به گزارش خبرنگار مهر، آخرین چهارشنبه سال فرارسید ، چهارشنبه ای که در گذر از آن باید نذر کرد و صدقه داد و برای پایان خوب و بی دغدغه اش به خدا پناه برد، چهارشنبه ای که دلهره و اضطرابش بر اکثریت خانواده ها مستولی شده و پدران و مادران زیادی را نگران این روز ساخته است، چهارشنبه ای که همه ساله شماری از خانواده ها و شهروندان عزیز را، تا ایامی از سال بعد با غم، غصه و ناراحتی، به خاطر حوادث تلخی که متوجه فرزندان و نزدیکان آنان شده است همراهی می کند.
واقعا حوادث چهارشنبه سوری، حوادث تلخ و ناگواری است، هرچند اندک باشد، خراشی باشد بر دست و بدن کودکی و یا خراشی بر دل مادر و پدری که فرزندانشان در روز دچار سانحه شده اند، هرچه باشد فرقی نمی کند.
برگزاری آیین‌های سنتی و فرهنگی مورد مخالفت هیچ نهاد و ارگان دولتی و غیر دولتی و یا هیچ فرد و گروهی نیست، آنچه که باعث مخالفت تمامی مسئولین و دلسوزان جامعه است ، رفتارهای ناهنجار و پرخطری است که از سوی شماری از نوجوانان و جوانان نا آگاه صورت می گیرد، جوانانی که شادی و هیجان خود را با ایجاد تلخی برای دیگران رقم می زنند، جوانانی که واقعا نمی دانند با این رفتار خود چه راهی را دنبال می کنند، چه حوادث تلخی را خلق و چه آسیب های روحی، روانی و جسمانی را برای هموطنان و همنوعانشان رقم می زنند، بی آنکه از خود بپرسند که آیا این آسیب ها قابل جبران است؟
این آسیب ها که نمونه های بارزی از آن را، در چهارشنبه سوری سال های گذشته شاهد بوده ایم و بارها و بارها از رسانه ملی برای درس آموزی و عبرت گرفتن جوانان و نوجوانان به نمایش گذاشته شده است آیا می توان جبران کرد؟
تولید کنندگان و فروشندگان مواد محترقه و آتش زا، ترقه، فشفشه و امثال آن با چه هدفی اقدام به ساخت، توزیع و فروش آن در بین جوانان و نوجوانان می کنند، مگر نه این است که در تمامی حوادث نا خوشایند این روز و در مصیبت های حوادث چهارشنبه سوری، تمامی آنان شریکند و اگر دیه و قصاصی مشمول حادثه دیدگان می شود همه آنان باید سهم خودشان را بپردازند.
به نظر می رسد قانون گذار باید برای تولیدکنندگان و فروشندگان مواد محترقه غیر مجاز، همانند فروشندگان سلاح گرم برخورد کند و برای آنان جریمه های سنگین و حتی حبس و شلاق تعیین کند.
رفتارهای جوانان و نوجوانان بعضا در چهارشنبه سوری از مرز شادی و انجام یک سنت فرهنگی فراتر رفته و ضمن به خطر انداختن سلامتی دیگران، خود نیز در معرض مخاطره قرار می گیرند و گاها اقدامات آنان عمدا و یا سهوا، به اقداماتی خرابکارانه منجر می شود.
سوختگی های درجه یک، قطع دست یا انگشتان، بریدگی بدن، از دست دادن بینایی یک یا دو چشم، سقط جنین، ایست قلبی برای بیماران قلبی و ... ثمره این رفتارهای پرخطر است.
بهتر است رسانه های دیداری، شنیداری، رسانه ها در فضای مجازی و مطبوعات در این رابطه اطلاع رسانی خوبی داشته باشند، صدا و سیما لحظه ای از این موضوع غافل نشود، مجریان و گویندگان با مدیران، کارشناسان، خانواده ها و جوانان برنامه گفتگو و پخش مستقیم در روز سه شنبه و چهارشنبه داشته باشند و بجای پخش اخبار حوادث تلخ این شب، وقت بیشتری را برای پیشگیری از حوادث احتمالی صرف کنند.
نهادهای فرهنگی مثل شهرداری و سایر نهادها با تعیین و معرفی مراکز و پارک‌های معین برای برگزاری جشن چهارشنبه‌سوری، موقعیت مناسبی برای خانواده‌ها فراهم کنند تا در کنار فرزندان خود چند ساعت شاد و سرگرم باشند.
سبز پوشان نیروی انتظامی نیز باید با قاطعیت با سازندگان و عرضه‌کنندگان اقلا‌م غیراستاندارد که خیابان‌ها را به میادین جنگ تبدیل می‌کنند برخورد کنند و نهادهای مسوول با تولید و عرضه اقلا‌م استاندارد بی خطر ضمن جلوگیری از خروج ارز، موقعیت مناسبی برای استفاده از اقلا‌م ایمن فراهم سازند.
نظر شما