به گزارش خبرنگار مهر، «مهدی نیک منش» استاد دانشگاه الزهرا در نشست «درباره شعر انقلاب اسلامی» که عصر روز سه‌شنبه 3 آبان در دانشکده ادبیات دانشگاه علامه طباطبایی تهران برگزار شد با اشاره به اینکه نیاز به نقد همزبان این روزها از نیازهای اساسی جریان‌های ادبی کشور ما است، گفت: جریان‌ها شعری در هر دوره‌ای به گونه‌ای نمایانگر سبک ادبی موجود در آن دوره است. ما در دوره‌های شعری گذشته بر خودمان و نیز سبک‌های شعری موجود در آنها همواره با نوعی توقف روبرو بوده‌ایم که آن را متذکر شده‌اند، ولی در دوران معاصر و با فواصل کوتاه شاهد عبور از یک دوره به دوره دیگر بوده‌ایم.
وی افزود: این روزها از سبک دوره در حال عبور به سبک فردی و شخصی هستیم که این موضوع به خاطر فاصله کم میان این دو اتفاق منجر به پیدایش جریان‌های متعدد شعری شده است.
وی ادامه داد: اساس تحول سبک‌ها و دوره‌های شعری، مبتنی بر تحولات سیاسی و اجتماعی است و بر این مبنا انقلاب اسلامی عامل اصلی تحول در شعر دوره حاضر است.
به گفته نیک‌منش، حساسیت نام‌گذاری دوره‌های شعری، تجربه‌های پیشین و پرهیز از تعصب و جانبداری نشان داده است که اطلاق نام شعرانقلاب اسلامی بر شعرسه دهه اخیر منطقی‌تراست.
وی همچنین جریان شعر دانشگاهی را مولود نوظهور جریان‌های شعری ناشی ازانقلاب اسلامی عنوان کرد و گفت: در این جریان، مبنای شعر و شاعری تکیه بر مقام دانشگاه است که بالطبع این به معنی تاثیر گرفتن از آثار کلاسیک حاکم در جریان شعری خارج شده از دانشگاه نیز هست.
نعمت‌الله ایران‌زاده، عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی نیز سخنران پایانی این نشست بود که در سخنان خود به موضوع نوع نگاه به بررسی و نقد جریان شعری انقلاب اسلامی اشاره کرد و گفت: برای بررسی شعر انقلاب دیر هم شده است. شما ببینید که چقدر از شاعران طراز اول شعر انقلاب در این سال‌ها درگذشته‌اند. آیا این به معنی آن نیست که موضوع شعر انقلاب اسلامی را باید زودتر از این مورد بررسی قرار می‌دادیم؟
وی ادامه داد: در وجود داشتن شعر انقلاب اسلامی شکی وجود ندارد، اما نگاه پدیدار‌شناسانه به این ماجرا ما را به این موضوع می‌رساند که با چه نگاهی باید برخی را از شعر انقلاب کنار بگذاریم. اگر برآنیم که انقلاب اسلامی و رخداد آن را یک پدیده فرهنگی بدانیم که قصد تغییر نگرش در انسان‌ها را دارد، باید در شعر انقلاب هم به دنبال چنین خصلتی باشیم. البته این انتظار زیادی است که همه این تحولات را از شعر بخواهیم، اما به گمان من همین شعر در صورت نگاه درست از رسانه‌ترین ابزارها برای ارائه پیام نیز قوی‌تر است.
به گفته نعمت‌زاده، صاحبنظران معتقدند تا انقلابی به زبان هنر مجهز نشود باید در آن تردید کرد و به همین رو در مواجهه با شعر انقلاب امروز با این سئوال روبرو هستیم که شعر و شاعر انقلاب اسلامی کیست؟ و صرف حضور یک شاعر در کتاب‌های درسی نمی‌تواند ملاک خوبی برای این موضوع باشد.
نظر شما