محمد انور هاشم زهی در گفتگو با خبرنگار مهر، اظهار داشت: هوشیاری و نظارت دقیق مامورین محیط زیست ایرانشهر منجر به جمع آوری تعداد 750 تله طی گشت و کنترل از شروع فصل مهاجرت هوبره از سطح دشت های سردگال، جلگه، گرون، جازموریان و چاه علی شد و تعدادی هوبره گرفتار در تله ها نیز رها سازی شدند.
وی گفت: هر سال از اوایل آبان ماه تا اواخر اسفند شهرستان ایرانشهر میزبان پرنده زیبای هوبره است و به تبع آن برخی افراد بومی به سبب ناآگاهی و طمع و همچنین برخی از اعراب مقیم کشورهای حاشیه خلیج فارس با سفر به این استان اقدام به شکار این پرنده می کنند.
وی افزود: این افراد در مناطق زیستی هوبره اقدام به تله گذاری می کنند که با هوشیاری و نظارت دقیق ماموران محیط زیست تله ها جمع آوری می شود.
رئیس اداره حفاظت محیط زیست ایرانشهر بیان داشت: هر سال هوبره ها تا اواخر اسفند ماه سیستان و بلوچستان را به عنوان مناطقی برای اسکان موقت خود می پذیرند و با شروع فصل بهار شاهد خروج شش ماهه آنان از این سرزمین هستیم.
وی گفت: هوبره از پرندگان بسیار زیبا و باشکوه کویر، بیابانگرد و خجالتی است که بسیار خوب با زندگی کویری خود را وفق داده و بسیار مقاوم است.
وی افزود: از لحاظ ترکیب و شکل ظاهری تا حدودی به بوقلمون شباهت دارد.
هاشم زهی اظهار داشت: هوبره بین 65-75 سانتی متر طول و حدود 1.5 تا سه کیلو وزن دارد و طول بال های آن به 140 سانتیمتر می رسد که البته نرها حدود 10درصد از ماده ها بزرگترهستند.
وی گفت: هوبره نر دارای دمی نسبتا بلند و بال هایی باریک در هنگام پرواز است، دو رشته پرهای زینتی سیاه و سفید در حاشیه گردن دارند که سیاهی آنها در پشت گردن به خوبی مشخص است.
وی افزود: پرواز این پرنده سنگین و آهسته است و در هنگام پرواز ابتدا به تندی راه می رود و بعد پرواز می کند و دمی نسبتا بلند دارد.
رئیس اداره حفاظت محیط زیست ایرانشهر بیان داشت: ماده این پرنده دو تا چهار تخم روی زمین می گذارد و گونه آسیایی آن جز پرنده های بی صدا (بسیار آرام) هستند.
وی گفت: هوبره پرنده ای همه چیزخوار است و از بذرها، دانه ها و شاخه های نازک، برگ و گل گیاهان‌استفاده می کند.
وی افزود: به خوردن "شور" که علف خودروی وحشی مخصوص این مناطق است بسیار علاقه دارد، به ندرت آب می نوشد و بیشتر آب بدنش را از غذایی که می خورد بدست می آورد.
هاشم زهی با اشاره به جدال هوبره با شاهین اظهار داشت: وقتی شاهین از پشت نزدیک می شود ناگهان تغییر ارتفاع به سمت بالا داده و از مقعد خود مدفوع خمیری، رقیق و چسبناک را به سمت شاهین می افشاند که در صورت ریخته شدن بر روی بال های شاهین بلافاصله شاهین سقوط می کند و در حین سقوط آسیب می بیند، به همین دلیل به آن پرنده بمب انداز هم می گویند.
وی گفت: زیستگاه این پرنده در نواحی بیابانی و نیمه بیابانی کویری، استپی و دشتی است که پوششی پراکنده و تنک دارند.
وی افزود: دشت های اطراف شهرستان ایرانشهر با دارا بودن بارش فراوان و آب و هوای مناسب در این ماهها زیستگاهی مناسب برای این پرنده مهاجر و در معرض خطر انقراض است.
رئیس اداره حفاظت محیط زیست ایرانشهر زیستگاه های این پرنده در این شهرستان را، دشت های سردگال، جفت گز، دشت های اطراف آبگرم، دشت های سید آباد، شمس آباد، جلگه، دشت های اطراف دلگان، چاهشور و جبرآباد عنوان کرد.
نظر شما