به گزارش خبرنگار مهر، نشست رسانه ای فیلم سینمایی"خرس" به کارگردانی خسرو معصومی بعد از نمایش فیلم در برج میلاد برگزار شد. در این نشست خسرو معصومی نویسنده و کارگردان، جواد نوروزبیگی تهیه کننده، محمدرضا دلپاک صداگذار، حسین معززی بازیگر و علی محمد قاسمی مدیر فیلمبرداری فیلم حضور داشتند. خسرو نقیبی نیز منتقد مهمان برنامه بود.
در ابتدای نشست معصومی درباره چگونگی شکل گیری ایده فیلم توضیح داد: سال 2006 زمانی که در حال سال فیلم "رسم عاشق کشی" بودم راننده گروه چند بار به من پیشنهاد داد تا از محلی در دل جنگل دیدن کنم. زمانی که بالاخره راضی شدم به آنجا بروم راننده قبر دختر 7 ماهه ای را به من نشان داد که توسط پدرش به قتل رسیده بود. این نمای اول فیلم "خرس" را تشکیل می دهد.
وی ادامه داد: این داستان موضوعی واقعی دارد اما بر خلاف داستان اصلی تلاش کردم فیلم را با امید به پایان برسانم. بعد از نگارش 12 فیلمنامه معتقدم که "خرس" بهترین فیلمنامه و فیلم من است. این بهترین فیلمی است که با جزئیات به نگارش درآوردم. همین جزئیات است که در پایان باعث می شود تماشاگر قصه را باور کند.
معصومی افزود: من به شخصیت نورالدین حق می دهم که بعد از سالها که از جنگ بازگشته انتظار داشته باشد که همسرش را در خانه ببیند. او رزمنده ای است که من عاشقش هستم و مدیون شخصیت او. نورالدین در پایان می فهمد اگر بخواهد پافشاری کند زندگی گلی از هم می پاشد، بنابراین علی رغم حقی که دارد از خودگذشتگی می کند.
این کارگردان تاکید کرد: به دلیل برخی ایرادات حقوقی که آقای سجادپور به فیلم گرفتند این فیلم 7 ماه منتظر دریافت پروانه ساخت بود. اما با نامه ای که از یک حقوقدان به شورای نظارت و ارزشیابی بردیم این مشکل حل شد. زمانی که صیغه طلاق جاری می شود و زن با مرد دیگری ازدواج می کند هیچ راه برگشتی وجود ندارد. جز اینکه زن ابراز کراهت از شوهر دوم خود کند و این درخواست را به دادگاه ارائه دهد.
نوروزبیگی در ادامه جلسه توضیح داد: زمانی که سال گذشته آقای پرستویی این فیلمنامه را به من پیشنهاد دادند من اعتقاد داشتم که حتما لازم نیست تاکیدی بر اینکه نورالدین از جبهه برگشته داشته باشیم.بنابراین تلاش کردیم این مرد زیاد ربطی به شخصی که از جنگ بازگشته نداشته باشد اما به دلیل گذشته آرمانی اش حرکت ناشایستی در طول قصه انجام نمی دهد. در واقع این فیلم فیلم دفاع مقدسی نیست.
محمدرضا دلپاک درباره صدای فیلم توضیح داد: منطق واقعیت با منطق فیلم فرق دارد و زمانی که یک "صدا نوشت" برای فیلم نوشته می شود طراح صدا و دیگر عوامل فیلم با توجه به آن "صدا نوشت" صدابرداری و صداگذاری را انجام می دهند. اگر صحنه های جنگل و سکانس های ابتدای فیلم را ببینید متوجه حجم صداهای غیر واقعی که بیشتر به منظور القا حس صحنه و هارمونی است، می شوید.
نقیبی منتقد مهمان نشست هم درباره نگاه غیر انسانی که درباره شخصیت افرا در فیلم وجود دارد گفت: معتقدم که نگاه ارتجاعی و واپس گرایانه ای در فیلم جریان دارد. برای مرد دوم قصه هیچ حقی قائل نشده اند. بنابراین در داستان مناسبات اخلاقی تا حدودی گم شده است. چون شخصیتی که فرهاد اصلانی آن را بازی می کند عملا زندگی و زن و بچه اش را دوست دارد اما هیچ حقی به او داده نمی شود و از ابتدا به صورت دیو معرفی می شود.
وی ادامه داد: همچنین در این فیلم به نظر می رسد روابط طبقه متوسط و روبه بالای مردم تهران به اهالی شمال سال 66 منتقل شده است. کارکترهای این فقیلم از ل تهران امروز بیرون می آیند.
معصومی در این زمینه توضیح داد: منطقه ای در شمال به نام گلن رود وجود دارد که همه سرمایه داران شمالی در آن زندگی می کنند. کاراکترهای "خرس" از مردم این منطقه هستند. معتقدم که این فیلم بهترین کارگردانی و بهترین فیلم من تا به حال بوده است. همچنین از حمایتهای پرویز پرستویی نیز بسیار تشکر می کنم چون هیچ کس حاضر نبود تهیه کنندگی این فیلم را بر عهده بگیرد.
نظر شما