به گزارش خبرگزاری مهر، در بررسی شرایط فعلی سیاسی مصر آنچه کاملا مشخص است این مسئله است که این کشور هم اکنون در یک دوران گذار سیاسی کاملا حساس و با شرایط ویژه گام بر می دارد که طی آن چگونگی برخورد کشورها با قاهره تعیین کننده بسیاری از خط مشی ها در آینده خواهد بود.
حساسیت دوران گذار سیاسی در مصر که هم اکنون در آستانه برگزاری نخستین انتخابات آزاد خود (انتخابات پارلمانی) در چهار دهه اخیر است، بر کسی پوشیده نیست. جریانهای سیاسی در مصر هم اکنون در فضایی رقابتی و پرتنش گام بر می دارند و درصدد هستند جایگاهی محکم برای خود در آینده به دست آورند.
 مصرهم اکنون در یک دوران گذار سیاسی کاملا حساس و با شرایط ویژه گام بر می دارد که طی آن چگونگی برخورد کشورها با قاهره تعیین کننده بسیاری از خط مشی ها در آینده خواهد بود.  |
گمانه زنیها نشان می دهد انتخابات پارلمانی در مصر نیز نتایجی مشابه آنچه در تونس رخ داد به همراه دارد. بنابر تحلیلهای ارائه شده توسط صاحبنظران مصری اسلامگرایان مصری و برخی جریانهای ملی و مردمی اکثریت پارلمان آینده را از آن خود خواهند کرد و به عنوان اکثریت در آینده سیاسی این کشور نقش آفرینی خواهند کرد.
نکته واضح و مشخص این است که در بین طیف اسلامگرایان مصری اعم از میانه رو و حتی برخی از جریانهای تا حدی افراطی و البته جریانهای ملی مردمی مصر نقطه اشتراک مهمی وجود دارد. این جریانها با الهام گرفتن از خواست ملت مصر خواهان توسعه روابط با ایران تا بالاترین سطح ممکن با در نظر گرفتن مصالح دو کشور هستند.
در اینجا نمی خواهیم به بررسی مشابهتهای ویژه انقلاب اسلامی ایران و انقلاب مصر که نقطه اوج آن در مسئله تسخیر سفارت رژیم اسرائیل در قاهره و فرار دیپلماتهای صهیونیست از مصر دیده شد، بپردازیم اما مواضع اخیر جریانهای مصری که در سفر اخیر هیئت زنان مصری به تهران دیده شد، اظهارات نمایندگان سابق پارلمان مصر در کنفرانس بیداری اسلامی، مواضع شیخ الازهر درباره ایران و حمایت گسترده جریانهای اسلامگرا از تهران در پی مطرح شدن احتمال حمله رژیم صهیونیستی به تاسیسات اتمی ایران همگی مسائلی است که میل و اشتیاق طرف مصری برای توسعه روابط با ایران را نمایان می کند.
مسئله ای مهم دیگری که شاید در لابلای تحولات اخیر گم شده باشد و از دید آگاهان سیاسی به دور مانده، فعالیت جریانی خزنده برای مهار انقلاب مصر انحراف آن از مسیر اصلی اش است. بر این اساس، قدرتهای غربی که هیچگاه دست از دخالت در امور کشورهای منطقه به ویژه در برهه پس از انقلاب بر نمی دارند در ماههای اخیر از هر گونه تلاشی در راستای انحراف انقلاب مصر فروگذار نکرده اند که البته با هوشیاری جریانهای مصری و روشنگری برخی از شخصیتهای سیاسی این کشور تا حدود زیادی دفع شده است.
پاسخ رد قاهره به پیشنهاد گرجستان در زمینه استفاده مصر از تجربیات پس از انقلاب مخملی در این کشور که زاییده شوروی سابق است مسئله کوچک و پیش پا افتاده ای نبود. در اینجا جریان غربی درصدد است آنچه در مصر رخ داده است را با انقلابهای مخملی و رنگی در شرق اروپا هم ردیف کند و حتی این مسئله را به انقلابیون مصری تحمیل کند.
اما دست رد قاهره به این پیشنهاد، از طرفی هوشیاری مصر را نشان داده و از سوی دیگر عطش این کشور برای توسعه روابط با کشورهایی نظیر ایران را نمایان می کند. در اینجاست که لزوم فعالیت جدی دستگاه دیپلماسی ایران و تصمیم سازان سیاسی در تهران برای مرحله پس از گذار سیاسی در مصر (برگزاری انتخابات پارلمانی) مشخص می شود. بر این اساس، طراحی سیاستی واضح و روشن برای توسعه روابط با مصر که به واقع مادر جهان عرب و دروازه ورود به دیگر پایتختهای عربی محسوب می شود، هم اکنون احساس می شود. راهبردی که هم به منافع ایران در منطقه توجه داشته باشد و از طرفی با درک دوران حساس سیاسی در مصر تدوین شده و مصالح قاهره را نیز مدنظر قرار دهد.
-------------------------------
محمدعلی تخت رونده
نظر شما