خيابان ها و گذرگاه هاي تهران و شهرهاي بزرگ تا 3 سال آينده قفل مي شود

از همين روست كه اغلب كشورها به ويژه كشورهاي توسعه يافت با سرمايه گذاري هاي قابل ملاحظه به توليد انواع خودروها با كيفيت بهتر و قيمت مناسب تر براي عرضه به بازار داخلي خود و در نهايت صادرات آنها به ساير كشورها براي كسب درآمد ارزي مي پردازند.
خودرو چيزي نيست جزمجموعه‌اي از تكنولوژي كه در آن از فلز ، پلاستيك ،  لاستيك ، مواد شيميايي ، چوب ، مواد نساجي ، پارچه ، عايق ، شيشه، محصولات الكتريكي والكترونيكي ،  طراحي و صدها تكنولوژي ديگردر زمينه‌هاي مختلف علوم استفاده مي شود .
از سوي ديگر توليد هر دستگاه خودرو هزاران فرصت شغلي مستقيم  وغير مستقيم را ايجاد مي كند . 
ازطرفي ديگر انتقال تكنولوژي ، ايجاد ارزش افزوده وافزايش توليد صنعتي  صرفه جويي ارزي قابل توجهي را به دليل كاهش وابستگي به واردات قطعات مورد نياز به همراه خواهد داشت.
درصدر فهرست دولت هاي حمايت كننده از   صنعت خودرو مي توان به كشورهاي آمريكا و ژاپن اشره كرد كه خود هم اكنون ازتوليد كنندگان عمده خودرو درسطح جهان هستند.
در واقع اين صنعت طي چند دهه گذشته  تحولات مديريتي و فني را پشت سر گذاشته است .
در بحث تحولات مديريتي كه بيشتر در كشور ژاپن اعمال شده است موضوع كاهش قيمت و افزايش كيفيت ( در يك كلام اقتصادي كردن توليد ) مد نظر قرار گرفته است .
در بخش تحولات فني نيز شاهد استفاده از طراحي هاي جديد ،امكانات پيشترفته تر در خودروها مانند بهره گيري از اجناس لوكس و كاهش زمان مونتاژ قطعات بو ده ايم كه نهايتا رقابت در توليد خودروهاي  جديد را به حد اعلاي خود رساند.
از طرفي ديگردر سال هاي 1990 به بعد هم شاهد طرح هاي جديد آيروديناميكي در بدنه خودروها بوديم .
در كشور ما نيز اقداماتي براي ساخت خودروي ملي (سمند) صورت گرفت ، اما در بخش توليد ساير خودروها فقط توانستيم تا حدي توليد قطعات را در داخل ميسر سازيم و باز هم قطعات بسياري از خودروها نظير پژو 206 به كشور وارد شده و ما فقط وظيفه مونتاژ آنها را به عهده داريم .
دردنياي كنوني كه رقابت حرف اول را مي زند افتخار برخي از دست اندكاران صادرات تعدادي سمند به كشورهايي نظير سوريه است .هرچند اين گام ابتدايي براي نيل به توسعه و افزايش توان فني و توليدي خودرو را مي توانيم مثبت ارزيابي كنيم ، اما بايد گفت كشورهاي توسعه يافته با توليدات فراوان خودرو و كيفيت مناسب آنها صادراتي قابل ملاحظه به اقصي نقاط دنيا دارند و جالب آنكه آن را هم كافي نمي دانند و به طور مستمر براي افزايش كيفي خودروهاي توليدي خود تلاش مي كنند.
حتي جالب آنكه برخي از شركت هاي خارجي توليد كننده خودرو از كشش بازار ايران كاملا اطلاع داشته و براي عقد قرار داد توليد مشترك خودرو با ايران رقابت مي كنند.  
در چنين شرايطي است كه عدم توجه جدي تر دست اندكاران اين بخش به توليد خودروي با كيفيت تر كه متقاضيان را خشنود كند جاي تامل دارد. متاسفانه هم اكنون بيشتر افتخار خودروسازان داخلي افزايش حجم توليد و توانايي آنان در پاسخگويي به نياز بازار است ، حال آنكه كوچكترين توجهي به حجم راه ها ، جاده ها و گذرگاه ها نمي شود . اين گونه است كه پاي صحبت اكثر مردم كه مي نشنيد فقط اين جمله را مي شنويد " حداكثر تا 3سال آينده خيابان ها و گذرگاه هاي تهران و شهرهاي بزرگ كشور قفل مي شود ".بي جهت نيست كه عده اي از مسوولان ازهم اكنون طرح هلي تاكسي را مطرح كرده اند . به نظر مي رسد با ادامه روند كنوني تا 3 سال آينده نظاره گر خيابان هاي تهران از بالا باشيم البته به شرطي كه آنقدر هلي تاكسي داشته باشيم تا بتوانيم اين همه مسافررا جا به جا كنيم .