سه رباعي در حال و هواي پيروزي

مي آمد و نوبهار ، همراهش بود
روشن سحر از درون آگاهش بود
آن دم كه گذشت چون شهاب از دل شب
خورشيد به انتظار در راهش بود

***

آتشكده اي ز مهر ، آغوشش بود
آيات سپيده بر لب نوشش بود
از كوچه ي عشق ، با دلي مهر آگين
مي آمد و آفتاب ، بر دوشش بود

***

وقتي كه تو آمدي ، سحر مي خنديد
در دامن شب ، صبح ظفر مي خنديد
ميلاد سپيده بود و آواز پگاه
خورشيد به شيوه اي دگر مي خنديد ...


                           * اكبر بهداروند