علی آقاغفار سردبیر خبرگزاری کتاب (ایبنا) در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: آسیب‌های این نوع پیامک‌های ارسالی شاید فقط به پیامک‌های خبری برنگردد. به نظرم تلفن همراه حریم خصوصی افراد است. با این حال روزانه حدود 50 پیامک که بعضا همه‌شان آگهی و پیام‌های تبلیغی هستند وارد این حریم خصوصی می‌شوند. موضوع مهم این است که این شماره‌ها چگونه در دسترس فرستندگان قرار می‌گیرد؟
وی افزود: بعید می‌دانم فرستندگان، پیام‌ها را به صورت رندوم یا اتفاقی ارسال کنند. این پیامک‌ها جز اینکه وقت و توجه مشترک را بگیرند، هیچ فایده دیگری ندارند. برای ورود به حریم خصوصی افراد باید حتما از آن‌ها اجازه گرفت. در حوزه خبر هم همین‌طور است و فرقی با دیگر پیامک‌ها ندارد. در مورد پیامک‌های خبری هم باید همان موضوع ورود به منزل افراد را در نظر داشت. قدم مهمان روی چشم! ولی مهمان هم باید یک سری چارچوب‌ها را رعایت کند.
این روزنامه‌نگار گفت: من گاهی خبری را می‌خوانم و دنبالش می‌گردم، اما گاهی خبر برایم ارسال می‌شود. به اعتقاد من روال منطقی این‌گونه است که مراکزی که می‌‌خواهند پیامک خبری ارسال کنند، قبل از شروع فرایند ارسال، از مخاطبان یک نظرسنجی بکنند. مثلاً ما می‌خواهیم از خبرگزاری مهر برای شما پیامک خبری بفرستیم. بگویید چه جنس خبری را می‌پسندید؟ و من در پاسخ بگویم: حوزه هنر را. من باید این توانایی و حق انتخاب را داشته باشم که بگویم برایم چه بفرستند.
آقاغفار گفت: حقوق افراد حتماً باید در این زمینه رعایت شود. چون این موضوع برای هیچ‌کدام از دو طرف نفع اقتصادی ندارد، بلکه نفع اصلی را مخابرات خواهد برد. با توجه به مسائلی که درباره خانه و حریم خصوصی گفتم، باید بتوانم هر وقت که خواستم در خانه‌ام را ببندم. در برخی از ایمیل‌ها اشاره می‌شود که اگر نسبت به ارسال این ایمیل‌ها تمایل دارید این گزینه را تیک بزنید. حالا اینکه چه نوع و چه جنس خبری برایمان ارسال شود، تنظیم خاص خود را دارد.
سردبیر خبرگزاری ایبنا ادامه داد: چنین پیام‌هایی باید خبرهای یک خطی فراتر از یک تیتر باشند و سطحی بالاتر از سطح رفع نیاز مخاطب داشته باشند. من از شما به عنوان خبرگزاری مهر می‌خواهم که خبرهای بخش کتابتان را برای من ارسال کنید. شما هم برای من خبری از جایزه جلال و ... می‌فرستید. این یک انتخاب مناسب است؛ چون من از مسائل حوزه کتاب، پیش‌زمینه فکری دارم، اما اگر این اخبار را برای یک فعال حوزه سینما بفرستید، اشتباه است چون در این زمینه پیش‌زمینه ندارد. به علاوه این پیامک‌ها با توجه به مخاطب، نگارش خاص خود را می‌طلبد.
وی در بخش دیگری از گفتگو گفت: در این‌گونه اطلاع‌رسانی، خبرها باید زیر دندان صدا بدهند. خبرهایی که با پیامک ارسال می‌شوند، نباید خبر عادی و فاقد جذابیت باشند. نمی‌گویم محرمانه، ولی از لفظ خاص استفاده می‌کنم. ارسال این‌گونه پیام‌ها مثل کار روابط عمومی‌ها نیست. مثلاً ارسال خبر این که مراسم اختتامیه یک جشنواره برگزار می‌شود، هیچ جذابیتی ندارد تا با پیامک ارسال شود، ولی اگر در آن اشاره شود که این مراسم با حضور این چهره‌ها و آن مسئولان برگزار می‌شود، موضوع برای من مخاطب جالب می‌شود و آن را برای نفر دیگر ارسال می‌کنم.
آقاغفار ادامه داد: زمانی هست که من می‌خواهم از شخصیت حقیقی خودم استفاده کنم و علائق شخصی‌ام را در نظر می‌گیرم، اما زمان دیگری هست که من باید شخصیت حقوقی‌ام را در نظر داشته باشم. آن موقع است که از این خبرها در کارهای رسانه استفاده خواهم کرد. بحث شخصیت حقیقی و حقوقی مانند همان ورود به حریم شخصی خانه یا یک معاونت اداری است. خبرگزاری‌های تخصصی ناچارند در زمینه ارسال پیامک‌هایشان مسائل تخصصی را در نظر داشته و رویکرد تخصصی داشته باشند.
وی در پایان گفت: فکر می‌کنم این شدنی است که بتوانیم به شعور مخاطبمان اعتماد کنیم و از او بپرسیم که چه چیزی برایت بفرستیم. این هم شدنی است که فرد بتواند خبر مورد نظرش را انتخاب کند و حتی ساعت ارسال پیامک‌ها را هم تعیین کند. مثلا بگوید از ساعت 12 شب تا 6 صبح برایم پیامک نفرستید. این هم شدنی است.
نظر شما