به گزارش خبرنگار گروه دين و انديشه "مهر"، اين مدخل اشاره دارد عقلانيت هنگامي قابل فسخ است كه قياسي كه در آن صورت مي گيرد معتبر نباشد. صدق مقدمات يك استدلال درست را به وجود مي آورد حتي اگر مقدمات درست و نتيجه نادرست باشد. به عبارت ديگر ، نسبت مقدمات و نتيجه نسبتي موقتي است كه با اطلاعات بيشتر قابل نقض است. اين نوع استدلال از زمانه ارسطو مورد توجه بوده است اما در چند دهه گذشته و با رواج موضوع و مفهوم هوش مصنوعي بيشتر مورد توجه قرار گرفته است. دو رويكرد در توجه به اين استدلال وجود دارند : يا بدان به عنوان شاخه اي از معرفت شناسي نگريسته مي شود يا به عنوان شاخه اي از منطق. در پژوهشهاي اخير اصطلاح عقلانيت قابل فسخ به عموميتهايي كه واجد استثنا هستند اطلاق مي شود. در اين مدخل هم اين معنا از عقلانيت قابل فسخ مورد توجه قرار گرفته است.
مدخل "عقلانيت قابل فسخ" تأليف روبرت كنز استاد فلسفه دانشگاه تگزاس در آستين از سوي دايره المعارف فلسفي استنفورد منتشر شده است.
کد خبر 151292
نظر شما