پروفسور چاد مایستر استاد فلسفه کالج بتل در ایندیانای آمریکا در مورد ویژگیهای عشق و محبت نسبت به خالق و انسانها به خبرنگار مهر گفت: عشق عمیق ترین و ژرفترین نیاز و آرزوی انسان است.
وی تصریح کرد:هر انسانی دوست دارد که دوست داشته شود و در مقام معشوق قرار گیرد. از سوی دیگر هر انسانی میل و تمنای عشق دارد. در واقع این احساس و میل امری فطری و ذاتی برای انسان است. از سوی دیگر عشق مفهوم و موضوعی مبهم است که در موارد گوناگون مورد استفاده قرار میگیرد.
مؤلف "فلسفه دین" تأکید کرد: برای نمونه انسان از عشقهای گوناگونی سخن میگوید؛ عشق به همسر، عشق به فرزندان، عشق به خانواده، عشق به دوستان و عشق به خدا.
استاد کالج بتل در ایندیانای آمریکا افزود: بر این اساس واقعاً چیستی و ماهیت عشق چیست؟ تعریف کردن عشق سخت و دشوار است. اما آنچه میتوان به صراحت بیان کرد و گفت این است که عشق یعنی رفاه و خوشبختی را برای دیگران خواستن و آرزو کردن است.
مؤلف "اندیشه مسیحیت در دوران مدرن" تصریح کرد: اینکه عشق در مواردی با یکدیگر تفاوت دارد در واقع به علت همان "دیگر" یا متعلق عشق است. در واقع این متعلق عشق است که با یکدیگر تفاوت دارد.
مایستر یادآور شد: از اینرو اولیاء الهی واسطهای برای عشق ورزیدن به خدا به شمار میروند. بر این اساس دوست داشتن پیامبر اسلام برای این است که او واسطه میان بندگان با خداست.
وی در ادامه تصریح کرد: در واقع اولیاء خدا الگوهای عشقورزی نسبت به خدا هستند. پیروان میتوانند از طریق اولیای الهی عشق ورزی نسبت به یکدیگر را بیاموزند.
مؤلف "مقدمهای بر فلسفه دین" در پایان یادآور شد: خود انبیاء الهی مظهر و سرمشق عشق ورزیدن به خدا هستند. برای مثال پیامبر اسلام و مسیح زندگی خود را وقف خدا و دیگران کردند.
نظر شما