به گزارش خبرنگار مهر، جشن سالگرد 30 سالگی انتشارات فرهنگ معاصر شب گذشته یکشنبه 29 آبان، با حضور داوود موسایی، مدیر انتشارات فرهنگ معاصر، غلامحسین صدری افشار، محمد زهرایی مدیر انتشارات کارنامه، محمود آموزگار دبیر اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران، احمد مسجد جامعی، عبدالرحیم جعفری مدیر سابق انتشارات امیر کبیر، بهاءالدین خرمشاهی، کامران فانی، ضیاء موحد، رضا کیانیان در محل این انتشارات برگزار شد.
در ابتدای این مراسم بهاالدین خرمشاهی، جعفری و فانی به بیان سخنانی درباره انتشارات فرهنگ معاصر و صدری افشار پرداختند. احمد مسجد جامعی هم در این مراسم گفت: فرهنگ‌نویسی مدیریت هم می‌خواهد. مدیریت علم و فرهنگ کار بسیار دشواری است. شاید کاربرد کلمه فرهنگ هم نشانگر تسلط به حوزه‌های مختلف باشد. نمی‌دانم کلمه فرهنگ از چه زمانی باب شد. ما زمانی از کلمه قاموس استفاده می‌کردیم.
وی افزود: شاید دلیلش این باشد که زبان، زمینه ورود به معنا و فرهنگ است. چه در ساحت مادی و چه در موضوعات معنوی. ورود به زبان هم از طریق فرهنگها میسر است. شاید هم به این دلیل باشد که تعداد زیادی از فرهنگ‌های فارسی، در هند نوشته شدند. فرهنگها در همه مسائل جامعه جامعیت دارند. از استاد صدری افشار در حوزه هنرها هم آثاری را شاهد بوده‌ایم و البته جامعیت روایت فرهنگی در وجود خود ایشان وجود داشته است.
وزیر اسبق ارشاد گفت: این در بعد شخصیتی استاد وجود دارد. ایشان در مرتبه اول یک انسان فرهنگی هستند و این تجربه‌ها برایشان حاصل شده است و این ظرفیت را داشته‌اند که دیگران به گردشان جمع شوند و کار فرهنگ‌نویسی را به سرانجام برسانند. این که فرهنگ برای عموم مردم قابل استفاده باشد، مساله مهمی است. زبان فرهنگ، زبانی است که توفیق برای دسترسی به آن قدری دشوار است و مشکل است بتوانیم فرهنگی تهیه کنیم که همه بتوانند از آن استفاده کنند. این کار ارزشمند دیگری است که استاد آن را به ثمر رسانده‌اند.
مسجد جامعی گفت: یکی از راه‌های ارزیابی فرهنگ کشور، بررسی تعداد همین فرهنگنامه‌هاست. این کار به این دلیل که بها دادن به تجربیات گذشته است، ارزشمند است. قطعا در این روزگار، توجه به میراث گذشته کار ارزشمندی است. فرهنگها پشتوانه رشد و ارتقا هستند. اگر بخواهیم به ساحت علوم دیگر وارد شویم، مدخل ورودی فرهنگها هستند.
در ادامه صدری افشار گفت: سال 45 که نزد پرویز شهریاری ریاضیدان بزرگ در بنیاد فرهنگ ایران، کار فیش‌نویسی را آغاز کردم و با مجله سخن علمی همکاری‌ام را آغاز کردم، با لغت آشنا شدم و سر و کارم با آن افتاد. در سال 59 ناگزیر و ناخواسته در جریان تالیف فرهنگ فارسی قرار گرفتم و کارم شروع شد.
وی گفت: امروز جای عده‌ای از استادان در جمع ما خالی است. جای ثمره، باطنی، باقری، شهریاری و ... در این‌جا خالی است و من مدیون حمایت‌ها و دوستی‌های این بزرگواران بوده‌ام. باید یادی هم از زنده‌یاد احمد آرام، امیرهوشنگ اعلم، علینقی منزوی، مهرداد بهار، پرویز خانلری و ... بکنم که هر کدام در شکل‌گیری این فرهنگها نقش ویژه‌ای داشتند.
این فرهنگ‌نویس گفت: کار برای ما اصلاً راحت نبود. همه جور مشکلی داشتیم، ولی همت و جسارتی که از همکارانم دیدم و حمایت‌هایی که از ما می‌شد، باعث دلگرمی‌مان بود. دکتر ضرابی برای ما نفت می‌آورد، دوست دیگری قند و شکر می‌آورد، دوستی بخاری را تعمیر می‌کرد و دوستان دیگر به شکل‌های دیگر از فرهنگ‌نویسی ما حمایت می‌کردند. همه این موارد وجود دارد که مجبور هستیم سپاسگزار باشیم.
صدری افشار گفت: کار ما پر از اشتباه و نقض است و هنوز در حدی نیست که بتوان آن را جلوی مهمان گذاشت، ولی باقی فرهنگها وضع بهتری ندارند. کار ما به این دلیل دیده می‌شود که کار بزرگ در این زمینه نداریم. اگر کارهای بزرگ در این زمینه وجود داشت، کار ما هم دیده نمی‌شد.
نظر شما