فرزانه طاهری مترجم آثار ادبیات داستانی در گفتگو با خبرنگار مهر با ابراز تاسف از درگذشت ابراهیم یونسی، گفت: کارهای ترجمه‌ای یونسی هم از حیث حجم و هم از حیث اهمیت جزو بزرگترین آثار بود و او به واقع انتخاب‌های شاهکاری داشت.
وی افزود: یونسی بعد از نسل اول مترجمان ایرانی که در اواخر دوره قاجار ما را با ادبیات کشورهای دیگر آشنا کردند، در زمره نسل دوم مترجمان کشورمان بود که ترجمه‌هایش بسیار راهگشا بود و هنوز هم بعضی از آنها در قله کار ترجمه ایستاده‌اند.
طاهری نمونه این ترجمه‌ها را کتاب «تریستام شندی» نوشته لارنس استرن عنوان کرد و گفت: شما به عنوان مخاطب هیچگاه طعم کهنگی را در این رمان کلاسیک احساس نمی‌کنید و این به‌واسطه هماهنگ بودن زبان یونسی با زبان متن اصلی کتاب است.
این مترجم یادآور شد: یکی دیگر از ویژگی‌های آثاری که یونسی ترجمه کرده، تنوع آنها است. او هم از ادبیات رئالیستی انگلیسی از جمله کارهای چارلز دیکنز را ترجمه کرده است و هم برخی آثار حوزه رمان مدرن و جریان سیال ذهن را. نسل من که آن زمان تازه کتاب خواندن را شروع کرده بودیم همیشه این تناقض جالب در روند ترجمه برایمان جای سوال داشت و در عین حال شگفت‌انگیز بود.
طاهری با اشاره به پشتکار زنده‌یاد یونسی گفت: او تا همین 10 - 15 سال پیش با اینکه دچار مشکلات جسمی و حتی بیماری آلزایمر شده بود، کار ترجمه را ادامه داد و البته علاقه اصلی‌اش ادبیات رئالیستی بود. به جرات می‌توان گفت زبان ترجمه‌های یونسی با زبان دوره چارلز دیکنز همخوان بود.
این مترجم در این حال تنوع موجود در کارهای ترجمه‌ای و نیز تالیفی یونسی را امری ناگزیر توصیف کرد و گفت: به ندرت مترجمانی می‌توان یافت که روی یک دوره خاص ادبی متمرکز شوند و انحصارا آثار یک سبک را ترجمه کنند. مساله این است که یونسی به خوبی با نیاز جامعه کتابخوان ما آشنا بود.
وی ادامه داد: خوشبختانه با ظهور مترجمان زبردست طی دهه‌های اخیر می‌توان به پر شدن جای خالی ابراهیم یونسی امیدوار بود البته این نکته درستی است که هر کسی بی‌همتاست به‌ویژه مترجمی مانند ابراهیم یونسی.
وی همچنین با ابراز تاسف از نقص عضو ابراهیم یونسی در بسیاری از سالهای عمرش (یکی از پاههای یونسی مصنوعی بود) گفت: متاسفانه ابراهیم یونسی در سالهای آخر عمر هم دچار مشکل آلزایمر شد و این دردناک‌ترین مساله برای یک اهل قلم است.
نظر شما