به گزارش خبرگزاری مهر، مهندس نرگس جوهری- مجری طرح با بیان اینکه در این طرح پژوهشی رویکرد نسبتا نوین مهندسی بافت مورد توجه قرار گرفت، افزود: در این رویکرد نخست یک داربست متخلخل و زیست تخریبپذیر ساخته می شود و در مرحله بعد سلولهای بافت مورد نظر بر روی آن کشت داده می شود. در نهایت داربست تولید شده برای ترمیم و خلق مجدد بافت آسیب دیده به کار می رود.
وی با اشاره به جزئیات این تحقیق خاطرنشان کرد: در این تحقیق تلاش شد تا داربست نانوکامپوزیتی زیست تخریب پذیر و زیست فعال "پلی کاپرولاکتون" و نانو ذرات "فلوئور هیدروکسی آپاتیت" را برای مهندسی بافت استخوان تهیه کنیم که رفتار و آهنگ انحلال پذیری بهتری در مقایسه با داربستهای پلی کاپرولاکتون/هیدروکسی آپاتیت دارند.
جوهری ادامه داد: برای این منظور، ساخت داربست نانو کامپوزیتی متخلخل حاوی 4 درصد وزنی متفاوت از نانو ذرات فلوئور هیدروکسیآپاتیت در دستور کار قرار گرفت و در ادامه ریز ساختار، مورفولوژی، تخلخل و خواص مکانیکی آن مشخصه یابی شد.
مجری طرح با تاکید بر اینکه نتایج آزمایشهای نهایی حاکی از ارائه داربست بهینه برای مهندسی بافت استخوان است، خاطرنشان کرد: داربست زیستی تولید شده برای ترمیم بافت استخوان به کار می رود که با تکمیل تحقیقات درون تنی در مورد این داربست، این محصول به یک محصول تجاری تبدیل خواهد شد.
به گفته جواهری، این طرح از سوی محققان دانشگاه صنعتی اصفهان با همکاری پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی تهران اجرایی شد.
نظر شما