سردبير مجله ي " بخــــارا " در گفت و گو با خبرنگارفرهنگ و ادب مهر ، با بيان اين مطلب افزود : تصورغلطي كه در سالهاي اخيربين نويسندگان و شاعران ، به ويژه اهل قلــم جوان ما شيوع پيدا كرده ، اين است كه فكر مي كنند براي جهاني شدن بايد طوري بنويسند كه هويت ايراني در اثر ، به سايه برود و يا به طور كلي حذف شود !
علي دهباشي كه سالهاست كار نظارت برچاپ آثار مرحوم محمد علي جمالزاده و تني چند از شاعران و نويسندگان معاصر ايراني را بر عهده دارد ، تصريح كرد : خلق فضاها و مكان هاي نامانوسي كه در آثار ادبي عده اي از نويسندگان جوان ما اتفاق مي افتد ، كار را به جايي مي رساند كه مخاطب احساس مي كند مشغول خواندن " ترجمه " است !
دهباشي با مذمت غرابتي كه بين نويسندگان و شاعران جوان با هويت و فرهنگ داخلي خاطرنشان ساخت : اينها واقعا اشتباه مي كنند ، آنچه كه در سطح جدي ادبيات جهان مطرح است ، بيان بومي ترين مسائل اين سرزمين با زباني جهاني توسط نويسنده و شاعر است و اين توانايي دور از ذهن نيست ، نمونه ي بارز و روشن آن كه به جايزه ي نوبل هم رسيد ، " ماركز" بود .
| متاسفانه نسل جديد فقط روزنامه و مجله مي خواند كه با اين روند ، اصولا نمي توان به يك زبان متعالي رسيد . براي اين كه بتوانيم شعر و داستان خوب خلق كنيم ؛ حتما بايد بيهقي و مناجات نامه ي خواجه عبدالله انصاري و سفرنامه ي ناصر خسرو و نظامي و گلستان سعدي را بخوانيم |
| علي دهباشي |
وي اضافه كرد : عدم توجه به زبان فارسي در آثار نويسندگان و شاعران جوان هم مسئله ي ديگري است كه جاي بحث و تامل دارد ، متاسفانه اين معضل به طور وحشتناكي رايج شده است ، در عرصه ي شعر اين بي توجهي عينا خودش را نشان مي دهد ، آثاري به وسعت اقيانوس و به عمق يك بند انگشت خلق مي شوند كه به هيچ وجه ، به پويايي زبان فارسي توجه نكرده اند ، بايد توجه داشت ما با زباني مي سرائيم و مي نويسيم كه هزار سال سابقه و پيشينه دارد .
دهباشي گفت : يك شاعر جوان كه حتي بخواهد مدرن ترين بيان را براي شعر گفتن پيدا كند ، بايد حتما آثارحافظ ، سعدي ، نظامي ، فردوسي ، خيام و ديگر متون كهن ادبيات ما را بخواند و در آنها غوطه بزند تا بتواند شعري محكم و استوار از خود بر جاي بگذارد ، راز ماندگاري حافظ و سعدي و شكسپير اين بوده است كه به زباني كه با آن شعر مي گفته اند و مي نوشته اند ، كاملا مسلط بوده اند ، زبان در دست آنها مانند موم ؛ نرم بوده است و گنجينه ي واژگاني ذهنشان از كلمات بسياري برخوردار بوده است ، متاسفانه نسل جديد فقط روزنامه و مجله مي خواند كه با اين روند ، اصولا نمي توان به يك زبان متعالي رسيد .
وي افزود : براي اين كه بتوانيم يك شعر يا يك داستان خوب خلق كنيم ؛ حتما بايد بيهقي و مناجات نامه ي خواجه عبدالله انصاري و سفرنامه ي ناصر خسرو و نظامي و گلستان سعدي را بخوانيم ، اما متاسفانه اكثر نوشته هاي جوانان قلم به دست ما فاقد ارزش هاي ادبي است ، به همين دليل هيچ اثر ماندگاري به وجود نمي آيد ، البته ممكن است در جنجالهاي مطبوعاتي ، نوشته اي مطرح شود اما اين كه پس از گذشت يك يا دو دهه شعري دوام بياورد و خودش را از نسلي به نسل ديگر برساند ، تقريبا محال است و يا اگر آثاري هم با اين ويژگي ها وجود داشته باشد ، به طور انگشت شمار و به اندازه ي انگشتان يك دست هستند ، اغلب نويسندگان ما به اين نكات توجه كافي ندارند و قادر به خلق اثرماندگار نيستند .
نظر شما