با وجود شرايطي نظير رشد بي رويه جمعيت، خرابيهاي جنگ و محاصرات اقتصادي درطول دو دهه گذشته همانطور كه ناديده گرفتن تمامي پيشرفتها و آباداني ها كسب شده درعرصه هاي مختلف علمي، ورزشي و سازندگي منصفانه به نظر نمي رسد درهمين حال نيز نمي توان از وجود ناكاميهاي ناشي از فقدان برنامه ريزي جامع و منسجم بويژه درحوزه هاي اجتماعي چشم پوشي كرد و آنها را ناديده گرفت.
با اعلام نرخ رشد ساليانه 10 الي 15 در صدي آسيب هاي اجتماعي در ايران، كار چندان مشكلي به نظر نميرسد اگربخواهيم برآوردي كلي از ميزان رشد ناهنجاريهاي اجتماعي در شهرهاي بزرگي همچون كلان شهر تهران كه زمينه هاي پيدايش انحرافات اجتماعي به دلايل مختلف در آنها كاملا مهياست، بدست آوريم.
همه روزه شاهديم معضلاتي نظير پديده كودكان خياباني، دختران فراري، نابسامانيهاي خانواده، فحشاء و غيره بخش عمده اي از صفحات روزنامه ها را پر مي كند بطوريكه چشمها و گوشها حساسيت خود را در برابر وحشتناك ترين و تكاندهنده ترين خبرها نيز از دست داده اند ولي نكته سوال انگيز اين جاست كه چطور مسئولين و متوليان نيز بدون هيچ چاره انديشي اساسي در كاهش اين ناهنجاريهايروند رو به رشد آن را مشاهده مي كنند..
مدير امور آسيب ديدگان اجتماعي با اشاره به جمعيت جوان كشور به خبرنگار اجتماعي خبرگزاري مهرمي گويد:" هرم جمعيتي جامعه ايران بسيار مخدوش است و با معيار هاي جهاني تطابق ندارد چراكه در كل جهان جمعيت زير 20 سال حدود 35 درصد اما درايران 45 درصد است."
دكتر سيد هادي معتمدي اين امر را ناشي از عدم برنامه ريزي در دو دهه پيش عنوان مي كند و ادامه مي دهد:" جواناني كه امروز به 20 سالگي رسيده اند طالب كار، ازدواج، تفريح و تحصيل هستند ولي هنگامي كه امكانات جامعه را جوابگوي نيازهاي خود نمي بينند خواه نا خواه در سطح خيابانها پراكنده مي شوند و اين خود به خود موجب ناامني و افزايش آسيبهاي اجتماعي مي شود."
وي فقر و گراني را از جمله عوامل ديگر در رشد آسيب هاي اجتماعي در كشور معرفي مي كند و مي افزايد:" كشور ما فاقد يك برنامه ريزي و سياست گذاري مناسب براي آينده است و از مصداق هاي مهم اين موضوع مي توان به ورود بيشتر دختران نسبت به پسران در دانشگاهها اشاره كرد كه همين امر در سال گذشته بالغ بر يكصد هزار مورد از رقم ازدواج را كاهش داد ه زيرا اكثر دختران تحصيل كرده ميل به ازدواج با افرادي با سواد بالاتر از خود هستند."
اين عضو هيات علمي دانشگاه بهزيستي مهاجرت هاي بدون ضابطه را عامل مهمي در تشديد آسيب هاي اجتماعي نام مي برد ومي گويد:" از آنجا كه غالب مهاجرتها از ساير نقاط كشور به شهرهاي بزرگ بويژه تهران صورت مي گيرد،در تهران به شكل وحشت آوري آسيبهاي اجتماعي نظير كودكان و زنان خياباني، پديده خودكشي و نابسامانيهاي خانواده گزارش مي شود."
وي با اشاره به دخالت دهها عامل در شكل گيري و افزايش آسيبهاي اجتماعي مي افزايد:" تنها و بهترين راهكار جهت كاهش اين آسيبهاي اجتماعي شناسايي و علت يابي ريشه اي اين معضلات و ناهنجاريهاي اجتماعي و ارائه راهكارهاي موثر و اساسي در رفع اين علل است."
دكتر حسين باهر آسيب شناس اجتماعي فقدان نظام اقتصادي رقابتي، نظام فرهنگي رفاقتي و نظام اداري رعايتي در جامعه ايران را از جمله عوامل موثر در روند رشد و شيوع ناهنجاريهاي اجتماعي نام مي برد و مي گويد:" در جامعه ما تعريف مشخصي از جرايم وجود ندارد و انحرافات اجتماعي ترسيم و تصوير نشده اند و مادامي كه اين جرايم تعريف و ترسيم نشده اند ما نخواهيم توانست مدعي ارائه آماري قطعي در باره نرخ رشد مثبت يا منفي آسيب هاي اجتماعي باشيم."
اين استاد دانشگاه و مشاور در امور رفتاري از نظام آمارگيري و نيروهاي بكار گرفته به اين منظور انتقاد مي كند و مي افزايد:" اگر آمارگيري توسط افراد كاردان صورت گيرد حتي اموري نظير اندازه گيري ميزان رشد آسيب هاي اجتماعي نيز امكان پذير است ولي با توجه به نظام آمارگيري كشور ما بعيد به نظر مي رسد كه ارقام اعلام شده مبناي درستي داشته باشند."
وي معتقد است علي رغم تمامي دستاوردهاي اجتماعي در 25 سال گذشته د رعرصه هاي منختلف، مادامي كه تلاشي عملي و جدي در رفع مشكلات اساسي موجود در نظامهاي اقتصادي ، فرهنگي و اداري كشور صورت نگيرد، نمي توانيم گامي موثر در كاهش آسيبهاي اجتماعي را انتظار داشته باشم.
نظر شما