به گزارش خبرنگار مهر با یک نگاه آماری ساده به خوبی می توان به کم و کیف و علایق سیاستگذاران جشنواره فجر به انواع موسیقی از جمله موسیقی ملی ایران پی برد.
در جدول منتشر شده توسط ستاد جشنواره مشاهده می کنیم که در مهمترین تالارهای جشنواره که تالار وحدت و برج میلاد است تنها نام دو گروه موسیقی سنتی (از نظر فرم و محتوا) موجود است؛ گروه جلال ذوالفنون و سامان احتشامی که آثار و برنامه های این دوره آنها را نیز نمی توان به طور تمام و کمال و صرفا در حوزه موسیقی سنتی بر شمرد.
در حوزه موسیقی نواحی نیز فقط نام گروه موسیقی لیان از بوشهر و گروه مختلط سازینه را می بینم که به صورت محدود آثاری از موسیقی نواحی ایران را اجرا می کنند.البته شاید بتوان گروه رستاک را هم که در بخش موسیقی پاپ قرار گرفته تا حدودی به موسیقی نواحی و ملی ایران نزدیک دانست اما قطعا این گروه به دلیل این ویژگی در جشنواره و آن هم در برج میلاد انتخاب نشده است.
اما در حوزه موسیقی آواز جمعی کلاسیک غیر ایرانی(کر) و گیتار این دوره را می توان رکورد دار بیست و هفت دوره جشنواره موسیقی به شمار آورد چرا که تا کنون سابقه نداشته است که 16 گروه کر و 11 برنامه گیتار در جشنواره موسیقی فجر ارائه شود.از این لحاظ می توان این دوره جشنواره را جشنواره ای جهشی و مثبت در این دو بخش معرفی کرد.
سال ها است که از شورای سیاستگذاری موسیقی در وزارت ارشاد وایجاد دبیرخانه دائمی جشنواره موسیقی فجر سخن به میان می آید تا در زمان برگزاری از موسیقی های مختلف به اعتدال و در جهت اعتلای فرهنگ ملی بهره برداری شود .
البته رکودهای دیگری نیز در این دوره به دست آمده است که یکی از آنها انتشار زودهنگام جدول اجراها است که معمولا در جشنواره های پیشین شب قبل از آغاز جشنواره و یا حتی چند روز بعد از برگزاری منتشر می شد اما امسال این اتفاق خجسته ای بود که جدول بیش از دوهفته قبل از اجرا منتشر شد و در اینجا باید از گروه اجرایی سپاسگزاری کرد.
نظر شما