سید محمود نقیبزاده نایینی در گفتگو با خبرنگار مهر افزود: گرچه معلولان به خاطر شرایط فیزیکی که دارند قادر نیستند همه کارها را انجام بدهند اما میتوانند خیلی از وظایف را به عهده بگیرند.
وی با اشاره به اینکه لازم است مدیران، کارخانهداران، سرمایهگذاران و رؤسای شرکتها برای یکبار که شده به معلولان اعتماد کنند، بیان داشت: معلولان آسیب نخاعی نباید قربانی معلولیت فیزیکی خود شوند .
مدیر انجمن حمایت از بیماران آسیبنخاعی استان اصفهان اظهار داشت: با وجود مصوبه قانون حمایت از حقوق معلولان هیچ سازمان یا نهاد دولتی شغلی به آنها نمیدهد.
وی با اشاره به اینکه معلولان با فراهم شدن زمینههای مختلف کاری میتوانند به کارآفرینان و تولیدکنندگان برجستهای در کشور تبدیل شوند، تصریح کرد: گرچه برای یک تولید کننده صحت و سلامت بدن یکی از اصول لازم نظارت و کنترل است اما به طور حتم در صورتیکه به معلولان بها داده شود به خوبی از عهده این امر برمیآیند.
نقیبزاده نایینی گفت: نخستین جلسه انجمن از سال 83 تشکیل شد و از سال 85 با دریافت مجوز از استانداری اصفهان رسمیت یافت.
وی با اشاره به اینکه از امسال مسئله اشتغالزایی معلولان را در محور کاری خود قرار دادیم، ادامه داد: به دلیل اینکه در حوزه اشتغالزایی معلولان با مسئولان تاکنون به نتیجه مثبت نگرفتیم به همین خاطر سعی کردیم با ارگانهای خصوصی وارد مذاکره شویم.
مدیر انجمن حمایت از بیماران آسیب نخاعی استان اصفهان اضافه کرد: در صورتی که خیرین سلامت به منظور کمکرسانی به معلولان وارد شوند قرار است که کمپهای دائم، اقامت موقت بیمارستانی و مکان برای بازتوانی آنها تاسیس شود.
وی گفت: انجمن آسیبدیدگان نخاعی توانسته زمینه اشتغالزایی را برای حدود 35 نفر در فروشگاه بزرگ بال هایپر مارکت و در یک ماه اخیر 20 ناشنوا را در کارخانه گز سکه اصفهان ایجاد کند.
نقیبزاده نایینی افزود: با وجودی که معلولان بخشی از مردم این جامعه را تشکیل میدهند و دارای سهمی از حقوق ملی خود هستند اما این در حالی است که هنوز حتی سادهترین امکانات مثل منزل، کوچه، خیابان، معابر عمومی و به ویژه پارکها مناسب عبور و مرور معلولین ویلچر نشین نیست.
وی اضافه کرد: هیچ وسیله حمل و نقل عمومی که بتواند هزینههای ایاب و ذهاب را کاهش بدهد برای معلولان وجود ندارد.
مدیر انجمن حمایت از بیماران آسیب نخاعی استان اصفهان گفت: فرد آسیب دیده باید با ماشین شخصی یا تاکسی سرویس ایاب و ذهاب کند که قطعأ حضور دائمی در جامعه به دلیل هزینه سنگین ایاب و ذهاب در توان همه نیست و همه نمیتوانند از این مانع عبور کنند.
نظر شما