مجري اين همايش ورزشي كدام سازمان بود؟ // ورزش ابزاري براي دستيابي به اهداف سياسي

همايش هاي دوي همگاني ازجمله مواردي است كه به اشاعه و گسترش ورزش در بين آحاد جامعه كمك فراواني مي كند، چرا كه عاملي براي گرايش مردم به ورزش و تشويق و ترغيب آنها براي پرداختن به فعاليتهاي ورزشي است. ازخصوصيات بارز همايشهاي همگاني حضور همه افراد ودرهرسن و شغلي است كه محدوديت مكاني وزماني خاصي نيزندارد. نكته بارز ديگر آن نمايشهاي خياباني است كه براي لحظاتي هم كه شده سرو صداي ماشين ها فروكش مي كند و جاي خود را به شور و نشاط  ورزش مي دهد. طبعا هرچقدر اين همايش ها بيشتر و گسترده تر باشد تعداد افراد بيشتري را به سوي خود جلب مي كند ، اما در كشورما سالانه ممكن است 2 يا 3 همايش برگزار شود كه يكي از اين همايشها روز جمعه 16 بهمن ماه در تهران و تعدادي از شهرستانها برگزارشد.
اما برگزاري اين همايش گويا با استفاده هاي غيرورزشي روبروشده، زيرا تا همين لحظه 5-6 سازمان و نهاد بزرگ مدعي برگزاري همايش دوهمگاني روزجمعه 16 بهمن ماه شده اند!
سازمان تربيت بدني، اداره كل تربيت بدني استان تهران، شهرداري تهران وفدراسيون ورزشهاي همگاني هركدام به نوعي خود را مجري و طراح اين همايش مي دانند وجالب اينكه هركدام ديگري را در اين زمينه زيرسئوال مي برد. البته اين تقابل و تناقض بيشتر بين شهرداري وسازمان تربيت بدني است، اما اينكه چرا اين دوسازمان بزرگ در اين قضيه مقابل يكديگرقرارگرفته اند، بر مي گردد به مباحث وجنگهاي تبليغاتي براي انتخابات آتي رياست جمهوري.

ابتدا قراربود اين همايش روز 16 بهمن ماه ازسوي شهرداري تهران برگزارشود، ولي با اصرار سازمان تربيت بدني طرح برگزاري مشترك بين سازمان تربيت بدني و شهرداري در دستور كار طرفين، قرار گرفت. البته اگر بخواهيم به جزئيات بيشتري در اين خصوص بپردازيم و اشاره كنيم كه چه اتفاقاتي افتاد تا نهايتا اجراي اين همايش چنين سرنوشتي پيدا كرد بايد بيش از 10 صفحه بنويسيم ولي به اين نكته اشاره مي كنيم كه سلامتي مردم و ورزش و اشاعه آن در درجه دوم اهميت قررا داشته و پشت پرده آقايان دنبال تبليغات خود بوده اند و اينكه هر كدام از طرفين خبربرگزاري همايش را به خود منتسب مي كنند گوياي اين واقعيت است و نهايتا اينكه تاسف بايد خورد براي ورزش كه اينگونه دستاويز اهداف سياسي قرار مي گيرد.
ابتدا هم گفتيم كه ورزش و بخصوص ورزش همگاني وگسترش آن امري مفيد و لازم براي جامعه است اما اي كاش نفس ورزش در اولويت قرار بگيرد و اينگونه همايشها وتعداد آن هرچقدر كه بيشتر باشد گرايش جامعه به ورزش بيشتر خواهد شد. همايش هاي اين چنيني نياززيادي به بودجه و امكانات ونيروهاي متخصص ندارد وكافي است با يك برنامه ريزي صحيح راه را براي عموم افراد جامعه به ميدان ورزش باز كرد.
اگر برنامه ريزي صحيح باشد، نيازي نيست كه شهرداري وسازمان تربيت بدني سر برگزاري يك مسابقه خودشان سر برگزاري يك سابقه خودشان رقابت كنند، چرا كه در طول سال مي توان براي 52 هفته وهرهفته يك همايش بزرگ درروزهاي جمعه برگزاركرد تا هر كدام ازمسوولين سازمان تربيت بدني يا شهرداري كه خواستند نام خود را پاي خبربرگزاري همايش ذكر كنند. اگربرنامه ريزي باشد مي توان با تشكيل يك ستاد ومتمركزكردن همه نيروها وسرمايه هاي مادي ومعنوي هرهفته يك همايش بزرگ را برگزاركرد. طبعا برگزاري يك چنين همايشهايي كاريك فدراسيون مثل فدراسيون ورزشهاي همگاني نيست و شهرداري، سازمان تربيت بدني و همه نهادهاي اجتماعي بايست دراين امردخيل باشند تا كاربه اينجاها نكشد وبراي برگزاري يك مسابقه اينگونه ازسروكله يكديگربالا نرويم.