به گزارش خبرنگار مهر، میرزا حسین زارع متخلص به شفیق از نوادر روزگار است که با وجود فقر و تنگدستی از اوان کودکی، راه علم و ادب را در پیش گرفت و این روزها در آستانه 90 سالگی هنوز هم حرفهای زیادی برای گفتن دارد و حرفهای خود را در آخرین اثر به رشته تحریر درآورده است.
این شاعر یزدی به روایت شناسنامه 86 ساله است اما تولدش را پنجم خرداد سال 1301 هجری شمسی می داند.
میرزا حسین که حالا همه او را با تخلص شفیق می شناسند، گرچه اصالتا یزدی است اما متولد شهر قم است زیرا پدرش به علت فقر و تنگدستی برای کسب روزی به این شهر سفر کرده و در نتیجه شفیق متولد قم شد.
میرزا حسین زارع در گفتگویی با خبرنگار مهر درباره روزگار خود چنین گفت: پدر و مادرم دو سال پس از تولد من که اولین فرزندشان بودم بار دیگر به میبد شهر آبا و اجدادی خود مهاجرت کردند اما درست چهار سال بعد بیکاری و تنگدستی آنان را وادار به مهاجرت دوباره به قم کرد.
وی با بیان اینکه از آن پس روزگار سخت و مشقت بار من با کار و زحمت در دکان های کوچک و نمور پاره دوزی، روی گری، مقنی گری و نانوایی گذشت، افزود: پس از چندین سال عرق ریختن و تحمل جور استادان مختلف، در سن 12 سالگی و بر حسب اتفاق، انعامی به دست آورده و دور از چشم پدر که تمام دستمزد هر ماهم را از استادکارهایم می گرفت، کتاب اکابر خریدم و خواندن و نوشتن را ظرف یک هفته، نزد شاطر نانوایی آموختم.
 کودکی من با کار و تلاش در دکان های کوچک و نمور آغاز شد و در سن 12 سالگی با انعامی که دریافت کردم، کتاب اکابر خریدم و برای اولین بار خواندن و نوشتن را نزد شاطر نانوایی آموختم  |
| شفیق: |
شفیق افزود: پس از آموختن سواد با خواندن اشعار بزرگان شعر و ادب پارسی نظیر حافظ، سعدی، مولوی، شهریار، ملک الشعرای بهار و سایر شعرای نام آور این مرز و بوم، زندگی حقارت بار من رنگ و بویی تازه گرفت و فهمیدم زندگی چیزی فراتر از تحمل سختی ها و مرارتهاست.
این شاعر سالخورده بیان داشت: اشعار سراسر حکمت و عرفان حافظ بخشی از حافظه تاریخی ملت ایران است و من نیز از ایتدا یکی از دوستداران اشعار نغز و حیرت انگیز این شاعر سخن پرداز شیرازی بوده ام.
زارع ده آبادی با بیان اینکه با سرودن اولین شعر خود در سن 13سالگی دنیای دیگری در برابر دیدگانم جلوه گر شد، عنوان کرد: شعر جادوی عجیبی دارد و روح انسان را با لطیف ترین و خالص ترین احساسات در می آمیزد.
شفیق درباره مهاجرت خود از قم به تهران و سالهای زندگی اش در این شهر نیز بیان داشت: همزمان با حمله متفقین به ایران، مادر و پدرم به فاصله 28 روز جان به جان آفرین تسلیم کردند و من نیز با مهاجرت به تهران نانوایی کوچکی اجاره کردم و پس از ازدواج به همراه همسر و برادر کوچکم در خانه ای محقر ساکن شدیم.
وی در طی دوران اقامت در تهران که دستخوش اتفاقات و رخدادهای گوناگون سیاسی بود با شعرایی نظیر خوشدل تهرانی، حسین مجرد، فرج توفیق، فرج عطار، خروس لاری و روحانی مشهدی محفلی ادبی تشکیل می دهد.
دورانی که شفیق از آن به عنوان بهترین و شکوفاترین دوران زندگی شاعرانه خود یاد می کند.
میرزا حسین زارع که خود را تاریخ زنده ایران می داند، افزود: اشعارم که اغلب سیاسی و در مبارزه با بیداد و نابرابری های دوران سیاه پهلوی بود در روزنامه های آن زمان از جمله چلنگر، مرد امروز، توفیق، ستاره امروز و .... مرتبا به چاپ می رسید.
دیدار با نیما یوشیج و مهدی اخوان ثالت از بهترین خاطرات عمر شفیق
شفیق دیدار با نیما یوشیج و مهدی اخوان ثالث را یکی از بهترین خاطرات عمر خود عنوان کرد و گفت: با دوست شاعرم خوشدل تهرانی که در آن زمان از شعرای بنام تهران بود و با بیشتر شعرای نام آور آن زمان حشر و نشر داشت، به ملاقات علی اسفندیاری متخلص به نیما یوشیج رفتیم.
این شاعر نام آشنا درباره جزئیات این ملاقات افزود: خانه نیما که به تازگی بازنشسته شده بود در خیابان منیریه تهران بود، منزلی محقر اما باصفا که صمیمیت و مهربانی از آن می بارید.
شفیق این ملاقات را سرآغاز نشستهای بعدی خود با نیما دانست و ادامه داد: نیما یوشیج به گرمی و صمیمیت ما را پذیرفت و در آن روز سرد زمستانی شعر "افسانه آه" را برایمان خواند و من و خوشدل نیز هر کدام شعری خواندیم و نیما هم نظری کوتاه درباره هر دو شعر داد.
محمد مسعود، بزرگترین شانس زندگی من بود
وی همچنین حشر و نشر با "محمد مسعود" روزنامه نگار شهیر دوران ستمشاهی را از بزرگترین شانس های زندگی خود دانست و گفت: وی مدیرمسئول و سردبیر روزنامه مرد امروز بود و مقالات و مطالب تندی علیه محمدرضا شاه پهلوی و دستگاه طویل و عریضش که فساد و ابتذال در آن موج می زد، منتشر می کرد.
شفیق با بیان اینکه قیمت روزنامه وی یک ساعت پس از انتشار به 10 تا 15 برابر می رسید و مردم هر روز با ولع مطالب روزنامه وی را می خواندند، افزود: پس از آن که نتوانستند محمد مسعود را تطمیع کنند بارها او را تهدید به قتل کردند و وقتی دیدند وی قرار نیست با آنان بر سر حقوق پایمال شده مردم زجر کشیده ایران پای میز معامله و سازش بنشیند با اجیر کردن ایادی فریب خورده خود که از گروه شعبان بی مخ بودند این مرد بزرگ و مبارز نستوه را ترور کردند و با بی شرمی تمام دفتر زندگی پربار او را بستند.
زارع ده آبادی اضافه کرد: من به همراه لطف الله ترقی و مرحوم محمد مسعود که از صمیم قلب دوستش می داشتم به زنبیل آباد قم، دربند و اطراف تهران می رفتیم و در آن جا آثار خود را می خواندیم و نقد می کردیم.
|
شفیق از آنجا که به یزد عشق می ورزید، در سال 58 تمام دارایی خود را در تهران به حراج گذاشت و به یزد و شهر اردکان آمد |
شفیق علت مهاجرت خود از تهران به اردکان را پاره ای مشکلات خانوادگی عنوان کرد و گفت: از آنجا که همواره به یزد عشق می ورزیدم و بیشتر دوستانم در تهران نیز یزدی، اردکانی و میبدی بودند در سال 1358تمام دارایی خود در تهران را حراج کردم و به تنهایی در اردکان ساکن شدم.
وی که هم اکنون در محله ده آباد میبد سکونت دارد درباره ادامه زندگی شاعرانه خود در اردکان و میبد عنوان کرد: پس از مهاجرت به اردکان و سپس میبد، با شعرای صمیمی این دو شهر ارتباط دوستانه برقرار کردم و در جلسات انجمن شعر شفق و باران اردکان و نشستهای شعری میبد شرکت می کردم.
زارع درباره درونمایه اشعار خود گفت: مضامین آثار من اجتماعی، سیاسی و عاشقانه است و به سرودن اشعار طنز نیز علاقه وافری دارم.
شعر فاخر آیینه تمام نمای رنج و آلام بشر است
شفیق شعر فاخر را آیینه تمام نمای رنج ها و آلام بشر توصیف کرد و افزود: مضامینی نظیر استبداد، فقر، سرنوشت مختوم انسانها درروزگار بیداد و چپاول در اشعاری که قبل از انقلاب اسلامی سروده ام، به چشم می خورد.
کهنسال ترین شاعر یزد از سرایش 20 هزار بیت شعر در طول هفت دهه زندگی شاعرانه خود خبر داد و گفت: آثار من در قالب دو کتاب به نامهای "تحفه مور" و "ارمغان دوست" به چاپ رسیده است و هشت هزار بیت از اشعارم نیز در انتظار حمایت مسئولان برای انتشار است.
|
حاصل عمر ادبی من 20 هزار بیت شعر است که در قالب دو کتاب به نامهای "تحفه مور" و "ارمغان دوست" به چاپ رسیده و هشت هزار بیت از اشعارم در انتظار حمایت مسئولان برای چاپ است |
| شفیق: |
وی از پشتیبانی مسئولان در چاپ آثار خود تقدیر کرد و ادامه داد: در اشعار پس از انقلاب خود نیز به مدح امامان معصوم، نکوهش ریا و تزویر، توجه به دغدغه های قشر فرو دست جامعه همچنین نقد آسیبهای اجتماعی پرداخته ام.
این شاعر سالخورده اختلافات کذایی اردکان و میبد را مسئله ای ساخته و پرداخته اذهان بیمار عده ای اندک دانست و گفت: مردم اردکان و میبد سالهاست که در کنار یکدیگر همزیستی مسالمت آمیز و توام با مهر و عطوفت داشته اند و از قدیم الایام بین آنان تعاملات مثبت و سازنده ای برقرار بوده است.
زارع ده آبادی افزود: هنرمندان اردکانی و میبدی نیز سالهاست با یکدیگر ارتباطات سازنده و عمیقی دارند و شعرای اردکانی از بهترین دوستان و معاشران من هستند.
وی برگزاری مراسم بزرگداشت خود در اردکان را نشانه قدرشناسی و اظهار لطف مسئولان و شعرای اردکان نسبت به خود دانست و عنوان کرد: بچه های انجمن شعر و ادب باران اردکان در سال 1382 مراسمی برای تجلیل از حقیر تدارک دیدند و مرا شرمنده لطف و مهربانی خود کردند.
ارمغان دوست به چاپ دوم رسید
این روزها مجموعه شعر "ارمغان دوست" این شاعر یزدی به چاپ دوم رسیده است.
مجموعه شعر ارمغان دوست سروده میرزا حسین زارع ده آبادی متخلص به شفیق با مقدمه آیت الله علیرضا اعرافی در 412 صفحه با تیراژ سه هزار نسخه و توسط انتشارات آرتاکاوای اردکان به چاپ دوم رسید.
زارع ده آبادی، حاصل 9 دهه زندگی خود را 20هزار بیت شعر عنوان کرد و گفت: پنج هزار بیت از اشعارم در سال 1382 در مجموعه تحفه مور و توسط انتشارات قداست اردکان به چاپ رسیده است که این مجموعه هم اکنون نایاب است.
شفیق همچنین درباره چاپ اول کتاب ارمغان دوست نیز افزود: این مجموعه با تیراژ محدود هزار نسخه و در پاییز سال 1389 منتشر شد.
زارع ده آبادی اشعار این کتاب را دربرگیرنده چهار هزار و 550 بیت از مجموع اشعار خود عنوان کرد و ادامه داد: این مجموعه شامل قصائد، غزلیات، شکواییه ها، مسمط ها، مثنوی ها، قطعات، دوستانه ها، طنزها، رباعیات و دو بیتی هاست و به دوستداران شعر و ادب پارسی تقدیم شده است.
وی ازپشتیبانی و تلاش مجدانه مسئولان شهرستان میبد و مدیر انتشارات آرتاکاوای اردکان در انتشار چاپ اول و دوم این کتاب قدردانی کرد و بیان داشت: اشعار بنده به واسطه کم سوادی و دست خط ناخوانا طی چند سال با همت دوستان شاعر اردکانی ام بازنویسی شد.
استقبال مردم، علت چاپ دوم کتاب ارمغان دوست/ کتابهای شفیق نایاب شد
شفیق ادامه داد: اگر جدیت، خیرخواهی و پشتکار این افراد و حمایت مادی و معنوی امام جمعه فرهیخته و مسئولان شهرستان میبد نبود، هیچ کدام از کتب من به مرحله چاپ و انتشار نمی رسید.
کهن سال ترین شاعر یزد علت انتشار چاپ دوم کتاب ارمغان دوست را استقبال مخاطبان عنوان کرد و افزود: این کتاب پس از انتشار چاپ اول در عرض چند ماه نایاب شد و از آنجا که تقاضا برای تهیه این اثر زیاد بود و حتی برخی برای تهیه کتاب شخصا به خود من مراجعه می کردند، تصمیم به انتشار دوباره آن با شمارگان سه هزار نسخه گرفتیم.
وی افزود: استقبال گرم مردم به ویژه همشهریان و ادب دوستان میبدی و اردکانی از این مجموعه شعر نشان می دهد که شعر و ادبیات در وجود مردم ریشه ای عمیق دارد و چنانچه اثری راوی دغدغه ها، فرهنگ و اعتقادات آنان باشد به زودی جای خود را در دلها باز می کند.
................................................
گزارش: حمیدرضا مستوفی اردکانی
نظر شما