پیام‌نما

لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ وَ مَا تُنْفِقُوا مِنْ شَيْءٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ * * * هرگز به [حقیقتِ] نیکی [به طور کامل] نمی‌رسید تا از آنچه دوست دارید انفاق کنید؛ و آنچه از هر چیزی انفاق می‌کنید [خوب یا بد، کم یا زیاد، به اخلاص یا ریا] یقیناً خدا به آن داناست. * * * لَن تَنَالُواْ الْبِرَّ حَتَّی تُنفِقُواْ / آنچه داری دوست یعنی ده بر او

۱۶ آذر ۱۳۹۰، ۱۰:۲۳

محبت به مخلوقات خداوند بیانگر عشق به خالق است

محبت به مخلوقات خداوند بیانگر عشق به خالق است

فیلسوفان و اندیشمندان معاصر با اشاره به اینکه محبت به مخلوقات خداوند بیانگر عشق به خالق است به بررسی ویژگیهای عشق واقعی به خالق و انسانها پرداختند.

وود: شرایط عشق واقعی به خالق هستی/نقش دین در ایجاد تساهل و محبت

دکتر آلن وود عضو آکادمی هنر و علوم آمریکا و استاد فلسفه دانشگاه استنفورد در مورد ویژگیهای عشق و محبت نسبت به انسانها به خبرگزاری مهر گفت: برای بررسی این موضوع باید به نقش دین در حکومت و تأثیری که این نقش بر محبت و عشق به دیگران ایجاد می‌کند اشاره کرد.

وی افزود: امروزه شاهد هستیم دین در برخی حکومتها نقش مهمی ایفا می‌کند، اگر دینی تساهل و بردباری را نسبت به دیگران و سایر دیدگاهها به رسمیت نشناسد در این صورت حکومت مبتنی بر چنین دینی فاسد می‌شود.
 
این کانت شناس معاصر تصریح کرد: اگر دینی با گشاده رویی، تساهل و مروت به سایر افراد بنگرد در این صورت روح عشق و محبت به سایرین را در جامعه می‌دمد. اصول مشترک ادیان می‌توان محوری برای کنش چنین جامعه‌ای باشد.

صفی: اسلام دارای سنتهای قوی در عشق به خدا و انسان است

دکتر امید صفی استاد مطالعات دینی دانشگاه کارولینای شمالی نیز در این مورد معتقد است: پیشینه عشق و رحمت یکی از شاخصها و ویژگیهای معنویت و عرفان اسلامی بوده است. ریشه این عشق و شفقت به عشق الهی باز می‌گردد که خداوند در خلقت روا داشته است؛ بر این اساس است که بسیاری از عرفا چون ابن عربی سعی داشتند میان صفت و ویژگی "رحمان" و "رحیم" با بطن زن یعنی رحم او ارتباط برقرار کنند.
 
این اسلام شناس معاصر تأکید کرد: به عبارت دیگر تلاش بود تا عشق و تربیتی که مادر در حق فرزند خود که در بطن دارد، روا می‌دارد با عشق خداوند به بشر مرتبط شود و پیوند بخورد. در سنت اسلامی تأکید اصلی بر روی "عشق مجازی " و "عشق حقیقی"(عشق به خداوند) بوده است. بسیاری از عرفا تأکید می‌کنند و معتقدند برای آنکه بتوان به عشق حقیقی(عشق به خدا) رسید باید بتوان عاشق دیگران بود و انسانهای دیگر را دوست داشت.
 
صفی یادآور شد: در واقع آنها معتقدند که عشق به افراد و عشق به انسانها الفبایی است که برای عشق ورزیدن به خدا باید آموخت. یعنی میان عشق به ذات متعالی حق و رسیدن به عشق الهی و عشق به مخلوقات نسبتی وجود دارد.
 
اسکروتن: "اسلام" عشق به خدا را در بندگی و اطاعت به خدا می‌داند

دکتر راجر اسکروتن فیلسوف بریتانیایی و استاد فلسفه دانشگاه آکسفورد در این خصوص تصریح کرد: عشق به خدا از رهگذر زندگی خوب و زندگی انسانی نشان داده می‌شود، بر اساس این عشق است که نسبت به دیگران ایثار می‌کنیم.
 
وی یادآور شد: عشق ایجاب می کند از این امر آگاهی داشته باشیم که جهان هدیه و پیشکشی از سوی او به بشر است. این نشان از عشق خداوند به بشر است، اگر خدا عشق به بشر نداشت این جهان را به او پیشکش و هدیه نمی‌کرد.
 
مؤلف "فرهنگ اندیشه سیاسی" تصریح کرد: عقیده من بر این است که دین اسلام و دین مسیحیت این عشق به خدا را از دو زاویه گوناگون و مختلف می‌نگرند. مسلمانان بر بندگی و اطاعت در مقابل اراده خدا تأکید دارند. مسیحیت خدا را در تمام رنج و عذابی که مسیح متحمل آن شد می‌بیند و مسیح را تصویری از او می‌دانند که متجلی شده است.
 
لچز: محبت به همنوع مقدمه عشق به خداوند است

دکتر جان لچز استاد فلسفه دانشگاه وندربیلت آمریکا نیز در این مورد تصریح کرد: عشق ویژگی و احساسی است که معمولاً با واژگان و کلمات قابل تبیین نیست. اما به هر حال عشق از موضوعات اساسی ادبیات و فلسفه و برخی حوزه‌های علوم انسانی است.
 
مؤلف "ارتباط فلسفه با زندگی" تأکید کرد: عشق دارای مراتب گوناگون و مختلفی است. به عبارت دیگر با اینکه صحبت از یک لفظ می‌شود ولی انواعی را برای عشق باید برشمرد. ما از عشق به فرزندان، عشق به همسر، عشق به دوست و عشق به خدا و غیره نام می‌بریم.
 
این استاد فلسفه یادآور شد: هر کدام از این انواع عشق دارای مؤلفه‌ها و ویژگیهایی هستند که آنها را از یکدیگر متمایز می‌‎سازد. باید توجه داشت تا زمانی که نتوانیم دیگر انسانها را دوست داشته باشیم و به آنها عشق بورزیم نمی‌توانیم از عشق الهی سخن بگوییم.
 
تالیافرو: شرایط عشق به خدا/ محبت به مخلوقات خداوند بیانگر عشق به خالق است

دکتر چارلز تالیافرو استاد کالج سنت اولاف مینه‌سوتای آمریکا و فیلسوف دین معاصر نیز در این خصوص تأکید کرد: در ابتدا باید اقرار کنم این پرسشها بسیار جالب توجه و آموزنده است . در پاسخ به این سؤال باید گفت در سنتهای دینی ابراهیمی از جمله اسلام، مسیحیت و یهودیت هم عشق موجودات به خداوند را داریم و هم عشق خالق به مخلوقات را شاهد هستیم.
 
وی افزود: عشق ما انسانها به خدا ممکن است به طریق مستقیم و یا غیر مستقیم نشان داده و درک شود. شیوه مستقیم یعنی ما این عشق را از طریق عبادت، نماز خواندن، پرستش و نیایش به نمایش بگذاریم. عشق غیرمستقیم به خدا این است که مخلوقات و آنچه را او خلق کرده دوست بداریم، سایر موجودات و مخلوقات خدا را دوست بداریم و به آنها احترام بگذاریم.
 
وی تصریح کرد: به ویژه برای ادیان ابراهیمی، عشق به دیگران به عنوان بخشی از یک پیمان و قرارداد قلمداد می‌شود که خداوند آنرا بین مؤمن و خود جستجو می‌کند. باید توجه داشت در مورد عشق خداوند نسبت به مخلوقات، دیدگاههای مختلف و گوناگونی وجود دارد. سه دین بزرگ ابراهیمی معتقد هستند که خدا به همه هستی و عالم عشق می‌ورزد. از منظر این ادیان خدا به عنوان مظهر عدالت نیز شناخته می‌شود و خدا از شر و منکر خشنود نیست و از بدی و منکر و شر بیزار است.
کد خبر 1476221

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha