به گزارش خبرنگار مهر، علی کبیری سامانی صبح شنبه در نشست تخصصی مولفه‌ها و شاخصه‌های شناخت معماری اسلامی ایران، رابطه طبیعت و معماری در معماری اسلامی ایران که در محل پژوهشکده هنرهای سنتی – اسلامی برگزار شد، افزود: وقتی یک معمار یک بنای تاریخی را می‌تواند به وجود آورد که در برابر قوانین طبیعت تسلیم باشد و در این حالت حتی یک خانه روستایی هم می‌تواند معماری اسلامی داشته باشد.
وی ادامه داد: چنین معماری محدود به یک مکان نیست و در واقع معماری اسلامی همان رجوع به عقل و عمل است.
خانه‌های امروزی سنخیتی با معماری اسلامی ندارد
کبیری سامانی ادامه داد: البته همانگونه که امروزه ما معماری اسلامی نداریم خانه‌ها و بناهای تاریخی ما نیز معماری اسلامی ندارد.
وی تصریح کرد موضوع فوق الذکر از منظر طبیعی و طبیعت نیز قابل بیان است و ازجمله دلایلی که در حال حاضر عمر بناهای تاریخی ما کم است نیز همین است و نباید فراموش کرد که در صورتیکه بناهای تاریخی ما با طبیعت سازگار باشد طبیعت نیز به دلیل همین سازگاری این بناها را نگه خواهد داشت.
وی تصریح کرد: بناها و فضاهای موجود با طبیعت در حال جنگ است.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: طبیعت وظیفه حفظ اعتدال را بر عهده دارد و در واقع هدف طبیعت به نیکی و کمال رساندن وجودات عالم است و در واقع قوانین آن قوانین خداوند عالم بر مخلوقش است.
کبیری سامانی در ادامه سخنان خود با اشاره به اینکه معمار با دل سپردن به پرتو طبیعت وجودش بزرگ می‌شود و این موضوع بزرگ شدن نفس معمار را نیز به همراه دارد، تصریح کرد: در صورتیکه هر کاری را که طبیعت انجام می‌دهد معمار نیز همان کار را انجام دهد می‌توان یک اثر زیبا را خلق کرد.
وی از طبیعت به عنوان یک قوه کیمیایی یاد کرد.
در بخش دیگری از این نشست تخصصی یک استادکار قدیمی مرمت بناهای تاریخی گفت: بناهای سنتی هماهنگی خاصی با طبیعت خود دارند چناتچه به طور مثال خانه‌های قدیمی در چهار سمت حیاط دارای اتاق بودند و در هر فصل هر یک از این اتاق‌ها کاربری خاصی داشت.
بهرام اولیکی در ادامه یادآور شد: هدف و انگیزه از چنین ساخت‌هایی هماهنگی نسبی با طبیعت بوده و یا در برخی دیگر از بناهای تاریخی چون سر در مساجد همانگونه که مشاهده می‌شود چنین بناهایی بسیار مرتفع است و در واقع هدف از انجام چنین اقدامی استفاده از زیبایی و نور طبیعت بوده است.
نظر شما