اردن و ترکیه جاده حضور موساد در عراق/ماجرای کامیون حامل دستگاه شنود

روزنامه نگاران عراقی می توانند لیست طولانی از شرکت های اردنی و در اوایل اشغال ترکیه ای که در واقع پوشش فعالیت های اقتصادی ـ امنیتی ـ تروریستی موساد  درعراق را برعهده داشته و دارند، ارائه کنند.

این در حالی است که از سال 2004 وزیر بازرگانی وقت عراق کشورهای همجوار عراق را به فراهم کردن زمینه انتقال کالاهای اسرائیلی به داخل عراق تحت عنوان تولیدات این کشورها متهم کرد.

این در حالی است که کمیته اردنی مبارزه با عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی به رانندگان کامیون های این کشور هشدار داد از انتقال کالای دوباره بسته بندی شده اسرائیلی به دیگر کشورهای عربی از جمله عراق امتناع کنند.

در این حال روزنامه سوری تشرین هم درگزارشی اواخر سال 2007 خبر داد دو جعبه بزرگ حاوی دستگاه های شنود ومراقبت ساخت اسرائیل که با یک کامیون ترک قصد ورود به خاک عراق را داشت کشف وضبط کرده است.

به نوشته این روزنامه سوری این جعبه ها درکنار 20 جعبه دیگر از کالاهای ترکیه جاسازی شده بودند. تشرین در ادامه تاکید کرد طی سال 2007 مقادر زیادی از کالاهای اسرائیلی ازمبدا اردن یا ترکیه قصد عبور از خاک سوریه را به سوی عراق داشت که توسط مامورین کشف وضبط شده است.

صهیونیستها چندان از مطرح شدن این مسئله ابایی ندارند، روزنامه یدیعوت احارنوت در شماره 28 جولای 2003 خود تاکید کرد بنا به توصیه پنتاگون اسرائیل از طریق شرکت های مصری واردنی در مناقصه های چند میلیاردی بازسازی عراق شرکت می کند.

با این حال هرگز نباید از حجم گسترده صادرات کالاهای صهیونیستی به عراق غافل ماند، " شراگا بروس" مدیر سابق موسسه صادرات رژیم صهیونیستی این رقم را در سال 2010 بیش از یکصد میلیون دلارعنوان کرد او مسیر انتقال این کالاها را از طریق  کشورهای ثالث وبخصوص ترکیه، اردن یا لهستان اعلام نمود.

این در حالی است که وزارت دارایی رژیم صهیونیستی در پژوهشی که همزمان با سقوط رژیم صدام حسین تهیه وچهار ماه بعد از آن منتشر کرد اعلام نمود تل آویو قادر است طی چهار سال  اول بعد از سقوط بیش از 5/17 میلیارد دلار از طریق مشارکت در بازسازی عراق سودآوری داشته باشد.

همین گزارش کافی بود تا بنیامین نتانیاهو وزیر دارایی وقت رژیم اسرائیل فورا عراق را از لیست کشورهای ممنوعه این وزارتخانه خارج وبه شرکت های صهیونیستی اجازه آغاز فعالیت رسمی وعلنی در این کشور را بدهد.

با این حال نام شرکت سولیل پونیه که بخشی از گروه صنعتی "شیکون فبینوی" است بیشتر به چشم می خورد این شرکت که ید طولایی در نفوذ به ساختارهای زبربنایی آفریقا وشرق اروپا بعد از فروپاشی بلوک شرق دارد به همراه شرکت های اقماری خود تقریبا تمامی مراکز زیربنایی عراق را به بهانه بازسای برای مدتها در قبضه خود گرفته است.

شرکت ارونسون یکی از بزرگترین شرکت های بازسای زیر بناها که یک شرکت معروف صهیونیستی است هم درعراق سرمایه گذاری های گسترده ای درعراق کرده است.

تا اوایل سال 2010 صهیونیستها با هدایت ژنرال آمنون شاحاک رئیس سابق ستاد مشترک ارتش رژیم صهیونیستی که وزیر راه وترابری دولت ایهود باراک هم بود، در بخش های آبرسانی، زیر بنایی، جاده سازی، شیرین سازی وتصفیه آب، پالایشگاهی، ترابری، بهداشت، پزشکی وارتباطات تحت نام های مختلف وملیت های مختلف بخصوص اردنی فعالیت وسیعی را درعراق داشتند که اگر بخواهیم به هر یک از آنها به طور جداگانه بپردازیم از حوصله این مقال خارج است.

مطبوعات صهیونیستی که ولع خاصی در پرداختن به حضور رژیمشان در کنار کرانه های فرات دارند علنا اعلام می کنند که اسرائیل سهم خود را از عراق می خواهد. این در حالی است که به اعتقاد کارشناسان این حضور بی تردید بدون همراهی وهمکاری سازمان اطلاعات خارجی اسرائیل موساد میسر نیست.

به گفته رادیو رژیم صهیونیستی هم اکنون در بخش های  نفت، گردشکری، زیربنایی وصنایع الکترونیک با طرف های عراقی قرار داد امضا کرده است.

شبکه الجزیره هم در گزارشی در این رابطه تاکید کرد، صهیونیستها به عراق به عنوان پلی که می تواند آنها را از انزوا درمنطقه خارج کند می نگرند، بخصوص که هم اکنون به نقطه تلاقی شرکت های عربی وبین المللی مایل به مشارکت در بازسازی تبدیل شده است.

صهیونیستها همچنین به دنبال دمیدن روحی دوباره به خط لوله موصل حیفا هستند،خط لوله ای که می تواند اقتصاد متلاطم رژیم صهیونیستی را با نفت ارزان قیمت عراق بشدت احیا کند.

با توجه به این نوع نگاه شهر کرکوک محور اصلی تمرکز فعالیت های موساد محسوب می شود به نحوی که آن را مقصد اولیه و حتی نهایی بسیاری از یهودیان عراقی که همچنان حاضر به مهاجرت به فلسطین اشغالی نیستند تبدیل کرده است.

در کنار موقعیت اقتصادی کرکوک که بخش زیادی از ذخایر نفتی عراق را در خود جای داده، کارشناسان همسایگی این  منطقه به طور اخص و کردستان عراق را به طور اعم با ترکیه و جمهوری اسلامی ایران را به عنوان یک منطقه سوق الجیشی برای آغاز هر نوع عملیاتی علیه این دو کشور عنوان می کنند.