به گزارش خبرنگار مهر، نشست رسانه‌ای نمایش "کمی بالاتر" به کارگردانی آروند دشت‌آرای صبح امروز در تالار حافظ برگزار شد. در این نشست رویا تیموریان، بیژن افشار، خسرو احمدی، طناز طباطبایی، سینا رازانی، امیرحسین رستمی بازیگران نمایش، رضا یزدانی و کریستف رضاعی خواننده و آهنگساز، نرمین نظمی طراح لباس و آرمان جعفری تهیه کننده نمایش حضور داشتند.
در ابتدای نشست دشت‌آرای درباره خصوصی بودن این نمایش توضیح داد: خصوصی شدن تئاتر از نمایش "سگ سکوت" آغاز شد و در این نمایش نیز ادامه پیدا کرد. در طراحی صحنه این نمایش تلاش شده از مهندسی و بهداشت بدن (ارگونومی) و مهندسی تکنولوژی استفاده شود. این فناوری ها به تازگی وارد تئاتر ایران شده است.
دشت‌آرای درباره ایده ساختن سالن حافظ که قراراست با اجرای"کمی بالاتر" افتتاح شود، گفت: ایده ساختن سالن‌های پرتابل و افزودن این سالن به سالن‌های تئاتر کشور دغدغه همیشگی من و گروه نمایش "ویرگول" بوده است. چون اعتقاد من این است که بدون سالن نمی‌توانیم بحث آموزش تئاتر و همچنین تئاتر خصوصی را مطرح کنیم.
وی ادامه داد: سال گذشته من به همراه آرمان جعفری این پروژه را برای اجرا طراحی کردیم و با حمایت عباس عظیمی معاون اجرایی حمید شاه‌آبادی امکان ساخت این سالن فراهم شد. وقتی این ایده به مرحله اجرا رسید که توانستیم از یک تیم مهندسی قوی در اجرا و همچنین تیم کارشناسی تئاتر بهره ببریم و توانستیم یک سالن با امکانات و حداقل هزینه بسازیم. این سالن به گروه‌ها امکان داشتن حداقل صحنه 10 متر در 10 متر را می‌دهد که سالن ایده‌آلی است. مسئله آکوستیک بودن این سالن در فاز دوم پیش‌بینی شده است. همچنین آسانسور کف هم قرار است به این مجموعه افزوده شود.
در ادامه جلسه آرمان جعفری تهیه کننده این نمایش توضیح داد: اولین مسئله‌ای که در مورد ساخت این سالن باید شفاف شودع شایعاتی است بر این مبنا که این سالن قرار بوده 45 روزه افتتاح شود در صورتی که بعد از شش ماه این اتفاق افتاده است. ما در هیچ کجا سخنی از افتتاح این سالن ظرف مدت 45 روز نکرده بودیم. چون پروسه ساخت این تالار چندین ماه به طول می‌انجامد.
وی خاطرنشان کرد: در واقع حرف ما این بود که این سالن بعد از برپایی و طراحی قابلیت این را دارد که ظرف 45 روز برچیده و در مکان دیگری سرپا شود. طراحی و معماری این سالن در فاز یک شش ماه زمان برده است. طراحی فاز دو این مجموعه نیز در حال شکل گیری است. این تالار یک باکس قابل حمل و جمع‌آوری است و قابلیت این را دارد که در هر نقطه دیگری برپا شود. این سالن قطعاً نقص‌هایی دارد و امیدوارم انتقادهای سازنده‌ای به گوش ما برسد. با این وجود بسیار خوشحالیم که این سالن به جمع سالن‌های تئاتر BLACK BOXافزوده شده.
در ادامه دشت‌آرای توضیح داد: تئاتر خصوصی به معنای نگرفتن بودجه و سوبسید از دولت نیست بلکه مدیریت تهیه و تولید برای جذب مخاطب از حامیان مالی و منابع مختلف است. در ایران نیز باید عده‌ای آموزش داده شوند تا بتوانند تامین منابع مالی را بر عهده بگیرند چون بدون آموزش نمی‌توان انتظار تولید کاری خصوصی را داشت.
جعفری نیز در ادامه صحبت‌های دشت‌آرای خاطرنشان کرد: خصوصی سازی نهادها و بردن دولت به سوی تصدی گری سالها است که در قانون ما وجود دارد اما چیزی که در عمل با آن مواجهیم مسئله دیگری است. در این پروسه نه تنها تا به امروز هیچ کمک مالی به ما نشده حتی متاسفانه برخوردهای خنثی را هم شاهد نبودیم.
وی ادامه داد: ما تا به حال حتی یک ریال هم از مرکز هنرهای نمایشی دریافت نکرده‌ایم و تا امروز حتی اسپانسری هم برای کار جذب نشده است. بنابراین عمده منابع تامین شده از منابع خیریه فرهنگی از طرف افرادی بوده که دوست نداشتند نامشان ذکر شود. امیدوارم بتوانیم بدون دغدغه این نمایش را روی صحنه ببریم.
دشت‌آرای درباره بازیگران این نمایش توضیح داد: در این نمایش تجربه متفاوتی در عرصه بازیگری داشتیم. 9 شخصیت در این اثر حضور دارند که هر کدام بخشی از خرده فرهنگ‌های اجتماعی را به تصویر می‌کشند. در این نمایش تک لحظه‌ها مهم هستند و کلیت داستان اهمیتی ندارد. 41 لحظه نمایشی در این اثر وجود دارد که در شرایطی خاص و بر روی یک تاب اجرا می‌شود. بنابراین این تجربه بسیار متفاوت و سخت برای بازیگران این نمایش بوده است.
در ادامه رویا تیموریان گفت: حدود یک سال و دو ماه است که من در کنار این گروه مشغول به همکاری هستم که یکی از تجربیات بسیار خوب و سخت من در زمینه بازیگری بوده است. حضور تاب‌ها در این نمایش یکی از نکات جذاب این اثر است اما همگی تلاش کردیم که از عهده سختی‌های حضور بر روی یک تاب بربیاییم.
وی همچنین درباره صحبت‌های شب گذشته بهزاد فراهانی در برنامه هفت و بیانیه انجمن بازیگران خانه تئاتر گفت: در شرایط بحرانی و پیچیده فرهنگی که قرار گرفته‌ایم بسیار بی‌رحمی است که افرادی مورد بی مهری قرار گیرند. بسیار متاسفم که دوستان ما در برنامه شب گذشته با وجود اینکه می‌دانند چه مشکلات فرهنگی‌ای در کشور وجود دارد دست به یک خودزنی می‌زنند.
وی ادامه داد: چون این مسئله نداشتن درایت نسبت به مسایلی است که با آنها مواجهیم. به جای اینکه افراد دیگری که باید مورد بازخواست قرار گیرند در برنامه حضور یابند خودی‌ها روبروی هم قرار گرفته اند.من از استاد عزیزم آقای فراهانی سئوال می‌کنم که تئاتر شما چه تئاتری است که آمدن یک بازیگر سینما به آن باعث می‌شود آن تئاتر نابود شود.
وی همچنین توضیح داد: از آنجایی که هیچ نگاه دوری نسبت به تئاتر وجود ندارد نمی‌توان به نگاه کارشناسی در بازبینی‌های تئاتر دلخوش کرد چون همه چیز براساس سلیقه شکل می‌گیرد. بنابراین تغییر مدیریت بنیاد رودکی باعث نگرانی گروه نمایشی شده است.
آروند دشت‌آرای در ادامه توضیح داد: ما دغدغه روی صحنه آوردن تئاتر با شیوه‌های اجرایی جدید را داریم. اگر افرادی مثل آرمان جعفری نباشند و از آنها حمایت نشود پس چه کسانی می خواهند به داد تئاتر کشور برسند. این نمایش نسبت به اجرای جشنواره تغییراتی کرده است. این نمایش بیانگر ادمهایی است که بین مجاز و واقعیت در نوسان هستند و می خواهند فاصله‌ای که بین همسایه‌شان وجود دارد را با برقراری گفتگو و دیالوگ برطرف کنند. تولید حرکت در فضا در این اثر نمایشی به صورت عمودی رخ می‌دهد.
طناز طباطبایی نیز توضیح داد: من سلام بلندی به همه بزرگان عرصه تئاتر و به خصوص آقای فراهانی می‌کنم. در این نمایش من و خانم تیموریان از همه بیشتر با این تاب‌ها درگیر بودیم چون شیوه اجرا در این اثر با شیوه‌ای که بازیگر روی زمین قرار دارد بسیار متفاوت و سخت است. ما همه تلاش‌مان را می‌کنیم تا چیزی به تئاتر اضافه کنیم و اعلام می‌کنیم که قصد نداریم روبروی این دوستان منتقد قرار بگیریم. بلکه می‌خواهیم در کنارشان فعالیت کنیم. ما احتیاج به تحسین نداریم بلکه تنها از طرف این دوستان همدلی می‌خواهیم.
در ادامه این جلسه امیرحسین رستمی، بیژن افشار، سینا رازانی وخسرو احمدی بازیگران نمایش درباره تجربه حضورشان در این اثر توضیحاتی داده وابراز خوشحالی کردند. همچنین کریستف رضاعی و رضا یزدانی نیز درباره آهنگسازی این نمایش سخن گفتند. نرمین نظمی طراح لباس نمایش نیز از حضور در این جمع ابراز رضایت کرد.
در پایان این نشست خبرنگاران می‌توانستند با حضور بر روی تاب‌های نمایش تجربه سخت بازیگران را احساس کنند.
نظر شما