عاشورا؛ روزی به بلندای تاریخ/ وقتی اشک حسین(ع) را مدح می‌کند

به گزارش خبرنگار مهر، اینجا کربلا است اینجا خورشید به دور ماه می گردد و ماه خونین شده اینجا صحنه نبرد اراده‌هاست. اینجا بهشتی ا‌ست که در آن همه برگردخورشید می‌گردند و از شب‌پرستان بیزارند.

امروز عاشوراست و خورشید ، امروز ، داغ تر از هر روز دیگر بر سر و روی کربلائیان می تابد و گویی قرار است آفتاب ، زمین را بر عالمیان روشن کند که تا ببینند فرشتگان ، ببینند قدسیان و بشنوند، صدای ضجه فرزند رسول خدا را که "کیست  مرا یاری کند ".

امروز عاشوراست و ساعتهاست که آب ، معنای خویش را بر لبان خیمه نشینان و خیمه داران نرسانیده است.

تو در کدامین سوی امروز ایستاده ای، اکنون با این غربت چه کنیم، هجوم غریب امروز دارد ما را می کشد. در آن غربت غریبانه ات به کدامین سو چشم بگردانیم تا این سکوت سکوت یخی کوفیان بشکند.

چگونه پاسخ دهیم تمنای دلهامان را آنگاه که می گویی چه کسی است یاری کند مرا.

اینجا همه از عمق جان مدح‌ ماه می‌کنند و به عشق اوست که با علَم عشقشان می‌درخشند. اینجا کسی با کسی عقد اخوت نبسته‌است جز با ستارگانِ حضرت‌ماه مادام که بر مدار ماه، ستاره‌ای روشن‌اند و برای تو یاری محکم.

کیست که اهل مدینه و الگویش علمدار کویِ بنی‌هاشم نباشد، بیا بنگر این گلهای آرمیده به روی مزارت را، چه دلبری می کنند و چگونه در آستان تو به خاک غلطیده اند.

و تو ای که بر تارک خورشید قدم گذاشتی اینجا اکنون دو خورشید بر تابناک وجودت تعظیم می کنند اینجا "خون" با ما پیمان ریختن دارد و "سر" با ما پیمانِ باختن و برای همین است که اینجا بصیرت را جز به شهادت معنا نمی‌کنند. اینجا همه گل‌ها لاله‌اند ولی عطر گل‌محمدی می‌دهند زیرا همه لاله‌ها حسینی اند.

اینجا اشک بهتر از همیشه حسین را مدح می‌کند و بیشتر از همیشه یزید زمانشان می‌شناسد و لعن می‌کند، کدام سوی امروز اقامه سکوت کرده ای و نگاهت را روانه کدام آستان ساخته ای،چرا پاسخ نمی گویی درد دلم را، همان دردی که زبانه می کشد و از میان بغضهای به گلو نشسته مان عبور می کند و طنینش بر جان عالم می نشیند اکنون نام تو درد است برای ما نمی‌دانیم اگر این قلم را رها کنیم تا کجا تاب نوشتن دارد.

اما این دل دگر تاب ندارد.نه پای رفتن داریم و نه جای ماندن. شهیـد کربلا این واژه از آن واژه هایی است که با تو دلبری می کند.امروز عاشوراست ٬اما حسین باز تنهاست. مروز عاشوراست، روزی به بلندای تاریخ و به قدمت آفتاب. امروز عاشوراست روزی که زمین از بودنش شرم دارد .امروز عاشوراست و خیمه ها در آن طرف دیدگان اسبهای رم کرده خود را به خاک می مالند .امروز عاشوراست عاشورایی که تمام تاریخ را با خود خواهد برد.