به گزارش خبرنگار مهر، در این مراسم خانه هایی که در طول سال مجالس روضه خوانی داشته اند، منبری را که بر آن روضه خوانده شده است از خانه بیرون آورده و در کنار خانه قرار می دهند و تشتی که تا نیمه از گل انباشته شده بر روی منبر می گذارند و مقداری برنج در کنار تشت در ظرفی دیگر قرار می دهند.
با غروب آفتاب، سوگوارانی که حاجتی در دل دارند در حالی که 72 شمع و 72 دانه خرما به یاد 72 شهید دشت کربلا در دست دارند از چهل منبر می گذرند، سوگواران در کنار هر منبری که می گذرند شمعی را بر می افروزند و بر گل درون تشت فرو می کنند.
مراسم " چهل منبر" قدمت دیرینه در گیلان دارد
سپس دانه ای خرما در کنار تشت می گذارند و چند دانه برنج از کنار تشت برمی دارند و پس از خواندن دعا و بیان خواسته خود به سوی منبر دیگر می روند و از 40 منبر می گذرند البته این مراسم در سکوت انجام می شود.
عزاداران وقتی به خانه می رسند برنجی را که در چهل منبر گردآورده با برنجی که در خانه دارند آمیخته و فردای آن روز آن را پخته و می خورند با این امید که به خواسته های خود دست یابند و به سفره شان برکت داده شود.
تفسیر رایج برای مراسم "چهل منبر"
"منبر" بدین معنی که در آخرین لحظات امام از دشمن مهلت خواست و به بالاترین مکان رفت و با خدا راز و نیاز کرد، "تشت" نماد اینکه شمر لعنت الله سر مبارک حسین (ع) را بریده و در تشت گذاشته است.
"خاک" به خاطر این است که امام به مکان موعود رسید و از شخصی سئوال کرد اینجا کجاست آن شخص گفت اینجا نینوا و امام گفت اینجا خاک کربلاست اینجاست که من و برادرم و فرزندانم و یارانم را شهید خواهند کرد و زنان و اصحابم را به اسارت خواهند گرفت و اینجاست که روزی شیعیان و عاشقانم مرا زیارت خواهند کرد.
"شمع" نماد یاد ۷۲ تن از مردان کربلا در مراسم چهل منبر است
"شمع" به یاد ۷۲ تن از مردان کربلا است، "خرما" نیز به یاد آخرین غذای امام و یارانش بوده است. "برنج" را هم ایرانیان به آن اضافه کرده اند.
"شیر و شربت" نیز به یاد عطش و تشنگی لبان امام و فرزندان و یاران و اصحابش است که بعد از نوشیدن گویند، سلام بر حسین تشنه لب و یارانش باد.
"آتش" نیز بدان معنی که بعد از شهادت امام حسین (ع) و یاران باوفایش لعنت شدگان تاریخ، خیمه های خاندان رسول الله را به آتش کشیدند. در آخر "نوحه خوان" نیز برای نوحه خوانی در عزای حسین است.
یک پژوهشگر مسائل مذهبی در این باره گفت: مراسم "چهل منبر" در شب عاشورا زمانی که آفتاب تاسوعا غروب می کند، برگزار می شود.
علی صادقی راد افزود: مراسم های چون چهل منبر، روضه خوانی، سینه زنی، زنجیر زنی، شام غریبان، تعزیه خوانی و غیره از آئین های عزاداری در ماه محرم مردم گیلان است.
سنت های عزاداری مرواریدهای گرانبها هستند
وی اظهارداشت: سنت های عزاداری مروارید های گرانبهای هستند.
این پژوهشگر مسائل مذهبی با اشاره به اینکه تاسوعا و عاشورای حسینی در گیلان یک سنت دیرینه در اعتقادات مردم است، یادآورشد: براساس این سنت قدیمی دستجات عزادار در روزهای تاسوعا و عاشورا عزاداری می کنند.
به هر حال طبق آئین های مرسوم در نقاط مختلف ایران، در گیلان نیز آئین های زیبا و مرسومی از ماه محرم ترسیم شده است که باید این سنت ها را به نحو احسن حفظ کرد.
نظر شما