به گزارش خبرگزاري مهر وبه نقل ازروزنامه واشنگتن تايمز، از زمان آغاز جنگ عراق بخش هاي مختلف مطبوعاتي آمريكا و انگليس سعي كردند ك ميان موضع گيريهاي جرج بوش رييس جمهور آمريكا و توني بلر نخست وزير انگليس كه نزديك ترين متحد وي مي باشد، در زمينه گفتگوهاي اسراييل و فلسطين تفاوت قائل شوند.
واشنگتن تايمز معتقد است برخي نكات در اين ميان وجود دارد كه دخالت توني بلر در خاورميانه را مشكوك مي نمايد.
نخست اينكه هرگونه تفاوت موجود هم اكنون بايد با نقش آفريني آمريكا برطرف شود به اين صورت كه بوش بايد به آريل شارون فشار بياورد تا با مقامات فلسطيني سازش بيشتري داشته باشند. اين موضوع برمبارزه با تروريسم هم اولويت دارد اما بلر در اين زمينه چه عملكردي خواهد داشت، مورد سوال است.
اگر هم توني بلر براي حمايت از آريل شارون با بوش همراه شود اين بدان معناست كه بلر فقط سگ بوش است و كوركورانه از وي تقليد مي كند.
حمايت توني بلر از جنگ عراق نفرت بسياري از چپ هاي ميانه انگليس را برانگيخت. بنابراين به نظر مي رسد كه وي در زمان كنوني قصد دارد با دنبال كردن گفتگوهاي صلح اسراييل و فلسطين به نوعي نفرت ايجاد شده در پي جنگ عراق را جبران نمايد.
حتي زماني پس از آغاز جنگ عراق، جك استراو وزير امور خارجه انگليس اعلام كرد كشورهاي غربي در اين زمنيه استاندارد دوگانه اي را در شوراي امنيت اجرا مي كنند و در اين زمينه گناهكارند زيرا اين كشورها در حالي كه براي از بين بردن صدام حسين به اتهام توسعه سلاح هاي كشتار جمعي تاكيد كردند و اين عمل را بخشي از مبارزه با تروريسم دانستند اما كشمكش هاي اسراييل و فلسطين را ناديده گرفتند.
روزنامه واشنگتن تايمز در ادامه نوشت البته جك استراو تا حدودي اشتباه مي كند زيرا موارد اسراييل- فلسطين و عراق شباهت زيادي با هم ندارند. عراق كشوري بود كه به همسايگان خود حمله كرد و درخواست سازمان ملل براي كنار گذاشتن تسليحات كشتارجمعي را ناديده گرفت. اما قطع نامه هاي شوراي امنيت سازمان ملل درباره اسراييل و فلسطين معمولا خواهان ايفاي نقش هر دو طرف مي باشد. در موارد مختلف هم يا اسراييل و يا فلسطين از عمل به اين خواسته هاي سازمان ملل سرباز زده اند.
اما در روزهاي اخير هاآرتص مدعي شده بود كه توني بلر در گفتگوهاي محرمانه معمولا فلسطيني ها را مقصر مي دانسته و اعلام مي كرده است كه فلسطين حمايت هاي لازم سياسي را از صلح به عمل نمي آورد.
نظر شما