جمال شاکار، نویسنده ترک و از میهمانان چهارمین جشنواره داستان انقلاب در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: اینکه نویسندگان ترک به غیر از تعداد خاصی در ایران کمتر شناخته شده‌اند، فقط به ارتباط کم بین ایران و ترکیه مربوط نمی‌شود، بلکه متاسفانه بین مردم مسلمان تمام دنیا این ارتباط کم و محدود است. وقتی از طرف ترکیه بخواهیم به این مسئله نگاه کنیم این مشکل به خاطر کمبود چاپخانه‌ها و انفعال محافل ادبی ماست که نمی‌توانیم آثار ایرانی و سایر کشورهای مسلمان را در کشورمان ببینیم.
وی ادامه داد: در ترکیه وزارت فرهنگ و آموزش و پرورش خودشان را از انتشار کتاب کنار کشیده‌اند و نویسندگان باید با هزینه خودشان کتاب‌هایشان را منتشر کنند. به همین دلیل انتشاراتی‌ها از چاپ کتاب‌های نویسندگان نوپا و کمتر شناخته شده خودداری می‌کنند.
این عضو اتحادیه نویسندگان آزاد ترکیه با بیان اینکه قدرت‌های غربی از ارتباط بین مسلمانان و کشورهای اسلامی جلوگیری می‌کنند، معتقد است: همین موضوع باعث شده ما نتوانیم نویسندگان و فضای ادبی کشورهای دیگر از جمله ایران را بشناسیم و با آن‌ها ارتباط داشته باشیم.
وی در ادامه با بیان محدود بودن شناخت ایرانیان از ادبیات داستانی ترکیه گفت: در ایران ادبیات ترکیه با اسامی یاشار کمال، ناظم حکمت و اورهان پاموک شناخته می‌شود که متاسفانه این نویسندگان، مارکسیست هستند. این موضوع در مورد ایران هم وجود دارد و ما نویسندگانی را که فضای فکری خاصی را ترویج می‌کنند، به عنوان اهل قلم ایران می‌شناسیم.
شاکار در پاسخ به سئوال خبرنگار مهر که آیا انقلاب‌های منطقه باعث تقویت ادبیات مقاومت در این کشورها و به خصوص ترکیه شده گفت: اتفاقات اخیر خاور میانه باعث حرکت نویسندگان شده و آن‌ها را به شور و هیجان در می‌آورد و سوژه‌های خوبی برای نویسندگان مهیا کرده است. مثلا من اثری درباره منتظر الزیدی خبرنگار عراقی‌ای که به سمت بوش کفش پرتاب کرده دارم، همچنین درباره بوسنی، چچن، عراق و غزه و افغانستان سوژه‌هایی بوده‌اند که من کتاب‌هایی بر اساس آن‌ها نوشته‌ام.
این نویسنده ترک در ادامه بیان داشت: به اندازه کافی بین مسلمانان و کشورهای اسلامی فاصله هست و ما باید با ادبیات، یک زبان مشترک ایجاد کنیم که این امتی که همه شان ارزش‌های مشترکی دارند دوباره متحد و همصدا بشوند.
وی در پایان در مورد کتاب‌های ایرانی‌ای که در ترکیه به وسیله حوزه هنری به زبان ترکی استانبولی منتشر شده ابراز بی‌اطلاعی کرد و گفت: خبری ندارم. من همیشه این را گفته‌ام که بین ایران و ترکیه مشترکات فرهنگی زیادی وجود دارد. ما از سینمای ایران مطلع هستیم. حتی اروپا هم سینمای ایران را می‌شناسد، ولی متاسفانه در حوزه ادبیات به ویژه داستان و شعر ما اطلاعی نداریم و امیدوارم که همچنین جشنواره‌ای راهی باشد تا بیشتر همدیگر را بشناسیم.
نظر شما