به گزارش گروه دين و انديشه "مهر" ، پژوهشي تحت نام "هويت مذهبي جوانان زاگرب"، كه عنوان رساله دكتراي يكي از استادياران دانشكده الهيات كاتوليكي در زاگرب، خواهر روحاني والنتينا ( Valentina) است، به بررسي اعتقادات مذهبي جوانان زاگربي به حضرت مسيح مي پردازد. آن‌طور كه اين خواهر روحاني مي‌نويسد، برخي از آمار اين پژوهش كه به نسل جوان در راه مربوط مي‌گردد، نه تنها براي مقامات كليسايي بلكه براي جامعه هم مورد تعجب است. اين پژوهش نشان مي‌دهد كه تقريباً 92 درصد بالغين زاگربي خود را معتقد مي‌دانند. از اين تعداد6/88 درصد خود را كاتوليك معرفي مي‌كنند. جوانان نسبت به والدين خود بيشتر مذهبي هستند. از 42درصد آنان كه خود را معتقد مي‌دانند و به تكاليف مذهبي عمل مي‌كنند، تنها 21 درصد پدر خود و 31درصد مادر خود را نيز اين چنين معرفي مي‌كنند.
بر اساس اين گزارش، پژوهنده در تمام كار پژوهشي خود كيفيت هويت مذهبي را مدنظر دارد و به اين نتيجه مي‌رسد كه تنها كمي كمتر از 3/1 افراد نظرسنجي شده، مذهبي بودن خود را به عنوان يك نياز وجودي قلمدادمي‌كنند. بيش از 3/1 آنان ريشه مذهب خود را در زمينه و مفهوم مذهبي جامعه و ملت خود يا در اعتقادبه اصل بودن دين خود مي‌يابند. 10 درصد آنان مذهبي هستند چرا كه معتقدند "مذهب درحل دشواري‌هاي زندگي كمك مي‌كند". شمار بسياري جوانان پسر به دلايل ناسيوناليستي يا خانوادگي و يا برتر دانستن دين خود مذهبي هستند ، در حالي كه جوانان دختر بيشتر از پسران مذهب را يك "نيازدروني" مي‌داند.
اين گزارش مي افزايد : پژوهنده چنين برآورد مي‌كند كه مذهبيت "مردانه" بيشتر در نزاع گري و سنت ريشه دارد. ولي دختران همراه با احساسات قوي خود، به انگيزه‌هاي مذهبيت بيشتر ابعاد شخصي مي‌دهند. انگيزه‌هاي ناسيوناليستي و سنتي نزد جواناني وجود دارند كه به طور مرتب در مراسم و دعاهاي مذهبي‌شركت مي‌كنند ولي نيمي از جواناني كه هيچ گاه در اين مراسم شركت ندارند، مذهب را يك نياز دروني انسان تلقي مي‌كنند. جالب تر از همه اين است كه تنها 7/2 درصد جوانان پسر و دختر دليل اصلي‌مذهبي بودن خود را حضرت مسيح مي‌دانند.
خواهر روحاني والنتينا مي‌نويسد : مي‌توانيم به راحتي ازخود بپرسيم اين چگونه ديني است كه پايگاه خود را در شخص حضرت مسيح نمي‌يابد؟ آيا اين است ديني كه مسيحيت آن را ارائه مي‌دهد؟ بيش از نيمي از جوانان (54 درصد) از وضعيت آموزش تعليمات ديني راضي هستند، 13 درصدجوانان به جاي آموزش تعليمات ديني خواهان آموزش فرهنگ مذاهب بوده و 11 درصد آنان معتقدند كه جاي تعليمات ديني در آموزشگاه‌ها نيست. از سويي 82 درصد جوانان معتقدند كه "كليساها دركرواسي در زمان جنگ ميهني نقش بسيار مثبتي را ارائه كردند" و حدود75 درصد آنان باور دارند كه "كليساها در دوران اخير و در مناطق جنگ زده بيشتر از هر چيز خواهان سياست آشتي و همزيستي هستند". علي‌رغم همه تمجيدها از كليساها، نظرسنجي دقيق‌تر نشان‌مي‌دهد كه جوانان موضع فوق‌العاده انتقادي‌اي نسبت به كليسا و اختيارات آن دارند. بيش از 60 درصدجوانان معتقدند كه بدون پيروي از هدايت‌هاي اخلاقي پاپ و اسقف‌ها هم مي‌توان يك كاتوليك خوب بود و 48 درصد آنها اين نظريه را قبول دارند كه "كليساهاي كاتوليك خوب موعظه مي‌كنند ولي به آنهاعمل نمي‌كنند". بيش از 50 درصد جوانان معتقد هستند كه "كليساي كاتوليك تنها ارگان قابل احترام به‌عنوان مركز قدرت معنوي ـ اخلاقي در كرواسي هستند". ولي 40 درصد آنها با قاطعيت چنين نظريه‌اي را رد مي‌كنند.
به عقيده خواهر روحاني انفعال مذهبي نتيجه پلوراليزم فرهنگي است كه "حق دگرگونه بودن" را تبليغ مي‌كند و به "كنار گذاشتن خدا از زندگي" منتهي مي‌شود. او ادامه مي‌دهد : " انفعال، شر قرن حاضرو بيماري اي بدتر از ايدز است".
نظر شما