انتخابات آتي رياست جمهوري آلمان در هاله اي از ابهام

به گزارش خبرگزاري مهر روزنامه آلماني برلينر سايتونگ در مقاله امروز خود به انتخابات آتي رياست جمهوري در آلمان پرداخته است . در اين مقاله آمده است : طبق قانون اساسى جمهورى فدرال آلمان، دوره رياست جمهورى در اين كشور 5 ساله است ، با وجود اينكه مقام رياست جمهوري درآلمان يك مقام تشريفاتي بوده و يك تصميم سياسي - حزبي است هر رئيس جمهور فقط يكبار ميتواند در انتخابات رياست جمهوري شركت كند .  در حال حاضر نيز برلين در پشت پرده، درباره انتخابات رياست جمهورى  در ماه مي سال آينده در حال بحث و گفتگو است .  
اين روزنامه مي افزايد :  اگربه احزاب سياسى آلمان نظري بيندازيم ، اينطور به نظر مي ايد كه تمام احزاب همسو عمل مي كنند .
مقامات آلماني اعلام كرده اند در حالي كه هنوز 10 ماه به  انتخابات رياست جمهورى باقي مانده است هر گونه گمانه زنى در مورد گزينش بالاترين مقام كشورى، ممنوع است. 
اگرچه آزادي خواهان و سبزها در يك توافق  بي سابقه خواستار انتخاب مستقيم رئيس جمهور شده اند اما، هنوز هم قانون اساسى كشور ، انتخاب رياست جمهوري را توسط مجمع كل نمايندگان جمهورى فدرال آلمان برگزار مي كند .
مجمع كل نمايندگان جمهوري فدرال آلمان از 603 نماينده مجلس نمايندگان آلمان ( بوندس تاگ ) و همين تعداد نمايندگان 16 ايالت كشور، تشكيل مي گردد. بنابراين اين مجمع 1206  عضو دارد.
طبق تناسبات كنونى نمايندگان احزاب مختلف، دموكرات مسيحيها (CDU ) با  530 نماينده اگر چه بزرگترين فراكسيون را تشكيل ميدهند، اما تعداد آنها براى رسيدن به اكثريت مطلق، يعنى ميزان 604  راى كافى نيست. اين كمبود را  ميتوان با 80 راى اعضاى حزب دموكرات آزاد ( FDP ) برطرف ساخت، به اين شرط كه اين دو حزب بر سر يك نماينده مشترك به توافق برسند.
برلينر سايتونگ در ادامه مي نويسد : اينطور به نظر ميرسد كه " يوهانس رائو " رئيس جمهور كنوني آلمان تمايل بيشترى به  دوره دوم رياست جمهورى دارد .  اين در حالي است كه وي قصد دارد پس از تعطيلات تابستانى مجلس، تصميم قطعى خود را اعلام كند.
تا كنون روساى جمهور آلمان، تنها در صورتى براى دوره دوم خود را نامزد اين مقام كرده اند كه انتخاب آنها توسط اكثريت لازم تضمين شده باشد.اما احزاب سرخ و سبز، كه در سال 1999  وي  را انتخاب كردند، در ماه مه سال آينده، براى اين كار از آرا كافى برخوردار نخواهند بود.
آزاديخواهان نيز در نظر دارند كه پس از " تئودور هويس " و" والتر شل " براى سومين بار مقام رياست جمهورى را به يكى ازمنتخبان خود بسپارند. به همين منظور" ولفگانگ گرهارد" رئيس فراكسيون ليبرالها در مجلس نمايندگان آلمان ( بوندس تاگ)  نامزد مي گردد.
دموكرات مسيحيها ( اين روزنامه از آنها بعنوان  ياران ائتلافي ياد مي كند ) ظاهراً تمايلي به اين موضوع ندارند. آنها به عنوان قويترين فراكسيون مجمع كل نمايندگان جمهورى فدرال آلمان، مقام رياست جمهورى را براى خود مي خواهند.
"ادموند اشتويبر " نخست وزير ايالت بايرن و نامزد شكست خورده انتخابات صدر اعظمي آلمان و " آنجلا مركل " رئيس حزب دمكرات مسيحي نيز  آمادگى خود را اعلام كرده اند . 
اما در اين ميان يك نام " ولفگانگ شويبله " رئيس اسبق حزب و فراكسيون دموكرات مسيحى بطور آشكار مطرح مي شود .
وي در اين باره  گفته بود كه در حزب دموكرات مسيحى بر سر اين امر توافق شده است كه بحث گزينش مقام رياست جمهورى، در تابستان سال 2003 آغاز نگردد.
براى" ولفگانگ شويبله" كه پيش از اين  قصد داشت، جانشين "هلموت كهل " صدر اعظم اسبق آلمان گردد، برگزيده شدن به مقام رياست جمهورى، يك تلافى ديروقت  محسوب مي شود . 
از زمانيكه نام " شويبله " بطورآشكار برده مي شود، از ديگر نامزدهاى ممكن همچون " برنهارد فوگل "  نخست وزير سابق ايالت تورينگن، " اروين تويفل " نخست وزير كنونى ايالت بادن وورتنبرگ يا" داگمارشيپانسكى " كانديد رياست جمهورى سال1999 به سختي مي توان نام برد .
اين روزنامه در خاتمه مي نويسد : در انتخاب پاپ رهبر كاتوليكهاى جهان ضرب المثلي وجود دارد كه مي گويد: آن كس كه به عنوان پاپ به محل اجلاس ميرود، با مقام كاردينالى بيرون مي آيد. شبيه اين امر نيز، مي تواند در مورد انتخاب رئيس جمهور در آلمان اتفاق بيفتد.