افشین علاء: بهره‌گیری از آرشیو کلمات تکراری از آفات شعر مذهبی ماست

به گزارش خبرنگار مهر، مراسم گرامیداشت طاهره صفارزاده شاعر و قرآن‌پژوه، شب گذشته پنجشنبه 12 آبان با حضور جلال صفارزاده برادر زنده‌یاد صفارزاده، سیدمحمود دعایی مدیر موسسه اطلاعات، فاطمه راکعی مدیرعامل انجمن شاعران ایران، ساعد باقری، سهیل محمودی، افشین علاء و دیگران شاعران کشور در محل انجمن شاعران ایران برگزار شد.

ساعد باقری در ابتدای این برنامه و پس از قرائت قرآن گفت: امیدوارم خواندن قرآن در برنامه‌هایمان، فقط برای آغاز جلسات و دادن وجهه رسمی به آن‌ها نباشد.

وی درباره طاهره صفارزاده گفت: نخستین بار که با اشعارش آشنا شدم، می‌توانم بگویم که با شعرهایی عجیب روبرو شدم. شعر «کودک قرن» او درباره قرنی است که در فساد و انحطاط غوطه‌ور است و این مسائل از زبان یک کودک بیان می‌شود. زمانی با اشعار او آشنا شدم که هنوز جوان بودم و نیما و دیگر شاعران معاصر ایران را نمی‌شناختم.

باقری ادامه داد: امیدوارم نشست امشب، پرده و شاید پتویی را که جلوی پنجره‌ها را گرفته به کنار بزند و فرصتی داشته باشیم تا علاوه بر ادای دین به صفارزاده، یک بازشناسی هم از این شاعر محترم داشته باشیم.

این شاعر در بخش دیگری از سخنانش گفت: هر کلامی را اگر در جغرافیای خودش به کار نبریم، از دروغ بدتر است. عده‌‌ای بدون اینکه ابتدا و انتهای اشعار صفارزاده را در نظر بگیرند، با خواندن چند بیت از وسط شعرهایش، نظر می‌دهند و به آثارش ایراد وارد می‌کنند.

در این برنامه شاعرانی مانند فاطمه سالاروند، حسین جنتی و مریم جعفری به شعرخوانی پرداختند.

افشین علاء هم در این برنامه گفت: می‌خواهم در این برنامه یک تقلید ناشیانه از قیصر امین پور بکنم و بگویم بیشترین تاثیری که در زندگی هنری‌ام از یک زن گرفته‌ام، از زنده یاد صفارزاده بوده است. همه ما با تلاوت قرآن مانوسیم. من هم با صدای تلاوت قرآن مادرم بزرگ شده‌ام، اما مادری که شیوه روبرویی عمیق با قرآن را به من آموخت، طاهره صفارزاده بود.

وی افزود: از بخت من، در نوجوانی‌ام اشعار کتاب «سفر پنجم» به دستم رسید. در آن زمان نوجوانی بودم که با شعر آشنایی زیادی نداشتم. وقتی این شعرها را خواندم، با این که با شعر آشنا نبودم این شعرها به نظرم جور دیگری آمدند. یکی از آفاتی که به آن دچاریم، این است که وقتی صحبت از مضامین دینی و مذهبی می‌شود، ذهن‌ها به سمت آرشیوی از کلمات تکراری می‌رود. ما برای هر معصومی آرشیوی از کلمات مشخص و تکراری آماده کرده ایم. مثلا برای امام رضا (ع) ضامن آهو، کبوتر حرم، غریب و یا برای حضرت زهرا (س) گل یاس، کبود، پهلوی شکسته و ...

این شاعر در ادامه گفت: حتی جوان‌های نوگرا هم فکر می‌کنند برای سرودن شعر مذهبی باید از این کلمات بهره ببرند، اما صفارزاده به همه آموخت که می‌توان فارغ از این دلمشغولی‌ها که البته زیبا هستند و باید حفظ شوند، افق‌های وسیعی را به مخاطب نشان داد که از زاویه‌‌ای برازنده به دیانت نگاه کند و این زن بسیار دلیر بود؛ چون این کار را سال‌ها پیش از انقلاب شروع کرد. آن هم شاعری که در فضای روشنفکری طلوع کرده بود. با این حال هیچ کس نتوانست منکر مقام والای ادبی او در شعر مدرن شود.

علاء گفت: این یک نعمت خدادادی است که اگر چیزی در چنته نداریم، اما دغدغه اندیشه دینی را داریم. خانم صفارزاده هم توانست نه با ادعا و نه با شعار که با سرودن شعر از این مشرب و عقیده دفاع کند.