"تشریفات" و "ثروت" دو مشخصه مهم برای تمامی خانواده های سلطنتی در جهان بشمار می رود، اما درباره خانواده سلطنتی بریتانیا این دو پدیده کمی متفاوت و برجسته تر است. ساکنان باکینگهام را می توان یکی از ثروتمندترین و پرتشریفات ترین خانواده های سلطنتی البته در کشورهای مدرن بشمار آورد. به طوری که این دو خصیصه سبب گردیده تا رفته رفته این خانواده برای مردم بریتانیا بعنوان سربار تلقی شوند.
ثروت های درد آور
خانواده سلطنتی بریتانیا علاوه بر اینکه در جهان یکی از خانواده های ثروتمند بشمار می روند در انگلیس نیز یکی از خانواده های ثروتمند هستند. در مورد میزان ثروت شخصی الیزابت دوم، ملکه بریتانیا، سالها حدس و گمان زده شده است. در سال ۲۰۱۱ میلادی، ملکه بریتانیا با ۳۰۰ تا 350 میلیون پوند دارایی اثبات شده، در رده ۲۵۷ "فهرست ثروتمندترینهای بریتانیا" قرار گرفت. مجله اقتصادی فوربز نیز در سال ۲۰۱۰ میلادی، میزان ثروت شخصی الیزابت دوم را در حدود ۴۵۰ میلیون دلار آمریکا تخمین زده بود.
خانه ساندرینگهام و قلعه بالمورال اقامتگاههای خصوصی و از اموال خانوادگی ملکه بریتانیا هستند که ارزش آنها 160 میلیون پوند بر آورد شده است. الیزابت دوم، مالک شخصی این دو کاخ است. درآمدهای حاصل از املاکی به ارزش بیش از ۶٫۶ میلیارد پوند استرلینگ، تحت قیمومیت خانواده سلطنتی بریتانیا است، که در انگلستان به اصطلاح "املاک تاج" نامیده میشود.
کلکسیون هنری شخصی ملکه به ارزش دستکم 10 میلیارد پوند است. وی مالک جواهرات و یک کلکسیون بزرگ تمبر هم هست که پدربزرگ وی جرج پنجم باکینگهام آن را جمع آوری کرده است.
گرچه کلکسیون سلطنتی، شامل جواهرات سلطنتی امپراتوری بریتانیا و آثار هنری برجسته ، جزو اموال شخصی ملکه بریتانیا محسوب نمیشود اما در اختیار ملکه قرار دارند. همچنین کاخهای سلطنتی باکینگهام و قلعه وینسور، قلمرو دوک لنکستر که در سال ۲۰۱۰ میلادی، ارزش آن در حدود ۳۴۸ میلیون پوند استرلینگ تخمین زده شده بود، نیز در اختیار خانواده سلطنتی قرار دارند.
این ثروت از سوی خانواده ای در بریتانیا در حالی است که اوضاع اقتصادی در این کشور نسبت به دهه گذشته بسیار بدتر شده و مردم این کشور و اقمار آن هر از چندگاهی مجبور هستند تا با پرداخت مالیات هزینه های گزاف برخی مراسم از جمله مراسم عروسی های سلطنتی و سفر تازه عروسان و تازه دامادها و دوک ها و دوکس های این خانواده به اقصی نقاط جهان و جزایر خصوصی را نیز تحمل کنند.
تشریفات ملال آور
"تشریفات" با خاندان سلطنتی در بریتانیا عجین شده است. خود این خاندان تشریفاتی است و قدرتی در این کشور ندارد و همین عنوان تشریفاتی بودن آن بیانگر رخنه و نفوذ این پدیده در تمامی ابعاد زندگی آنهاست. همچنین قرار دادن این عنوان تشریفاتی در کنار این خاندان زندگی آنها را برای بریتانیایی ها پر هزینه کرده سالانه مبالغ زیادی از مالیات شهروندان بریتانیایی برای ارتزاق و زندگی ملکه و اطرافیان وی صرف می شود.
تشریفات ملال آور علاوه بر آنکه برای ساکنان باکینگهام خسته کننده برای بریتانیایی هم چنین حس مشابهی را ایجاد می کند. تشریفات در خوردن غذا، پوشیدن لباس های فاخر، خیاط های مخصوص، آداب و رسوم اجتماعی و زندگی روزمره، ازدواج های سلطنتی پر هزینه سبب شده تا صدای بریتانیایی ها از این مسئله در آید و آنها نیز بر این نکته پافشاری کنند که این رسوم و تشریفات هزینه هایی را بر زندگی آنها تحمل می کند.
برای تاکید بر این تشریفات به نمونه ای در این باره اشاره می کنیم: خانواده سلطنتی باید برای خرید به گران ترین فروشگاهها و مراکز تهیه لباس مراجعه کنند و در این خرید ها نه تنها آنها نمی توانند اجناس ارزان قیمتی تهیه کند بلکه صاحبان فروشگاهها هم موظف به دریافت تمامی قیمت اجناس فروخته شده هستند. بناب این در برخی فصول مشاهده می شود که لباس هایی خاندان سلطنتی برای برخی مراسم ها خریداری می کنند هزینه سنگینی را برای بریتانیایی ها به بار می آورد.
حال در اینجا این پرسش مطرح است که آیا کاخ باکینگهام حاضر است تشریفات را در این مورد به طور استثنا کنار بگذارد تا با زمانه پیش رود؟ شاید مطابقت با زمان دلیل کافی برای کنار گذاشتن سنت هایی که دارای هزاران سال قدمت هستند، نباشد اما به نظر می رسد بیزاری عمومی از ثروت اندوزی این خانواده و تشریفات ملال آور شاید روزی "بهار بریتانیا "را در اعتراض به این خانواده رقم بزند.
نظر شما