سوسن فدایی در گفتگو با خبرنگار مهر افزود: سوربیتول٬ مالیتول٬ گزیلیتول٬ ایزومالت و مانیتول در مقایسه با شکر معمولی و فروکتوز بر قند خون کمتر تاثیر میگذارند و کالری کمتری دارند.
وی با اشاره به اینکه سایر ترکیبات غذا میتواند همچنان پر کالری و سرشار از اسیدهای چرب اشباع و در افزایش وزن موثر باشد، بیان داشت: این مواد نیز همچون شیرین کنندههای مصنوعی باید کم مصرف شود زیرا که زیاده روی در مصرف میتواند همچون مسهل عمل کرده و سبب اسهال و نفخ به ویژه در کودکان شود.
محقق و پژوهشگر دانشگاه علوم پزشکی اصفهان تصریح کرد: بعضی بررسیها در مورد آدامسهای حاوی گزیلیتول٬ جویدن آن را روشی برای پیشگیری از پوسیدگی دندانی میدانند.
تمایل انسان به شیرینیها یک سازگاری برای بقا است
محقق و پژوهشگر دانشگاه علوم پزشکی اصفهان اضافه کرد: در واقع تصور مىشود که تمایل انسان به شیرینیها یک سازگارى اساسى براى بقا بوده و زمانی که به نوزادان طعمهاى اساسى گوناگون یعنى شیرینى، شورى، تلخى و ترشى ارائه میشود، آنها شیرینى را انتخاب مىکنند.
وی ادامه داد: دانشمندان معتقدند این ترجیح ممکن است یک طرح تکاملى باشد که تضمین میکند نوزادان شیر را که براى ادامه حیاتشان ضرورى است بپذیرند، چرا که شیر به دلیل قند موجود در آن (لاکتوز) اندکى شیرین است.
فدایی با اشاره به اینکه یافتن کسى که مزه شیرین را دوست نداشته باشد کار سختى است، افزود: قندها در حالى که بسیارى از افراد مزه شیرینى را به قند معمولى یا ساکاروز نسبت میدهند، ساکاروز تنها یکى از انواع قندهایى است که مزه شیرین دارند. وی تصریح کرد: میوهها داراى قندهاى سادهاى مانند گلوکز و فروکتوز هستند؛ مواد غذایى دیگر نیز مانند عسل یا شربت ذرت داراى قندهایى هستند که ترکیبى از گلوکز و فروکتوز هستند.
وی با اشاره به اینکه یک قند ساده دیگر، قند لاکتوز نام دارد که ترکیبى از گلوکز و یک قند ساده دیگر یعنى گالاکتوز است، افزود: همه قندها مواد کربوهیدراتى هستند که به ازاى هر گرم چهار کالرى انرژى ایجاد مىکنند و همه کربوهیدرات ها از یک یا چند نوع مولکول قند ساده تشکیل شدهاند.
محقق و پژوهشگر دانشگاه علوم پزشکی اصفهان ادامه داد: قندها پس از گوارش از طریق جریان خون به سلولهاى بدن مىرسند و در آنجا به عنوان سوخت اصلى بدن، کمک به سوخت و ساز چربى، تشکیل پروتئینها و ذخیره براى استفادههاى بعدى به کار مىروند.
وی بیان داشت: قندها تنها شیرین کنندههاى غذا نیستند، آنها خصوصیات عملى منحصر به فردى دارند به طور مثال رشته شدن و قوام گرفتن غذا که خوردن غذا را لذت بخش مى کند مدیون آنها است.
فدایی به شیرین کنندههای بدون کالری و یا مصنوعی اشاره کرد و گفت: شیرین کنندههای بدون کالری و یا مصنوعی که به آنها جایگزین شکر نیز گفته میشود٬ مواد شیمیایی و یا طبیعی هستند که به جای شکر معمولی در غذاها و انواع نوشیدنیها مورد استفاده قرار میگیرند.
وی افزود: مصرف شکر معمولی و افزایش وزن ناشی از آن٬ عاملی شد تا تولید و استفاده از اینگونه شیرین کنندهها در صنعت غذا آغاز شود.
محقق و پژوهشگر دانشگاه علوم پزشکی اصفهان ادامه داد: شیرین کنندههای مصنوعی به جای شکر برای شیرین کردن نوشیدنیهای سرد و گرم استفاده میشوند اما به دلیل آن که شیرینی آنها از شکر بالاتر است باید به میزان کمی جایگزین این ماده شوند و در صورت اضافه کردن موادی نظیر ساخارین، سوکرالوز و آسه سولفام k باید کمی در دستور ماده غذایی تغییر ایجاد کرد.
وی اظهار داشت: در محصولاتی که شکر نقش مهمی در آنها ایفا میکند نمیتوان از شیرین کنندههای قوی استفاده کرد، چرا که شکر علاوه بر شیرین کردن، در ایجاد حجم و تشکیل ژل کمک کرده، فعالیت آبی را تنظیم میکند و در قهوهای شدن محصول نیز موثر است.
فدایی گفت: شیرین کنندههای مصنوعی بهتر است در ترکیب با الکل های قندی مصرف شوند.
نظر شما