علیرضا اسحاقی فیلمنامهنویس و مدیر گروه فیلمهای تلویزیونی شبکه اول، درباره تولید این آثار به خبرنگار مهر گفت: امکانات محدود، فیلمسازی دفاع مقدس را به ژانر دشواری تبدیل کرده که به راحتی نمیتوان در آن ورود کرد و فضای آن دوران را نمایش داد. مگر اینکه به ناچار تمام لوکیشن را در دکور بازسازی کرد.
وی افزود: با حضور در شهرک دفاع مقدس نیز متوجه میشوید امکانات شگرفی در آنجا نیست و تنها چیزهایی از قبل باقی ماندهاند. حالا حتی امکاناتی مثل اسلحه را هم به سختی میتوان در آنجا پیدا کرد. از طرفی امکان ندارد در خرمشهر و آبادان فضای مطلوبی پیدا کنید، مگر این که به نخلستان و جاده و چنین چیزهایی نیاز داشته باشید. البته تصور میکنم اگر بخواهیم به پنج سال آینده فکر کنیم اکنون امکانات بهتری داریم و نمیدانم آن زمان چه اتفاقی خواهد افتاد!؟
بازیگر آثار دفاع مقدسی که نگارش فیلمنامههایی چون مجموعه تلویزیونی "بهترین تابستان من" را هم در کارنامه دارد، ادامه داد: سخت شدن کار از یک سو و سست شدن بخشی از مدیریت رسانهای در حمایت از آثار دفاع مقدس عامل اصلی به حاشیه رانده شدن این آثار است. از طرفی بخشی از بدنه فیلمسازی ما احساس تعلقی به سینمای دفاع مقدس نداشتند و صرف فیلمسازی و امرار معاش به ساخت آثار جنگی روی آوردند.
اسحاقی تصریح کرد: به همین دلیل شاهد آثار بسیار ضعیفی بودیم که مدام از روی هم کپی میشد اما این جنس آثار در پس زدن مخاطب و مدیران اثر گذاشت و حتی آن ها هم از جذب مخاطب بهواسطه چنین کارهایی ناامید شدند. خود من در چندین سریال مثل "قبیله عشق" بازی کردم اما حس میکردم این آثار پله به پله پایین میآمدند و نگاهی کلیشهای در آنها وجود داشت. گرچه اکنون در حال تلاش برای احیای این ژانر هستیم.
وی با اشاره به افرادی که فیلمسازی دفاع مقدس را تنها پلهای برای ترقی به حساب میآوردند، تصریح کرد: نگاه بسیاری از بچههای ناب این حوزه که دلشان برای دفاع مقدس میتپید این نبود که از موضوع دفاع مقدس پلهای برای بالا رفتن بسازند بلکه در هر مقطع زمانی احساس وظیفه میکردند دغدغهشان را در قالب اثری سینمایی نشان میدادند و حرفهایشان را به مردم منتقل میکردند.
این نویسنده یادآور شد: اما بعدها شرایط اجتماعی و سیاسی به سمتی رفت که فیلمساز به عنوان یک عنصر هنرمند تصور کرد باید به ابعاد زیبایی شناسانه بپردازد و دیدگاهش را نسبت به جنگ بگوید. حتی آن را نقد کند و اثر منحصر به فرد و ویژهای برای خود خلق کند.
مدیر گروه فیلمهای تلویزیونی شبکه اول با اشاره به زمانی که "انسان و اسلحه" را برای مجتبی راعی بازی میکرد، گفت: ما با حضور در جبهه با رزمندگان چفت شده بودیم تا آنجا که حتی لشکر امام حسین(ع)، گردان امیرالمومنین(ع) و چند گردان دیگر نیروهایشان را برای ساخت کار در اختیار ما قرار دادند و این اتفاق در فضای جنگ سال 66 اتفاق افتاد.
وی تصریح کرد: زمانی که سکانسهای حرکت تانک را میگرفتیم بمباران عراق آغاز شد و کار به نقطهای رسید که دوستان احساس کردند ممکن است بازیگران یا عوامل در جریان ساخت شهید شوند بنابراین بعد از گرفتن تعدادی از سکانسها از آنجا به ایرانشهر در زاهدان استان سیستان و بلوچستان رفتیم که فضای کویر مشابه بستان بود.
اسحاقی در پایان گفت: آن زمان دوستان با ارادت خاطری به کار نگاه میکردند که این ارادت در آثار بعد از این نیز وجود داشت اما بعد از این که برخی افراد فیلمسازی را به خوبی یاد گرفتند با خود گفتند چه لزومی دارد دوباره به کویر برویم و با سختی و انفجار و دود دست و پنجه نرم کنیم؟!
نظر شما