به گزارش خبرنگار مهر، به مناسبت خروج سربازان آمریکایی از عراق و پایان دادن به جنگی ۹ ساله که منجر به سرنگونی صدام حسین، رئیس جمهوری سابق این کشور شد، چاپ دوم کتاب «باقی‌مانده وطنم» از شاعران معاصر عراق همراه با اشعاری تازه منتشر خواهد شد.
چاپ نخست این کتاب با ترجمه فریده حسن زاده - مصطفوی 2 سال پیش توسط موسسه انتشارات نگاه به چاپ رسیده بود و حال چاپ دوم آن با شعرهایی تازه به زودی منتشر خواهد شد.
بسیاری از این اشعار، واکنشی به حمله آمریکا به عراق در سال 2003 بود؛ برای مثال شعر «جنگ فردا به پیک نیک می‌رود» پس از اعلام خبر حمله به عراق نوشته شده است.
در این اشعار ما از زاویه دید عراقی‌ها شاهد سقوط تندیس صدام حسین، محاکمه و اعدام او، خشونت‌های فرقه‌ای و حمله آمریکا به این خطه می‌شویم.
شعرهای دیگر گواه این واقعیت‌اند که عراق مدتی طولانی از سال 1980 تا 1988 به اراده رهبر دیکتاتورش صدام حسین درگیر جنگی فرسایشی با همسایه‌اش ایران شد که صدمات جانی و مالی عمیقی به هر دو کشور وارد کرد.
دیگر شعرهای این مجموعه ناظر به اوضاع اقتصادی وخیم عراق بعد از جنگ بود. شاعر، این جنگ و مسائل اقتصادی را عامل مهمی در تصمیم صدام برای حمله به کویت ثروتمند می‌داند که این تصمیم منجر به جنگ خلیح با آمریکا در سال 1991 شد. قبل از جنگ و طی آن آمریکا مردم عراق را از طریق رادیو، تلویزیون و اعلامیه‌هایی که هواپیماها بر شهرهای مختلف عراق می‌ریختند به شورش علیه صدام تحریک می‌کردند.
مردم عراق، دلخوش به حمایت آمریکا علیه صدام شوریدند و بیشتر نواحی عراق را تحت تاثیر سخنرانی‌های بوش از تسلط دولت وقت رهانیدند. در عمل وقتی صدام سرکوب انقلابیون مسلَح را آعاز کرد آمریکا دست روی دست گذاشت و کاری صورت نداد. سربازان آمریکایی اجازه کمک به شورشیان را نیافتند و هلیکوپترهای ارتش صدام حسین آزادانه در مناطق «غیر مجاز» به پرواز درآمدند. نتیجه کار کشتاری وحشتناک بود. بیش از صدهزار شیعه و کرد به هلاکت رسیدند و در گوری دسته جمعی مدفون شدند که شعری از این دفتر به نام «کیسه‌های استخوان» در توصیف همین واقعه است.
طی سال‌های طولانی حکومت صدام بسیاری از شاعرانی که شعرهایشان در این دفتر آمده است، تبعید شدند. بقیه نیز کشته یا ناپدید شدند.
شعرهای این کتاب برای آنها و کسانی که در گورهای دسته جمعی عراق مدفون‌اند، بنای یاد بودی ماندگار است.
نمونه شعری از این کتاب از عادل عبدالله شاعر عراقی بدین شرح است:
کارگران کارخانه‌ها
و کارمندان اداره‌ها
همه آنها بیکارند!
کشاورزان که تاریک‌روشن صبح به مزارع می‌روند
و ظهر خسته و کوفته بازمی‌گردند
آنها نیز بیکارند.
دانش‌آموزان و آموزگاران
که دولت سخاوتمندانه تامین‌شان می‌کند
برای مهار بیکاری
همه و همه بیکارند.
ارتش و پلیس
کودکان و بزرگسالان
زنان خانه‌دار
امامان مساجد
تا روز راندن بیگانگان جاخوش کرده
که تاریکی را بر سرزمین ما می گسترانند
فرزندان ما را کاری نیست
جز بر افروختن مشعلِ آفتاب
با دمیدن در اخگران نیم سوز خورشید خاموش‌مان.
نظر شما