گویی محکوم به مهجوری هستم!

به گزارش خبرگزاری مهر، مهدی نادری در نشست نقد و بررسی فیلم سینمایی "بدرود بغداد" در فرهنگسرای فردوس، درباره تعاریف موجود از سینمای مستقل گفت: اساسا  این گونه تعاریف در سینمای ما با کشورهای دیگر فرق می‌کند، چراکه خیلی چیزهای سینمای ما هم با کشورهای دیگر فرق می‌کند، من اعتقاد دارم که در سینمای ایران بسیاری از آثار بر اساس تفکر کارگردان ساخته می‌شوند و تعریف رایج تهیه‌کنندگی در آن  وجود ندارد، حتی بعضی فیلم‌ها هم به شکل تعاونی و با مشارکت عوامل خود فیلم ساخته می‌شوند، اما از طرف دیگر ما با پدیده‌ای مواجه هستیم که سینمای دولتی نام دارد و البته کاری به غلط یا درست بودن آن ندارم، اما بزرگترین خطری که سینمای دولتی همیشه با خود به همراه می‌آورد سفارش است، و با قاطعیت می‌گویم که  فیلم فرهنگی را نمی‌توان به شکل سفارشی ساخت.

نادری در بخش دیگری از این نشست گفت: وقتی شرایط اکران "بدرود بغداد" را می‌بینم دچار یاس و دلسردی می‌شوم، اما وقتی یاد بزرگانی که با آنها کار کرده‌ام می‌افتم و به یاد می‌آورم که آنها چه مشقت‌هایی را متحمل شده‌اند دلگرم می شوم. وی افزود: وقتی بدرود بغداد در خود شهر بغداد به نمایش در می‌آید و به شدت از آن استقبال می‌شود، وقتی می‌بینم در کشورهای دیگر هنگام نمایش این فیلم تماشاگر با آن ارتباط برقرار می‌کند ندایی به سراغم می‌آید که نادری  کوتاه نیا. اینها برایم ارزشمند است. اما در هر حال گویی من محکوم به مهجور ماندن هستم!

نادری ادامه داد: من در فیلم بعدی خودم که نامش "خوابگردها" است به مقوله سینماگرها و دغدغه‌هایی که یک فیلمساز اول دارد می‌پردازم، اما متاسفانه این اثر هم از همین الان مهجور واقع شده و از آن حمایت نمی‌شود. من بدرود بغداد را با دشواری‌های فراوان و دغدغه‌های بیشماری ساختم.  فیلمی که در میان منتقدان از جایگاه بسیار خوبی برخوردار است، فیلمی که به گفته خیلی‌ها سر و شکل دارد، اما هنوز هم که هنوز است به آن نگاه مثبتی ندارند.

کارگردان "بدرود بغداد" تصریح کرد: من بحثم مدیریت خاصی نیست، از نگاهی کلی صحبت می کنم،این که متاسفانه در دوره‌های مختلف بعضی از مدیران برخوردهای غیرمنصفانه و غیرکارشناسانه‌ای با ما داشتند و به بعضی از سینماگرها به شکل شخصی نگاه کرده‌اند و آنها را سنجیده‌اند، در حالی که سنجش سینماگر باید از طریق آثارش باشد، نه تسویه حساب‌های شخصی.

مهدی نادری در ادامه اظهارات خود گفت: متاسفانه گاهی آنقدر مشکلات به من فشار می‌آورد که به سرم می‌زند قید کار کردن را بزنم، بعضی وقت‌ها ما چیزهایی را می‌بینیم که واقعا هیچ توجیهی برایش پیدا نمی‌کنیم، به‌عنوان مثال ما در فیلم دومم خوابگردها  که درباره سینماگرها بود قصد داشتیم تا از طریق ویدئو کنفرانس از وودی آلن استفاده کنیم و فکر نمی‌کنم کمتر سینماگری در دنیا باشد که جایگاه و ارزش وودی آلن را نداند و باز هم فکر می‌کنم حضور چنین آدمی در سینمای هر کشوری اتفاق بزرگی به حساب بیاید.

نادری گفت: من حتی شخصا با وودی آلن از طریق اینترنت وارد مذاکره شدم و رضایت ایشان را برای حضور در فیلم خودم جلب کردم، اما در ادامه آنقدر سختگیری کردند و ما را تحت فشار قرار دادند که فکر می‌کنم باید قید آن را بزنم.