به گزارش خبرگزاری مهر، غضنفر میرزابیگی افزود: نکته مهم این است که وضع پرستاران در تهران و شهرستانها با هم فرق می کند، چون در تهران شرایط زندگی در پایتخت با شهرستانها فرق می کند، حقوقی که در شهرستان برای زندگی کفایت می کند در تهران اصلا کفایت نمی کند و پرستاران باید مسیرهای بسیار طولانی را طی کنند تا به محل کار برسند.
وی گفت: با وجود کمبود نیروی پرستار در کشور در بسیاری از شهرستانها با مقداری تبلیغات و صبر کردن تا فارغ التحصیلی پرستاران جدید می توان کمبود نیروها را تا حد زیادی جبران کرد اما در تهران دو دانشگاه علوم پزشکی در تهران با چالش جدی کمبود پرستار مواجه هستند.
میرزابیگی ادامه داد: اگر امتیازهای مناسبی به پرستاران در تهران داده نشود و به خصوص افزایش حقوق متناسب با شرایط زندگی در تهران برای پرستاران نباشد با مشکلات و چالشهای به مراتب جدی تر هم مواجه می شویم.
وی اضافه کرد: با این حال پیشنهاد سازمان نظام پرستاری این است که اگر دانشگاههایشهید بهشتی و تهران حقوق پرستاران را به یک میلیون و 500 هزار تومان برسانند ممکن است بتوانند چالش کمبود پرستاران را حل کنند و گر نه به خصوص با توجه به توسعه مراکز درمانی در تهران با بحران کمبود پرستار کماکان مواجه خواهند بود.
میرزابیگی ادامه داد: انتظار پرستاران این است که یا با اجرای این قانون هر چه سریعتر از ساعات کاری آنها کم شود یا معادل اضافه کاری آن به صورت نقدی پرداخت شود یا ترکیبی از این دو روش اجرا شود البته برخی مسئولان پرستاری بیمارستان می گفتند با توجه به نیروهای استخدامی و شیفت بندی بر اساس قانون جدید فقط تا 50 درصد امکان اجرای قانون را دارند.
رئیس کل سازمان نظام پرستاری گفت: این مسئله برای ما جای سئوال است که این همه نیروهای استخدامی کجا رفتند و چطور بعد از محاسبه نیروی مورد نیاز برای اجرای این قانون و استخدام نیرو چنین کمبودهایی هنوز وجود دارد یا آن زمان محاسبه نیروی مورد نیاز دانشگاهها دقیق و درست نبوده است یا کمبودی که الان ذکر می کنند درست نیست.
نظر شما