به گزارش خبرنگار مهر، داستان «عموزادگان» یکی از بلندترین داستان‌هایی است که سال بلو در عمر طولانی‌اش نوشت و این کتاب روایتی است شبیه همان دغدغه‌های همیشگی این نویسنده نوبلیست که سردرگمی انسان‌ها و توانایی آنها در رواج دیوانگی و فساد را روایت می‌کند.
او این‌بار روایتش را به دل یک ماجرای خانوادگی برده است؛ یک خانواده پر ایل و تبار با عموزاده‌های متعدد و ماجرا از انجا آغاز می‌شود که یکی از عموزاده‌ها در آستانه مرگ است و باقی دست‌به‌کار شده‌اند تا از «ایجاه» عموزاده دیگری که پرنفوذتر است درخواست کنند تا برای مراسم کفن و دفن پولی دست و پا کند.
عموزاده پولدار، نفوذ زیادی دارد اما نمی‌داند باید از این نفوذ برای بیرون آوردن پسرعمویش رافائل از مخمصه استفاده کند یا نه. پسرعمویی که به قول راوی داستان یا «گانگستر» بوده یا این‌که رفیق «گانگسترها».
سال بلو در این داستان بلند از خلال روابط عموزادگانی که حالا هر کدام راه خود را رفته‌اند و شیوه زندگیشان فرسنگ‌ها باهم فاصله دارد، داستانی غریب می‌سازد؛ داستانی که کاستی‌های فراوان زندگی مدرن از دل آن بیرون می‌آید، در واقع این تنها یک خط داستان است و او در یک روایت تودرتو آدم‌های تک‌افتاده و غریبی را نشان می‌دهد که دنیا برایشان به آخر رسیده است.
سال بلو را یکی از ممتازترین راویان اوضاع اجتماعی ایالات متحده در دوران پس از جنگ می‌دانند. او در آثارش واقع گرایی موجز را با چارچوب فکری حکیمانه‌ای پیوند داد که به مدد فلسفه و علوم اجتماعی پالایش یافته بود. بلو در سال 1976 برنده جایزه‌ی نوبل ادبیات شد.
نشرچشمه که پیش از این رمان «دم را دریاب» این نویسنده را با ترجمه بابک تبرایی منتشر کرده بود، در نظر دارد به زودی این اثر بلو را نیز به چاپ رساند.
نظر شما