به گزارش خبرنگار مهر، دومین نشست از سلسله نشست‌های «درباره شعر انقلاب اسلامی» با موضوع ویژگی‌های شعرانقلاب اسلامی با حضور محمدرضا سنگری، اسماعیل امینی، مهدی نیک‌منش و نعمت‌الله ایران‌زاده عصر روز سه‌شنبه سوم آبان در دانشکده ادبیات دانشگاه علامه طباطبایی برگزار شد.
در ابتدای این نشست محمدرضا سنگری شعر انقلاب را مهم‌ترین رسانه هنری انقلاب اسلامی عنوان کرد و بیان داشت: در مواجهه با شعر انقلاب امروزه این سئوال مهم برای ما مطرح است که آیا باید نگرش و زاویه نگاه ما به فضای شعر انقلاب به شیوه سنتی باشد و منتظر باشیم تا پس از به پایان رسیدن یک واقعه در باره آن سخن به میان آورد و یا اینکه می‌توانیم به موضوع تحلیل همزمان با وقوع یک رخداد نیز بپردازیم.
وی در ادامه با بیان اینکه گاه فاصله یک نسل تا نسل دیگر بیش از 100 سال می‌شود، گفت: هیچ تحلیلگر شعری در 50 سال گذشته خود را مبری از این ندانسته است که جریان شعری انقلاب را آن تحلیل کند.
این پژوهشگر در ادامه با اشاره به گذشت سه دهه از پیروزی انقلاب اسلامی به انتشار 7350 اثر در حوزه ادبیات دفاع مقدس اشاره کرد و گفت: در حوزه انقلاب اسلامی در سال‌های گذشته ما در حدود 1000 مجموعه شعر تولید کرده‌ایم. حتی اگر طبق نظر دکتر شفیعی کدکنی بخواهیم نشست حافظه‌ای برای شعر قائل باشیم تا پس از رسوخ شعر به حافظه مردم به نقد و بررسی آن بپردازیم، در این سال‌ها کم نبوده اشعاری که به حافظه مخاطبان شعر با موضوع انقلاب اسلامی نشسته است.
سنگری همچنین با اشاره به تولید بالای شعر در جریان شعری معاصر افزود: با این حجم از تولید درآینده دور نمی‌توانیم با آثار شعر انقلاب اسلامی برخورد درست داشته باشیم. در نتیجه به نظر می‌رسد بررسی رویکردهای شعر انقلاب در این چند دهه موضوعی است که نمی‌توانیم به سادگی از کنار آن عبور کنیم.
سنگری در ادامه با اشاره به اینکه شعر انقلاب به دلیل بقای انقلاب توانسته هویت خود را به دست آورد، افزود: شعر انقلاب شعر زاده شده در آن. ما را وارد نگاه تازه‌ای می‌کند که رهاورد انقلاب اسلامی است. این تغییر نگاه حاصل رهاورد تغییر نگاه و ذائقه از همان ابتدا خود را در نام مجموعه‌های شعری پیرامون انقلاب اسلامی نشان داد.
وی همچنین همزیستی مسالمت‌آمیز میان سنت و مدرنیته و تلاش برای خلق فضاهای جدید در شعر و نیز تحول در فرم در کنار محتوا را از جمله مهم‌ترین موضوعاتی دانست که شعر انقلاب اسلامی را می‌توان مولود آن به حساب آورد.
اسماعیل امینی، نیز شاعر و پژوهشگر دیگری بود که در این نشست ضمن اجرای برنامه به طرح موضوعاتی درباره جریان شعری انقلاب اسلامی پرداخت.
این شاعر و استاد دانشگاه با انتقاد از نوع نگاه حاکم جریان‌های شعری معاصر به جریان شعر انقلاب اسلامی افزود: امروز اگر صحبت از ایدئولوژی در شعربشود به گونه‌ای است که گویا توهین به شاعر به شمار می‌رود. انگار اگر کسی شعر کلاسیک بخواند، سراغ باطل رفته است.
وی ادامه داد: اندیشه شعری انقلاب اسلامی باوری دارد که مهم‌ترین آن مقابله به اندیشه انسان‌مدارانه از هستی و این موضوع است که انسان درست و نادرست هستی را تشکیل می‌دهد. انقلاب اسلابی و هنر آن بالطبع توانستند این گفتمان را به وجود بیاورند که صورت کمالی انسان چیست و اسباب عمق گرفتن او دراین میانه چه چیزی خواهد بود.
امینی ادامه داد: در باور مفهوم انقلاب اسلامی، هر چه در جهان است، اسباب کمال انسان است، اما متاسفانه آنچه شعر و شاعر انقلاب این روزها در اذهان متبادر می‌شود، این است که گویا شعر و شاعر انقلاب حاشیه نشین قدرت است و تنها می‌خواهد با اعجاز سخن خود کاستی‌ها را موجه جلوه دهد.
وی همچنین در پایان تاکید کرد: برخی از دوگانگی‌هایی که در تاریخ 100 ساله شعری ما بوده است؛ به واسطه انقلاب اسلامی به جریاناتی مبدل شد که موجب اقبال به شعر و مقابله با ناهماهنگی‌های متوجه به آن شده است و این موجب خرسندی است.
نظر شما