مدیران، تئاتر را فدای سیاست‌های خود می‌کنند

آذرنگ درباره برگزاری جشنواره‌های موضوعی تئاتر به خبرنگار مهر گفت: معتقدم که تئاتر ما بسیار آسیب دیده است و با برگزاری این مناسبت‌های تقویمی تنها به پر کردن آمار فعالیت‌های مدیران اکتفا می‌شود و حاصل دیگری برای تئاتر ایران در بر ندارد.

وی افزود: به نظر می‌رسد یک بودجه اضافی وجود دارد که باید حتما خرج شود و این مدیران هستند که تئاتر بی‌نوا را فدای سیاست‌های خود می‌کنند.

 آذرنگ گفت: در برگزاری این جشنواره‌ها کیفیت دغدغه نیست چون ما سال‌هاست که کمیت‌گرا شده‌ایم. چرا هنری که فرهنگ ساز است باید به این درجه نزول کند. معتقدم که برای تئاتر کشور باید به سوگواری نشست و حتی نمی‌توان به آینده آن امیدوار بود. این وظیفه هنرمندان تئاتر است که به فکر خودشان باشند. اگر خودمان به فکر باشیم دیگران هم به فکر ما می‌افتند.

وی ادامه داد: وقتی به خواسته‌های هر مدیر نابلدی تن می‌دهیم عاقبتی جز از بین رفتن تئاتر در انتظارمان نیست. تا به حال کسی از دستاوردهای این همه جشنواره که با هزینه‌های کلان برگزار می‌شود سخنی به میان آورده است. تا به حال کسی اعلام کرده که چه بودجه‌های کلانی صرف برگزاری جشنواره‌های موضوعی می‌شود. به نظر می‌رسد این مسائل هیچ اهمیتی برای مدیران ندارد و تنها به اعلام آمار و ارقام آثار اجرا شده در این جشنواره‌ها بسنده می‌کنند.

این بازیگر و کارگردان تئاتر گفت: خود اهالی تئاتر حداقل باید برای آیندگانشان دل بسوزانند. اما متاسفانه با این وضعیت هیچ امنیتی برای سرنوشت نسل تئاتری بعد از ما وجود ندارد. وقتی مرکزهنرهای نمایشی یک کشورمدتهاست که بدون رئیس وبا یک سرپرست اداره می‌شود و کسی هم اعتراض و عکس‌العملی نشان نمی‌دهد توقعی بیش از این نباید داشت.

وی ادامه داد: در حال حاضر من شاهد این هستم که قرارداد تیپ به درستی رعایت نمی‌شود و با هرترفندی که شده تیپ هنرمندان را پائین‌تر از چیزی که واقعا وجود دارد پرداخت می‌کنند. ما باید خواسته‌هایمان را به شور بگذاریم و بعد به اطلاع مدیران برسانیم. اما به نظر می‌رسد در حال حاضر بیشتر نظام ارباب رعیتی در جریان است. آرزوی من این است که دلمان برای هنرمندانی که در کنارمان به سختی فعالیت می‌کنند، بتپد.