پیام‌نما

وَلَنْ تَرْضَى عَنْكَ الْيَهُودُ وَلَا النَّصَارَى حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّهِ هُوَ الْهُدَى وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُمْ بَعْدَ الَّذِي جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَكَ مِنَ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ * * * یهود و نصاری هرگز از تو راضی نمی شوند تا آنکه از آیینشان پیروی کنی. بگو: مسلماً هدایت خدا فقط هدایت [واقعی] است. و اگر پس از دانشی که [چون قرآن] برایت آمده از هوا و هوس های آنان پیروی کنی، از سوی خدا هیچ سرپرست و یاوری برای تو نخواهد بود. * * * از تو کی خوشنود گردند ای ودود! / از رهی، هرگز نصاری و یهود؟

۳ دی ۱۳۸۳، ۱۶:۲۷

يك فيلسوف تصريح كرد: فلسفه بايد مروج شادي و شور باشد

روبرت سولومن استاد دانشگاه استين در كتابي كه اخيراً نگاشته حيرت و تعجب را مبناي فلسفه دانسته و بر اين نكته تأكيد كرده است كه فلسفه نبايد از منشاي سقراطي خود كه مروج شادي و شور انساني است دوري گزيند.

به گزارش خبرنگار گروه دين و انديشه "مهر"، سولومن در كتابش كه "شادي فلسفه" نام دارد منتقد فلسفه معاصر غربي نيست اما معتقد است ما بايد عيارسنجي مجددي از سقراط و مشي فلسفي وي صورت دهيم و زندگي شاد را محور و هدف فلسفه به حساب آوريم. اين شادي و شور البته در مقابل نوعي فلسفه منزوي و بي احساس قرار مي گيرد كه بسياري از فيلسوفان در تاريخ فلسفه آن را بسط داده اند. به نظر سولومن خرد شادان كه پاره اي از فيلسوفان مبلغ آن بوده اند به هدف فلسفه نزديك است و اگر اين هدف را پررنگ كنيم آنگاه يكي از تلاشهاي مهم ما بايد اين باشد كه سد ميان فلسفه كلاسيك و دانشگاهي و مخاطبان غيرحرفه اي را بشكنيم و فلسفه را به زندگي و منطق را به شور و نشاط نرديك تر كنيم.

کد خبر 141761