اسماعیل کهرم در گفتگو با خبر نگار مهر افزود: ارزش کوهستان ها مانند ارزش تالابها و بیابانها که روزی پنهان بود و بسیاری از مردم از آنها به عنوان اکوسیستم های بی فایده و حتی مضر یاد می کردند روزبه روز آشکارتر می شود.
کهرم افزود: حدود 10 درصد جمعیت کره زمین یعنی حدود 700 میلیون نفر که 10 برابر جمعیت کشور ایران است در کل کره زمین در کوه ها زندگی می کنند که همین امر نشان دهنده مواهبی است که اکوسیستم کوهستان می تواند بر انسان ارزانی کند.
به گفته وی، اگر رشته کوه البرز در شمال شهر تهران قرار نداشت جمعیت تهران امروز کمتر از یک سوم جمعیت فعلی بود، زیرا کوه یکی از منابع تولید آب به عنوان لازمه بقای حیات صنعت کشاورزی است.
کهرم معتقد است: انسانهایی که در محیطهای کوهستانی زندگی می کنند دارای خصوصیاتی نظیر بلندطبعی، دورنگری، بردباری و غرور هستند همان طور که افرادی که در دشت ها زندگی می کنند ویژگیهای خاص خود را دارند.
وی به شرایط و مواهبی که کوهستان ها برای گیاهان و جانوران فراهم می کند، اشاره کرد: بسیاری از جانوران مانند قوچ و میش، کل و بز، پلنگ، شاهین و هما از تعرض های انسان ها به دل کوه ها پناه برده اند و به جز این اکوسیستم نمی توان آنها را در جایی دیگر پیدا کرد همان طور که گیاهان خاصی مانند پسته و بادام وحشی، زیتون وحشی و درخت ارس را در اکوسیستم کوهستان می بینیم.
کهرم گفت: جانوران و گیاهان کوهستان هم مانند انسان هایی که در این محیط زندگی می کنند ویژگی های خاص خود از جمله بردباری به سرما و کمبود اکسیژن دارند. آنها این ویژگی ها را از طریق سازگاری اندام ها یعنی کوتاهی قد، مومی شدن اندام ها و وجود ضدیخ در بافت های گیاهان یا افزایش حجم ریه ها و تعداد گلبول های قرمز جانوران به دست آورده اند.
وی ضمن این که توجه به جنبه گردشگری و توریسم را در کوهستان ها ضروری می داند، معتقد است: حضور کوهنوردان در کوهستان ها باید حساب شده باشد و براساس ظرفیت کوهستان سامان دهی شود.
به گفته کهرم، در بسیاری کوه ها مانند سهند، سبلان، زردکوه و... شاهد حضور یک گروه کوهنوردی با بیش از هزار عضو هستیم که تعداد انسان در این اکوسیستم هم به گیاهان سطح کوهستان آسیب می رساند و در نتیجه باعث فرسایش خاک می شود و هم وضع طبیعی جانوران را دچار اختلال می کند.
به اعتقاد وی، مسوولان باید مسیرهایی را که کمتر آسیب پذیر هستند یعنی خاکشان سست نیست یا در مسیر زاد و ولد جانوران قرار ندارد و گیاهان مقاوم تری در آن قرار دارد برای عبور تعداد محدودی از کوهنوردان مشخص کنند و پس از هربار عبور آن ها شیارهای ایجاد شده را شن ریزی کنند تا بتوان این اکوسیستم ارزشمند را حفظ کرد.
نظر شما