به گزارش خبرنگار مهر، تراکتورسازان که دو هفته ناکامی شان در لیگ با شکست در زمین تیم دسته اولی شهرداری یاسوج در جام حذفی تکمیل شده بود، اگرچه توانستند نتیجه بازی برابر فجر سپاسی را به سود خود تمام کنند اما آنچه محرز بود، ارائه فوتبالی ضعیف و پر انتقاد از سوی بازیکنان تیم تبریزی بود.
در این دیدار که از بخت خوش امیر قلعه نویی، یکی دیگر از روز های بد فجرسپاسی شیراز بود، تیم تراکتورسازی با ترکیبی متفاوت تر از بازیهای چند هفته اخیر پا به میدان گذاشت که در آن، حضور اشپیتیم آرفی از ابتدا در زمین بازی، بارز ترین تغییری بود که سرمربی سرخپوشان برای دیدار هفته دوازدهم تیمش اعمال کرده بود.
در خط دفاع تراکتورسازی، امیر حسین صادقی پس از دو هفته غیبت بار دیگر در جمع چهار بازیکن این خط به کار گرفته شد که ابتدا گمان می رفت حضور مجدد وی بتواند نظم را به دفاع از هم گسیخته تیمش هدیه کند اما نمایشی که او و سایر مدافعان تراکتورسازی در نیمه اول دیدار برابر فجر ارائه دادند، بار دیگر دوستداران این تیم را از داشتن خط دفاعی مستحکم نا امید کرد.
علاوه بر صادقی، محسن حسینی نیز روز چندان پرفروغی نداشت و این دو بازیکن را شاید بتوان اصلی ترین مقصران دریافت گل از تیم فجر دانست. کما اینکه در صحنه گل تیم فجر، ضربه محمد مهدی نظری آنقدر زیبا و زاویه دار بود که شاید هر دروازه بان دیگری غیر از محسن فروزان هم بود، نمی توانست مانع از گل شدن آن شود.
بازی مرتضی اسدی در سمت راست خط دفاعی هم نتوانست بی نظمی مشهود در این خط را پوشش دهد و در این بین تنها احسان حاج صفی بود که توانست جزو معدود بازیکنان خوب این دیدار بوده و هم در حمله و هم در دفاع در خدمت تیمش باشد.
اشتباهات مکرر مدافعان میانی تراکتورسازی اگرچه در فصل جاری برای اولین بار نبود ولی قلعه نویی از طرفی هم خوش اقبال بود که فروزان را در درون دروازه تیمش به کار گرفته بود؛ چراکه این دروازه بان جوان توانست در همان نیمه اول موقعیت های گلزنی خوبی را از بازیکنان حریف بگیرد و البته نباید از بی دقتی مهاجمان تیم فجر در این بازی نیز صرف نظر کرد که اغلب توپهایشان در خارج از چارچوب قرار می گرفت.
علاوه بر خط دفاع، هافبکهای تراکتورسازی هم در بازی با فجر نتوانستند قابلیتهای خود را نشان دهند و کمتر دیده شد که توپی سالم از خط میانی به مهاجمان این تیم داده شود.
در این خط، فرزاد آشوبی اگرچه در اغلب بازیهای گذشته توانسته به عنوان یک پاسور و بازیساز، مهاجمان تیمش را بخوبی تغذیه کند اما آنچه در سبک بازی این بازیکن بیشتر به چشم می آید، بازی فانتزی و غیر درگیرانه اوست که می تواند برای یک هافبک دفاعی ایراد بزرگی باشد.
در بازی با فجر هم این بازیکن نه تنها نتوانست آهنگ حرکتی تیم تراکتورسازی را تهاجمی کند، بلکه در کارهای تدافعی و تخریب بازی حریف نیز مثل همیشه کم توان ظاهر شد تا زردپوشان شیرازی عمق خط دفاع حریف را با پشت سر گذاشتن خط میانی نه چندان جنگنده اش مورد هدف قرار دهند.
بازی با فجر، روز ناکامی بازیکنان خارجی تراکتورسازی بخصوص در خط هافبک بود. در این بازی از فلاویو لوپز، فقط یک نام در زمین بود و او اگرچه 90 دقیقه در ترکیب سرخپوشان حضور داشت اما نتوانست کارآیی لازم را داشته باشد. رودریگو توزی هم نمایش چندان بهتری نسبت لوپز نداشت و شاید تنها عاملی که باعث شد بازی ضعیف توزی به چشم نیاید، ضربه ای بود که او در نیمه دوم به توپ نواخت و آنرا تبدیل به گل برتری تیمش کرد.
نکته مهمی که در خصوص کمربند میانی تراکتورسازان اشاره به آن ضروری به نظر می رسد این است که برخی مواقع و هنگامی که هافبکهای این تیم از رساندن توپ به مهاجمان ناتوان ظاهر می شوند، سبب می شود تا مهاجمان تراکتورسازی به عقب برگشته و خودشان از میانه میدان صاحب توپ شوند.
در بازی با فجر سپاسی، این حرکت بارها از سوی مهاجمان این تیم انجام شد و در یکی از همین صحنه ها بود که ابراهیمی از میانه میدان صاحب توپ شد و روی نبوغ خود توانست دروازه میزبان را باز کند. کما اینکه سیاوش اکبرپور نیز بارها اینگونه به عقب برگشت و تماشاگران بیش از اینکه این بازیکن را در خط حمله ببینند، در مرکز زمین مشاهده می کردند.
خط حمله تراکتورسازی با توجه به وصفی که از نوع بازی هافبکهای این تیم شد، در مجموع نمی تواند چندان مورد نقد قرار گیرد؛ چراکه در دیدار هفته دوازدهم تراکتوری ها در دیار گل و بلبل، هافبکهای تیم تبریزی مهاجمان خود را حتی در موقعیت نسبی گلزنی هم قرار ندادند تا مدافعان تیم میزبان روز چندان سختی را سپری نکنند. گلهایی هم که تراکتورسازی در این بازی زد، روی دو حرکت انفرادی و نه از روی یک کار تمرین شده به ثمر رسید.
تعویضهای قلعه نویی در بازی با فجر اما برخلاف نوع بازی تراکتورسازی، می تواند قابل احترام و موثر یاد شود. ژنرال از ابتدای نیمه دوم، آرفی کم اثر را روی نیمکت قرار داد تا علی علیزاده در نوک خط حمله تراکتورسازی به بازی گرفته شود که البته تنها تغییری که این تعویض داشت، بیشتر جنگیدن و دویدن بازیکن جانشین بود. تعویض دوم ژنرال هم توانست تا حدودی به قلب خط دفاعی تراکتورسازی نظم داده و با خروج حسینی و آمدن داود دانشدوست، سمت راست این تیم را فعال تر از 55 دقیقه قبلی کند.
سومین تعویض سرمربی تراکتورسازی اگرچه کمی دیر بود، اما اضافه شدن احمد آل نعمه به خط دفاعی و بیرون رفتن ابراهیمی خسته، تعویضی برای اطمینان بیشتر دفاع این تیم بود تا به نوعی بتوان این تعویض را محتاطانه هم دانست اما روی هم رفته، جایگزینی بازیکنان در این دیدار از سوی قلعه نویی سبب شد تا وی حداقل بتواند نتیجه دلخواه خود را کسب کند.
در شرح وضعیت بازی دو تیم فجرسپاسی شیراز و تراکتورسازی تبریز ذکر این نکته نیز لازم است که نامناسب بودن زمین چمن مسابقه، تاثیر زیادی در جریان بازی و اجرای سیستم های دو تیم داشت و شاید اگر پاس های زمینی بازیکنان به یکدیگر پله پله نمی شد، تحلیل عملکرد دو تیم بویژه تیم تراکتورسازی نیز اینگونه سرشار از ایرادگیری و انتقاد نبود.
البته خود تراکتوری ها و در راس آن امیر قلعه نویی نیز به بازی ضعیف تیم خود در شیراز اعتراف کرده و اذعان داشته که "سه امتیاز دیدار با فجر را خدا به ما داد" .
دیدار تیمهای تراکتورسازی و فجرسپاسی با نتیجه دو بر یک به سود تیم تبریزی پایان یافت.
--------------------
محمود نصیرپور
نظر شما