به گزارش خبرگزاری مهر، امیررضا چمنی با بیان این که اختلال بیش فعالی از سنین 3 الی 4 سالگی شروع و در سنین دبستان شناخته می‌شود، اظهار کرد: این اختلال 3 تا 7 درصد کودکان را مبتلا می‌کند.
وی ادامه داد: کودکان بیش فعال معمولا از میزان هوش و IQ خوبی برخوردارند ولی به دلیل مشکلات رفتاری و اختلال در تمرکز، عملکرد تحصیلی خوبی ندارند.
وی نقش عوامل ژنتیک را در بروز اختلال ژنتیک موثر دانست و افزود: از نظر بیولوژیک تغییرات عصبی و شیمیایی سلول های مغزی در بروز این بیماری نیز تاثیر دارند.
چمنی در خصوص علائم و نشانه‌های اختلال بیش فعالی کودکان اظهار کرد: کودکان بیش فعال معمولا قادر نیستند به راحتی در مکانی آرام بنشینند، مرتب روی صندلی‌شان تکان می‌خورند، در جاهای غیرمناسب می‌دوند، پر حرف هستند و نمی‌توانند فعالیت کم سر و صدا انجام دهند و دائم سر کلاس تقاضای خروج دارند.
وی با اشاره به این که کودکان بیش فعال معمولا حواس پرت هستند، گفت: این کودکان به دلیل کم بودن دامنه توجه‌شان معمولا سر کلاس درس نسبت به حرف معلم بی توجه بوده و در انجام تکالیف مدرسه دقت لازم را ندارند، به جزئیات مسائل کمتر اهمیت می‌دهند، مرتب وسایل شان را گم می‌کنند و در مجموع فراموشکارند.
این روانپزشک بروز رفتارهای تکانشی یا انفجاری را از دیگر علائم اختلال بیش فعالی برشمرد و تصریح کرد: کودکان بیش فعال هنگام پاسخ دادن به سوال طرف مقابل بدون صبر و حوصله جواب می‌دهند، هنگام بازی در نوبت و انتظار قرار نمی‌گیرند، حرف دیگران را قطع کرده و در کار دیگران دخالت می‌کنند.
وی افزود: معمولا این کودکان رفتارهای پر خطر و حادثه جو دارند، از بلندی می‌پرند، به وسایل خطرناک دست می‌زنند و سرکلاس درس، نظم را به هم می‌ریزنند.
وی با بیان این که اختلال بیش فعالی در سن شیر خوارگی قابل تشخیص است، گفت: کودکان بیش فعال معمولا در دوران شیر خوارگی به محرک‌ها حساس‌اند، در مقابل نور و حرارت به شدت ناراحت می شوند، خواب کمتری دارند، پر تحرک بوده و از نظر هیجانی بی ثبات هستند.
این روانپزشک خاطرنشان کرد: کودکان بیش فعال به دلیل حرکات زیادی که دارند در معرض تنبیه، تحقیر و سرزنش پدر و مادر، اطرافیان و معلم‌ها قرار می‌گیرند و در نهایت کودک احساس سرخوردگی و بی کفایتی می‌کند.
وی کاهش اعتماد به نفس، اضطراب، پرخاشگری و افت تحصیلی را از دیگر عوارض اختلال بیش فعالی دانست و یادآور شد: این کودکان به دلیل سرزنش‌های مکرر والدین و معلمان و مقایسه با کودک هم سن خود احساس ناکامی می کنند.
چمنی در خصوص روش درمانی اختلال بیش فعالی کودکان گفت: از آنجا که به منظور درمان این اختلال، والدین و معلمان کودک باید مداخلاتی را انجام دهند، لذا اطرافیان کودک بایستی از برچسب زدن القابی همچون بی تربیت، پرخاشگر بودن و سر به هوا بودن به کودک پرهیز کنند.
وی در اختیار قرار دادن وسایل و امکانات ورزشی به کودک را برای تخلیه انرژی زیاد، پذیرش جنب وجوش زیاد کودک و پرهیز از سختگیری‌های بیش از حد را از جمله اقداماتی ذکر کرد که والدین باید مورد توجه قرار دهند.
این روانپزشک ضمن بیان این مطلب که، سیر بیماری در سنین بلوغ کاهش می‌یابد، درخصوص دارو درمانی اختلال بیش فعالی گفت: از دارو به منظور کاهش تحرک و حواس پرتی می‌توان استفاده کرد.
این متخصص اعصاب و روان افزود: مصرف بعضی داروها توسط پزشک، تمرکز کودک را افزایش و باعث بهبود عملکرد تحصیلی کودک خواهد شد. همچنین علائم اختلال را کنترل می‌کند، بنابراین والدین نباید نگران عوارض این داروها باشند، چرا که عدم درمان سبب افزایش اختلالات در کودک می‌شود.
نظر شما