مصطفی آل احمد کارگردان مستند "نویسنده بودن" ضمن بیان این مطلب در پاسخ به این سئوال که از چه زاویه‌ای به زندگی و آثار این نویسنده نگاه کرده‌است در گفتگو با خبرنگار مهر، گفت: درباره زندگی سیاسی و اجتماعی جلال آل‌احمد صحبت‌ها و کتاب‌های بسیاری نوشته شده است. از ابتدا تلاشم این بوده که نگذارم نگاه و سلیقه شخصی خودم در جریان فیلم خودنمایی کند به همین دلیل درطول فیلم هیچ دیدگاهی غالب نیست و کوشیده‌ام مانند نمونه فیلم های اروپایی و آمریکایی مشابه تنها نگاهی اجمالی به زندگی سیاسی و اجتماعی جلال داشته باشم، به همین دلیل بیشتر سراغ آنچه نویسنده درباره خود نوشته بود (اتوبیوگرافی) رفتم و ازاین رهگذر فکر می کنم این نخستین مستندی است که با نگاه مستقل و در عین حال با گردآوری نظرهای موافق و مخالف وی ساخته شده است.
مستند "نویسنده بودن" نگاهی به زندگی سیاسی و اجتماعی جلال است
این مستندساز در ادامه گفت: نسبت دوری که با این نویسنده دارم کمک می کرد من بسیاری از دوستان و آشنایان نویسنده را که از دوران کودکی و نوجوانی می‌شناختم و با آنها دم‌خور بودم دراین مستند برای بیان تکمیلی آنچه باید درباره جلال گفته می‌شد گردهم آورم.
وی در ادامه به جایگاه سیمین دانشور در این مستند اشاره کرد و گفت: نقش سیمین دانشور هم به‌عنوان همسر نویسنده و هم به عنوان نخستین بانوی داستاننویس ایرانی تا آنجا است که طولانی ترین فصل فیلم با عنوان او یعنی با نام سیمین شکل می‌گیرد اما با این وجود این فیلم جلال است نه سیمین.
آل احمد در ادامه صحبت‌های خود به ساختار این مستند اشاره کرد و گفت: با اینکه در تحقیقات و در فیلمبرداری همه نوع مواد لازم را داشتم تا اثری گزارشگونه از زندگی این نویسنده بسازم، اما از ابتدا می دانستم که به سمت فیلم های گزارشی مانند مستندهای صدا و سیمایی نخواهم رفت و از ابتدا هرآنچه فیلم را به سمت گزارشی رفتن سوق می‌داد حذف و از آن دوری کردم.
جلال قصه خودش را روایت می‌کند
وی در ادامه افزود: با این اوصاف فیلم از زبان جلال روایت شده و به نظر می‌رسد خود نویسنده فیلم را ساخته است. خیلی وقت‌ها سعی کردم خودم را جای او بگذارم و از زبان جلال قصه خودش را روایت کنم.
کارگردان فیلم سینمایی "پوسته" در ادامه درپاسخ به این سئوال که دیدن این فیلم چه کمکی به شناخت بیشتر از شخصیت وجودی این هنرمند می کند گفت: این نخستین فیلمی است که نگاهی اجمالی به همه زندگی جلال دارد و حاوی بسیاری نکات از زندگی نویسنده‌ای است که همواره در هاله ای از ابهام قرار داشته‌است.
وی در بخش دیگی از صحبت‌های خود در ارزیابی نمایش فیلم‌های مستند بلند را در سی‌امین جشنواره فیلم گفت: ما بیشتر از جوامع مشابه خود و کشورهای همسایه نیازمند فیلم مستند هستیم. به دلیل تاریخ پرفراز و نشیبی که داریم و نیز به دلیل انبوه شخصیت‌های علمی، هنری و سیاسی اثرگذار. از همین رو ساخت و نمایش فیلم‌های مستند به هر بهانه‌ای یک ضرورت در جامعه ماست به همین دلیل نمایش فیلم‌های مستند قطعا مفید و موثر است.
آل‌احمد نمایش فیلم‌های مستند در جشنواره فیلم فجر را فرصت خوبی برای فیلمسازان دانست و گفت: نمایش آثار مستندسازان به ویژه مستندهای خاصی که صدا و سیما متاسفانه به آنها بها نمی‌دهد در جشنواره، فرصت مغتنمی است برای فیلمسازانی که در جستجوی نقد و محک آثار خود هستند .
کارگردان مستند "نویسنده بودن" در پاسخ به این سئوال که نمایش فیلم‌های مستند در جشنواره چه تاثیری بر آشنایی بیشتر مخاطب با این نوع سینما دارد گفت: جشنواره‌ها فرهنگ‌سازی می‌کنند به شرط اینکه کاری کنیم که فقط جشنواره محل رفت و آمد گروه‌های تخصصی نباشد.
آل‌احمد افزود: متاسفانه رسانه‌ها و به خصوص صدا و سیما تصور نادرستی از هنر مستند را برای مردم به‌وجود آورده اند. صدا و سیما حاضر نیست در زمینه فیلم‌های مستند سرمایه‌گذاری کند و متاسفانه به دلایل تنگ نظرانه تنها تعداد معدودی از فیلمسازان مستند ما آن هم با هزار اما و اگر و محدودیت‌ها می‌توانند در رسانه ملی مملکت فیلم بسازند که این مسائل جامعه را عقب نگه داشته است.
نظر شما