به گزارش خبرگزاري مهر، گارنر اولين حاكم نظامي آمريكا پس از اشغال عراق در مقاله اى كه در وال استريت ژورنال به چاپ رسانده است، ابرازعقيده كرد : " آمريكا در صورت ناكام ماندن دربرپايي يك نظام فدرالي بايد از تشكيل كشور مستقل كردستان در شمال عراق حمايت كند.
گارنردرادامه اين مطلب خود خاطرنشان كرد، آمريكا پس از برگزارى "موفقيت آميز" انتخابات عراق مي تواند با اتخاذ چند ابتكار راهبردى برآينده اين كشورتاثير بگذارد. اين ژنرال بازنشسته آمريكايي براين باور است كه اولين انتخاب راهبردى مورد نظر او اتخاذ سياست ملى براى خنثى كردن نفوذ خصمانه نيروهاى خارجى درعراق است .
وى كه سابقه حضورناموفقش درعراق باعث جايگزيني وي با پل برمرشد، درادعايي همانندتمامي سركردگان بي منطق كاخ سفيد وبدون ارائه هرگونه دليل موجهي اعلام كرد : سوريه و ايران از هر فرصتى براى توسعه شبكه هاى ستيزه گر خود در عراق استفاده كردند. آمريكا بايد يك راهبرد ملى را با توجه به اين امر تنظيم كند .
گارنر با يادآوري سياستهاي دوران دوقطبي پيشنهاد كرد كه دولت بوش با اتخاذ دكترينى مشابه با دكترين هرى ترومن " درباره يونان و تركيه ،مانع نفوذ نيروهاي اسلامى و قبضه قدرت از سوى تروريست ها در عراق شود.
متذكر مي شود كه ترومن ، سى و سومين رئيس جمهور آمريكا در سال1946 به منظورجلوگيرى از به قدرت رسيدن احزاب كمونيست دريونان و جلوگيرى از فشاراتحاد جماهير شوروى بر تركيه براى اولين بار??? ميليون دلار كمك نظامى سالانه براى آن دوكشور اختصاص داد كه طى سالهاى متمادى و حتى پس از پاپان جنگ سرد نيز ادامه داشت .
ترومن درتوجيه كمكهاي خود اظهارداشت سياست آمريكا پشتيبانى از مردمى خواهد بود كه دربرابر فشارهاى نظامى اقليت ها يا فشارهاى خارجى از خود دفاع مي كنند.
اين مقام نظامي آمريكا همچنين ازضرورت پيش بينى تشكيل يك حكومت فدرال عراق درقانون اساسى جديد كشوربعنوان دومين ابتكار پيشنهادى خود ياد كرده است. اين حكومت فدرال شامل "مناطق خودمختارقوى" و يك "دولت مركزى ضعيف " خواهد بود.
براساس اين طرح، عراق به چهار قسمت كردنشين درشمال،شيعه نشين دراستانهاى جنوبى وبغداد، سني نشين درمناطق شمال، غرب و شرق بغداد و سرانجام منطقه پايتخت نشين درمناطق حومه اى بغداد تقسيم خواهد شد.
گارنر باصراحت پيشنهاد كرده است درصورت ناكام ماندن تلاش هاى واشنگتن براى استقرار حكومت فدرال در عراق ، آمريكا بايد ازاستقلال كردستان عراق در شمال كشور پشتيبانى كند.
اين منبع خبري آورده كه بسيارى ديگراز شخصيت هاى سياسى وابسته به حكومت آمريكا كه با گارنر هم عقيده هستند تصريح مي كند : "يك كردستان مستقل ازاهميت راهبردى و حياتي براى آمريكا برخوردار است ."
گارنر مي افزايد : "همانگونه كه فيليپين در دوره پايانى قرن گذشته به عنوان پايگاهى براى حضور نيروهاى آمريكا در منطقه اقيانوسيه بود كردستان مستقل نيز مي تواند در قرن جديد به عنوان پايگاه و نقطه اعزام نيروهاى ما به جهان عرب و خاورميانه عمل كند."
وى در پايان اين نوشتار تاكيد كرد : "كردها براى جلب حمايت و پشتيبانى ما، آماده همه نوع همكارى هستند."
نظر شما