به گزارش خبرنگار مهر، همایش بزرگداشت کوروش یکشنبه شب با حضور جمعی از دوستدارن میراث فرهنگی، اساتید باستان شناسی و میراث فرهنگی در تالار فردوسی دانشگاه تهران برگزار شد. در این برنامه میر جلال الدین کزازی درباره جایگاه کوروش در تاریخ ایران و جهان گفت: کوروش در پهنه گیتی و تاریخ جهان بی همتاست. همچنین در چندین آیه از سوره کهف از این مرد نازآلود به نام ذوالقرنین یاد شده است.
این استاد دانشگاه بیان کرد: در سوره کهف آمده است که از تو درباره ذو القرنین می‌پرسند. بگو برای شما از او چیزی می‌خوانم. ما او را در زمین مکانت دادیم و راه رسیدن به هر چیزی را به او نشان دادیم. او نیز راه را پی گرفت تا به غروبگاه خورشید رسید. دید که در چشمه‌ای گل‌آلود و سیاه غروب می‌کند و در آنجا مردمی یافت. گفتیم: ای ذو القرنین، می‌خواهی عقوبتشان کن و می‌خواهی با آنها به نیکی رفتار کن گفت اما هر کس که ستم کند ما عقوبتش خواهیم کرد.
وی بیان کرد: نام ال کساندر یونانی از گذشته های دور به خاور رسیده است. ال را در زبان فارسی حرف تعریف دانسته و آن را از ال کساندر گرفته اند اما نام سکاندر نیز بعدها به سکندر و اسکندر تبدیل شده است. درحالی که متاسفانه برخی معتقدند سکندر نام ایرانی است بنابراین باید گفت برهان بیاورید که در کجای زبان شناسی تاریخی چنین چیزی آمده است.
کزازی با اعلام برخی اظهار نظرها درباره شخصیت کوروش گفت: ژولیوس سزار همواره بیان می کرد آرزویش این است مانند کوروش فرمانروایی کند چرا که او از محبوبترین فرمانروایان بوده است.
این مترجم و پژوهشگر گفت: بزرگداشت کوروش بزرگداشت یک فرد نیست هر چند که آن تن در پهنه تاریخ بی همتا باشد. بلکه بزرگداشت فرهنگ و فر ایرانی، داد و دوستی، شادی و شکوه است.
کهن ترین سند کتبی از دادگستری را منشور کوروش می نامند
در ادامه این همایش ژاله آموزگار، استاد دانشگاه تهران با اعلام این پرسش که چرا منشور کوروش به عنوان منشور حقوق بشر شناخته می شود درحالی که مستقیما در آن سخنی از حقوق نیامده است بیان کرد: شرح رفتار بزرگان و درباریان و فرمانروایان کشورگشا که در کتیبه های سنگی آمده است در مقایسه با منشور کورش نشان می دهد که در آن کتیبه ها صحبت از قتل و غارت و خونریزی بوده اما در منشور رعایت احترام و ارزش های انسانی تاکید شده است.
این دکترای زبان‌های باستانی گفت: منشور کوروش، کهن ترین سند کتبی از دادگستری و مراعات حقوق بشر است که در آن تسامح فرمانروایان و احترام به ارزش های دیگران دیده می شود.
این استاد دانشگاه بیان کرد: در زمانی که شاهان آشوری در کتیبه های خود از سربریدن مردم و سوزاندن اسیران و در آوردن چشم آنها سخن می گویند در نوشتار منشور کوروش غارت و آزار مردم منع می شود و به برگرداندن رانده شدگان و سازش تاکید می کند.
آموزگار بیان کرد: توجه به مطالب الواح و دیگر سنگ نوشته ها ما را به درک مطالب آن دوران هدایت می کند چون سنگ نوشته ها تاریخ مکتوب ما هستند و مطالب آن به همان دوران رخدادها تعلق دارد که به همت معاصران آن زمان نوشته شده است بنابراین اگر اغراقی نیز در کار باشد به مراتب کمتر از اغراق های نادرست کتابهای سالهای بعد است.
وی افزود: خوشحالم در سرزمینی زندگی می کنم که مردم آن به سنگ و بت دل نبسته اند و آفریدگار را در فراسو دیده اند و در درماندگی ها دست به سوی او دراز می کنند.
این پژوهشگر گفت: سلسله هخامنشی در حافظه تاریخی ایران جایگاه والایی دارد و کوروش از خوشنام ترین فرمانروایان بوده است با این حال کوروش، طبق گزارش نویسندگان یونانی که او را سرمشق شاهان دانسته اند، هیچگاه از خاطره ها نرفته است.
وی ادامه داد: سپاهیان کوروش در ورود به بابل به خوبی به وظیفه خود مبنی بر خودداری از کشتن و تاراج آگاه بودند و مطابق فرمان عمل می کردند. همچنان که در کتیبه ها آمده است سربازان سپاه کوروش جا گرفتند اما هیچ کدام دست به کشتار نزدند.
نظر شما