معاویه آنقدر ریاکار بود که هنوز عده ای او را "خال المومنین" می نامند

وی در تحلیل رفتار امام حسن(ع) با معاویه و تفاوت آن با رفتار امام حسین(ع) با یزید، گفت: شخصیت معاویه با یزید متفاوت بود. جنگ یا صلح اهل بیت(ع)هدف نبوده بلکه هدف آنها حفظ اسلام وشریعت الهی است که به حسب شرایط واکنشهای متفاوتی را می طلبد. در موقعیتی که امام حسن مجتبی(ع) در برخورد با معاویه داشت لازم است یادآوری شود که معاویه ادعای اسلام و خونخواهی خلیفه مقتول را داشت و همه جا چهره دینی خود را حفظ می کرد و جنگ با این آدم که مسلما در آن موقعیت زمانی بسیار دشوار بوده است.

 

سادات منصوری تأکید کرد: امام حسن(ع) با توجه به شرایطی که داشت صلح را پذیرفت و در صلح کار فرهنگی کرد و توانست با این کار چهره واقعی معاویه را آشکار کند و همینگونه شد که معاویه بلافاصله بعد از امضای عهدنامه و در اولین گام اعلام کرد که من مفاد صلحنامه را زیرپا می گذارم.

 

وی افزود: ما نباید معاویه را کم آدمی بدانیم او بسیار حیله گرد بود و آنقدر سیاستمدار بود که در جنگ با امیرالمؤمنین در جنگ صفین کار را به جایی رساند که حضرت علی که در آستانه پیروزی بود تن به حکمیت و آن ماجراهای تأسف بار بدهد.

معاویه آنقدر سیاستمدارانه و ریاکارانه رفتار کرد که هنوز در بین برخی از مسلمانان از جایگاه ویژه ای برخوردار است و او را خال المؤمنین می نامند. به همین دلیل تنها با او با مقابله فرهنگی باید برخورد می شد.

 

رئیس مرکز پاسخگیویی به سؤالات دینی با اشاره به پیوستن اکثر فرماندهان امام حسن(ع) به سپاه معاویه گفت: در آن زمان برخی بر اساس اختلافات قبیله گی که با معاویه داشتند و یا طمع متاع دنیوی جذب سپاه امام شدند اما وقتی کار به مرحله جدی رسید یا فرار کردند و یا تن به حاکمیت معاویه دادند؛ از ابتدا آنها نیامده بودند که حق و حقیقتی را دنبال کنند و وقتی دیدند در سپاه معاویه به خیلی چیزها می رسند به او پیوستند.

حجت الاسلام سادات منصوری در پایان با اشاره به نقش همسر امام حسن مجتبی در مسمومیت و شهادت ایشان تصریح کرد: جعده دختر اشعث بن قیص بود که این خانواده به شدت نسبت به امام علی و فرزندانش دشمنی داشتند و بالاخره نیز با نفوذی که در بیت امام مجتبی(ع) پیدا کردند آن بزرگوار را به شهادت رساندند.