هوشنگ جاوید پژوهشگر موسیقی ضمن بیان این مطلب در خصوص کم و کیف فعالیت های انجام شده در حوزه نگهداری از گنجینه فرهنگ و هنر عاشورایی در گفتگو با خبرنگار مهر، گفت : اگر نگاه دقیقی به فعالیت مسئولان در سه دهه گذشته داشته باشیم به درستی متوجه خواهیم شد که طبق آمار هیچ بی توجهی در این بخش صورت نگرفته است و هریک از مسئولان به فراخور زمان فعالیت هایی را انجام داده اند ولی متاسفانه اغلب این فعالیت ها فرمی نمایش گونه و به اصطلاح گلخانه ای داشته است و یا در بسیاری موارد انجام مجموع این فعالیت ها به شکل موازی انجام می شده است در نتیجه بیان تاثیرگذار فرهنگی در این عرصه به دلیل درنظر گرفتن جنبه های آماری به مرور زمان از بین رفت.
وی در ادامه افزود : طی سالهای مختلف جشنواره موسیقی ذکر و ذاکرین به دبیری ایرج نعیمایی برگزار شد که اتفاقا جشنواره ای خوب و قابل قبول بود و تمام جنبه های موسیقایی فرهنگ عاشورا را نیز در بر می گرفت، به درستی به یاد دارم که این جشنواره با استقبال خوبی از سوی مخاطب مواجه شد و هم جنبه های حفظ و حراست از این نوع موسیقی را در سیاست گذاری های کلان خود جای داده بود ولی متاسفانه این جشنواره بعد از چند سال به دلیل عدم حمایت های جدی از سوی مسئولان مجموع فعالیت های خود را متوقف کرد،ضمن اینکه خروجی مناسب و قابل قبولی را نیز دربرنمی گرفت و تنها دوکتاب از این جشنواره به یادگار ماند و در ادامه هم به دست فراموشی سپرده شد.
این پژوهشگر موسیقی و آیین های عاشورایی در ادامه صحبت های خود با اشاره به انجام حرکت های موازی در این حوزه گفت : پس از برگزار نشدن این جشنواره مبحث آیین های عاشورایی با اشکال مختلف در قالب جشنواره و همایش های مختلف به راه افتاد در آن دوران خود من هم به عنوان مشاور وارد کار شدم و در همان زمان هم این صحبت مطرح بود که فقط مردم بیایند و برنامه را ببینند و خبری از بحث های کارشناسی نبود در واقع بازهم جنبه تماشاخانه ای آیین های عاشورایی از سوی مسئولان در نظر گرفته نشد و در ادامه هیچ خروجی مکتوب و یا صوتی و تصویری از مراسم های آیینی عاشورا منتشر نشد تا به عنوان الگوی مناسب در خدمت ارتقاء این فرهنگ قرار گیرد.
وی در ادامه افزود : همزمان با عرضه آیین های عاشورایی همایش های مربوط به تعزیه در نقاط مختلف ایران از جمله اصفهان و شیراز برگزار می شد و به نوعی زمینه های فرهنگی این پدیده هم فراهم بود ولی در همان زمان هم بازخورد فرهنگی این موضوع جدی گرفته نشد و تنها از جهت کمی و آماری مورد توجه قرار گرفت و مسئولان از کیفیت و تاثیرگذاری آن غافل ماندند به خوبی به یاد دارم که 10 شبیه خوان حرفه ای در این جشنواره حضور داشتند که تمام اصول حرفه ای یک تعزیه توسط افراد به درستی رعایت شد و متاسفانه با شکست مواجه شد .
جاوید در ادامه افزود : در ادامه این جریان برخی از کانون های فرهنگی مساجد و تکیه ها اقدام به برگزاری مراسم هایی ویژه تعزیه و نوحه کردند و از مجموع مراسم های خود فیلم و تصویر می گرفتند که به طور گسترده در اختیار مخاطبان قرار گرفت و به سرعت هم دست به دست شد و به نوعی درمیان مخاطب عام فراگیر شد و در نتیجه تاثیرگذاری های نادرست از فرهنگ عاشورایی جای خود را در میان مردم به طور گسترده باز کرد که نتیجه آن انجام فعالیت های دور از شان این ایام توسط برخی از نوحه خوان ها بود که به وضوح شاهد اجرای آثاری به شکل نوحه و یا مرثیه خوانی با اشعاری بسیار نازل و یا ملودی های سخیف برای امام حسین (ع) و یاران گرانقدر ایشان بودیم.
این پژوهشگر در پایان افزود : یکی از مشکلات موجود در این عرصه عدم نظارت درست به مجموع فعالیت ها در این حوزه است و متاسفانه شرایط به گونه ای است که هر مسئولی در هر ارگان و یا نهادی دست به فعالیت مجزا می زدند و اغلب این فعالیت ها هم به طور موازی انجام می شود.
نظر شما