قوهای کاغذی و ناقوس صلح، کابوس غول کاغذی/ "ساداکو" نماد جنایت بزرگ تاریخ

به گزارش خبرنگار اعزامی مهر به هیروشیما، در روز در تاریخ ششم اوت 1945 در جریان جنگ جهانی دوم برای نخستین بار در تاریخ بمبی مورد استفاده امریکا قرار گرفت که تا کنون به عنوان بزرگترین جنایت انسانی در طول تاریخ لقب گرفته است.

مردم شهر هیروشیما هر روزه با حضور در پارک صلح یاد قربانیان بمباران اتمی این شهر را گرامی میدارند و نسبت به آنان ادای احترام  و برای تکرار نشدن این فاجعه دعا می کنند اما در میان نمادهای ضد جنگ شهر هیروشیما یکی بیش از بقیه رخ می نماید؛ دختری به نام ساداکو.

ماجرای ساداکو

ساداکو ساساکی دختر بچه ژاپنی، زمانی که تنها 2 سال داشت، حادثه انفجار هسته ای در هیروشیما رخ داد اما ساداکو که در زمان حادثه یک کیلومتر از محل انفجار فاصله داشت و به طرز معجزه آسایی آسیبی ندید و بزرگ شد.

یک راننده تاکسی در شهر هیروشیما درباره ساداکو اینگونه می گوید: ساداکو ورزشکار و دونده خوبی بوده و آرزویش ادامه دادن ورزش دو بود و اینکه در آینده معلم شود.

در یازده سالگی ساداکو، اتفاقی افتاد که سرنوشت او را تغییر داد تا او نه در رشته دو بلکه در زمینه صلح و مبارزه با سلاح هسته ای از معروف ترین ها شود او وقتی که مشغول تمرین برای مسابقه دو بود، زمین خورد و بر اثر جراحت و آلودگی زمین به مواد رادیو اکتیو، به بیماری ناشی از اورانیوم مبتلا شد.

مدت ها در بیمارستان بستری بود و تنها آرزویش این بود تا روزی سلامت کامل خود را به دست بیاورد. روزی از دوستش شنید که بر اساس یک افسانه قدیمی، هر کس بتواند هزار قوی کاغذی بسازد، به آرزویش می رسد.

ساداکو که آرزویی جز سلامتی و زندگی عادی نداشت،شروع به درست کردن قوهای رنگی کاغذی کرد. او آنقدر این کار را ادامه داد که اطراف تختش در بیمارستان، همیشه مملو از قوی کاغذی بود.

ساداکو صدها قوی کاغذی درست کرد اما مادرش به خاطر اینکه باور فرزندش خدشه دار نشود و نیز امیدش را از دست ندهد مرتب تعدادی از قوهای کاغذی را بر میداشت و به او میگفت هنوز تعداد قوها به هزار نرسیده است در حالیکه گفته میشود او 1300 قوی کاغذی درست کرده بود.

ساداکو به ساختن درناهای کاغذی ادامه داد و هنوز هم امید داشت. قوهای کاغذی ساداکو هر روز کوچکتر و کوچکتر می شدند تا جایی که آخرین قویش را با کمک سوزن می ساخت.

مرگ ساداکو

25اکتبر 1955 ساداکو که تنها 12 سال داشت، در میان انبوهی از قوهای کاغذی درگذشت. می گویند زمانی که ساداکو را بر روی تخت بیمارستان یافتند، به قویی کاغذی چشم دوخته بود که بادی که از پنجره باز اتاقش به داخل می وزید، آنها را تکان می داد. ساداکو بر اثر سرطان خون ناشی از تشعشعات اتمی از دنیا رفت.تا برگی دیگر از جنایتی بزرگ در تاریخ ثبت شود. یکی از هزاران کودکی که بر اثر جنایت امریکا در هیروشیما از دنیا رفتند جاودانه شده و به نمادی از توحش امریکایی ها تبدیل شود.

پس از مرگ ساداکو،بنای یادبود او در هیروشیما ساخته شد و امروز معروف ترین کودک این شهر است و بر سر یادمان او حرف v از ابتدای کلمه ویکتیم به معنای قربانی نقش بسته است.

در پایین بنای یادبود، ساداکو سنگی قرار داشت که بر روی آن نوشته شده:

"This is our cry, This is our prayer, Peace in the world" یعنی با چشمانی گریان برای صلح در جهان دعا می کنیم

                       

بعدها داستان ساداکو نوشته شد و ده ها کتاب با موضوع ساداکو امروزه در کتابفروشی های ژاپن و دیگر کشورها یافت می شود.

دوستان ساداکو هم با ایجاد کمپینی داستان او را به سراسر جهان رساندند و امروز کمتر کسی است که با فاجعه اتمی هیروشیما آشنایی داشته اما نام ساداکو و قوهای اورا نشنیده باشد.

ساداکو اگرچه امروز در این دنیا نیست اما صدها کودک هر روز با حضور بر یادمانش در پارک صلح هیروشیما هزاران قوی کاغذی به او هدیه می دهند تا به او بگویند که به یادش هستند.

این دختر بچه ژاپنی امروزه معروف ترین کودک هیروشیما و نماد مبارزه با جنگ و سلاح اتمی است و علاوه بر مردم ژاپن بازدید کننده هایی از سراسر جهان از جمله امریکا با حضور بر بنای یادبودش ناقوس صلح را به یاد او به صدا در می آورند و نسبت به دارندگان سلاح هسته ای و استفاده کنندگان از این سلاح در هیروشیما ابراز انزجار می کنند.