مخترع "پیس میکر" درگذشت

به گزارش خبرگزاری مهر، پیس میکر برای اولین بار در سال 1960 در بدن انسان قرار گرفت تا بتواند ریتم تپش قلب را منظم و عادی نگه دارد اما امروز صدها هزار نفر سالانه تحت جراحی قرار می گیرند تا برای ادامه زندگی خود این دستگاه را دریافت کنند.

دلیل مرگ "ویلسون گریتبچ" 92 ساله ، مخترع نوع قابل کاشت این دستگاه که ابداعش جان انسانهای بسیاری را از مرگ نجات داده، هنوز مشخص نشده است. وی سال گذشته 50 سالگی مهمترین ابداع را جشن گرفت.

پیس میکر چیست؟

پیس میکر ابزاری پزشکی است که در آن از پالسهای الکتریکی که توسط تعدادی الکترود ایجاد می شود، برای تنظیم ضربان قلب انسان استفاده می شود. هدف اولیه استفاده از این دستگاه ایجاد تپش منظم و ضربان متعادل در قلب بیمارانی است که سیستم تنظیم کننده طبیعی قلب آنها به صورت نامنظم کار می کند یا مانعی سیستم رسانای الکتریکی قلب را مسدود کرده است.

پیس میکرهای جدید کاملا قابل برنامه ریزی بوده و به متخصصان قلب و عروق این امکان را می دهند که متناسب با ساختار قلب هر بیمار تنظیمات ویژه ای را برای آن در نظر بگیرند.

زندگی یک مخترع

ویلسون گریتبچ متولد 6 سپتامبر 1919 و فارق التحصیل دانشگاه های کرنل و بافالو بود و معمولا نام او در کنار عنوان اختراع دستگاه پیس میکر قرار می گیرد. در واقع نقش اصلی وی در توسعه نمونه قابل کاشت پیس میکر بوده است.

گریتبچ در طول عمر فعالیتهای خود بیش از 150 طرح و ابداع را به نام خود به ثبت رسانده است. ابداع کردن یکی از علایق بزرگ زندگی گریتبچ به شمار می رفت، وی شرکت گریتبچ را در سال 1970 تاسیس کرد و در آن به تولید باطری هایی برای این دستگاه های قابل کاشت که جان بسیاری از انسانها را از مرگ نجات داده اند، مشغول بود.

بر اساس گزارش بی بی سی، وی طی سالهای پایانی عمرش در پی یافتن درمانی برای بیماری ایدز بود. گریتبچ همچنین در رقابت با نسل جدید مخترعان در تلاش بود با استفاده از نوعی هلیوم که در ماه یافته می شود، به انرژی گداخت هسته ای دست پیدا کند. او پیش بینی کرده که سوختهای فسیلی تا سال 2050 به پایان عمر خود خواهند رسید.

تاریخچه ای از پیس میکر

اولین نمونه شناخته شده دستگاه پیس میکر قابل کاشت در سال 1958 توسط "آکه سنینگ" و "رون المکوئیست" در سوئد اختراع شده است. اما در سال 1960 گریتبچ به همراه "چاردک" بهبودهایی را در این دستگاه به وجود آورد که از جمله مهمترین آن می توان به استفاده از باطری های جیوه ای به عنوان منبع انرژی پیس میکر اشاره کرد. در واقع مهمترین تفاوت میان این پیس میکر و نمونه سوئدی آن نوع فناوری باطری هایی است که در آنها مورد استفاده قرار می گیرد.

گریتبچ در سال 1971 با بهره گرفتن از تکنولوژی باطری های لیتیومی، این باطری ها را به صنعت پیس میکر معرفی کرد که در ابتدا با محبوبیت چندانی مواجه نشد اما امروز باطری های WG ارائه شده توسط او به مدل استاندارد باطری های سلولی برای پیس میکرها تبدیل شده اند. این باطری ها ابعادی کوچک داشته، گنجایش انرژی آنها بالا و میزان به هدر رفتن انرژی در آنها نیز بسیار محدود است.

بر اساس گزارش گیزمودو، "ارنی لارسون" اولین انسانی است که در سال 1958 پیس میکر قابل کاشت را برای اولین بار در جهان دریافت کرد وی در طول حیات خود از حدود 26 پیس میکر جدید استفاده کرد و برای ترغیب دیگر بیماران برای استفاده از این دستگاه تلاشهای فراوانی انجام داد.